روسیه اسراییل را به حمله به ایران تحریک می کند
آفتاب‌‌نیوز : 
روزنامه ی جروزالم پست نوشت: سخنان چندی پیش محمود احمدی نژاد رییس جمهور ایران گزینه های زیادی پیش پای ستاد کل ارتش اسراییل قرار نداده است. 10-15 مرکز هسته ای پروژه ی «منهتن» ایران که در جای جای این کشور پراکنده اند، پیش از آن که کلاهک هسته ای را سر هم کنند باید نابود شوند.
این روزنامه در این باره یادآوری می کند در ماه اکتبر سال 2002 یک کارشناس نظامی روسیه که اعتبار کلامش از ولادیمیر پوتین کمتر نیست، با همین موضع به دولتش گفت: «اگر کشوری به فکر استفاده از سلاح کشتار جمعی علیه کشور ما بیفتد، ما به این تهدید تروریستی، حال تروریست ها و منابع تامین کننده ی مالی شان هر جا که می خواهند باشند با تدابیر پیشگیرانه پاسخ خواهیم داد. تاکید می کنم: هر جا که باشند».
این روزنامه می نویسد احتمالا این دیدگاه از نظر ایهود اولمرت نخست وزیر اسراییل و همکارانش دور نمانده است. اما یادآوری می کند که نابود کردن برنامه ی هسته ای ایران که بخشی از تاسیسات آن در زیر زمین پنهان شده است، برای اسراییل بسیار پیچیده تر و خطرناک تر از عملیاتی است که این کشور برای ضربه زدن به رآکتور هسته ای عراق در سال 1981 انجام داد.
اگر اسراییل برای از میان بردن برنامه ی هسته ای ایران دست به چنین اقدامی بزند، عواقب سیاسی و نظامی آن با توجه به اجتناب ناپذیری کشتار عظیم غیر نظامیان بسیار زیاد خواهد بود. شبکه های الجزیره، بی بی سی، سی ان ان و آر تی آر با آب و تاب درباره ی این قربانیان خطاب به انسان های «متمدن» گزارش خواهند داد. با این که دولت اسراییل را از نفرت جدید دنیای اسلام کک نخواهد گزید، اما این احساس همراه با حمله های ویرانگر متقابل خواهد بود. در میان «سلاح های دفاعی» که روسیه در سال های اخیر به سوریه و ایران فرخته، موشک هایی وجود دارند که چون باران بر سر اسراییل خواهند بارید. جروزالم پست می افزاید در ضمن تاسیسات هسته ای اسراییل می تواند جزو اهداف این موشک ها باشد.
این روزنامه ی اسراییلی تاکید می کند گزینه ی ضربه ی پیشگیرانه برای اسراییل عملی نیست. نباید سلاح هسته ای و ابزار دست یابی به آن را که در دست رییس جمهوری ایران با آرزوی نابودی اسراییل است، نادیده گرفت.
جروزالم پست ادامه می دهد اگر ایران دست از برنامه ی هسته ای اش برندارد یا لااقل آن را تغییر ندهد گزینه ی حمله به آن کمترین کراهت را برای اسراییل دارد. بی تردید اسراییل ترجیح می دهد حتی الامکان تا جایی که امید به یافتن راه حلی دیپلماتیک برای این بحران وجود دارد، این راه حل سخت را به تعویق بیاندازد.
سیاستمداران امریکا می دانند که موج حملات متقابل اسلامی پس از زدن ضربه، تنها دامن اسراییل را نخواهد گرفت و شامل امریکا نیز خواهد شد. با این پیش فرض است که حمایت امریکا از طرح روسیه برای غنی سازی اورانیوم در خاک این کشور توجیه می شود.
اما پذیرش این طرح از سوی ایران چیزی را عوض نمی کند. این امر ممکن است باعث کند شدن روند برنامه ی ایران شود، اما از طرف دیگر می تواند فشار دیپلماتیک به ایران را کاهش دهد. در مدت یک سال و نیمی که گمان می رود ایران بتواند نخستین کلاهک هسته ای خود را بسازد، اسراییل ابزار مانور داشت. با این وجود اکنون اسراییل تنها چند ماه فرصت دارد چرا که موشک های پدافند هوایی روسی که قرار است از تاسیسات هسته ای ایران دفاع کنند تا پاییز سال 2006 آرایش داده می شوند که پس از آن ضربه ی نظامی به ایران اگر غیر ممکن نباشد، بسیار دشوار تر خواهد شد. این روزنامه از این تفسیر خود نتیجه می گیرد اسراییل تا تابستان سال 2006 به حملات پیشگیرانه دست خواهد زد.
نقش روسیه در نزدیک شدن روز حمله ی نظامی این پرسش را پیش می کشد که پوتین رییس جمهور این کشور روی درآمد آن از فروش سامانه های پدافند هوایی موثر حساب کرده است.
حمله ی اسراییل به ایران ممکن است باعث بستن تنگه ی هرمز از سوی ایران و ممنوعیت خروج نفت صادراتی از آن شود. این روزنامه می نویسد همین امر هم می تواند سناریوی مشابهی باشد که پوتین بخواهد از آن بهره ببرد.
این روزنامه در پایان نتیجه می گیرد اتحادیه ی اروپا و احتمالا امریکا از موافقت همراه با کراهت ایران در روزهای آغازین ماه مارس با طرح روسیه برای غنی سازی اورانیوم در خاک روسی به عنوان پیروزی بزرگ دیپلماسی یاد کردند اما اتفاقا با این روند خطر هسته ای از سوی ایران از هر زمان دیگر بیشتر خواهد شد.
روزنامه ی جروزالم پست نوشت: سخنان چندی پیش محمود احمدی نژاد رییس جمهور ایران گزینه های زیادی پیش پای ستاد کل ارتش اسراییل قرار نداده است. 10-15 مرکز هسته ای پروژه ی «منهتن» ایران که در جای جای این کشور پراکنده اند، پیش از آن که کلاهک هسته ای را سر هم کنند باید نابود شوند. این روزنامه در این باره یادآوری می کند در ماه اکتبر سال 2002 یک کارشناس نظامی روسیه که اعتبار کلامش از ولادیمیر پوتین کمتر نیست، با همین موضع به دولتش گفت: «اگر کشوری به فکر استفاده از سلاح کشتار جمعی علیه کشور ما بیفتد، ما به این تهدید تروریستی، حال تروریست ها و منابع تامین کننده ی مالی شان هر جا که می خواهند باشند با تدابیر پیشگیرانه پاسخ خواهیم داد. تاکید می کنم: هر جا که باشند».
این روزنامه می نویسد احتمالا این دیدگاه از نظر ایهود اولمرت نخست وزیر اسراییل و همکارانش دور نمانده است. اما یادآوری می کند که نابود کردن برنامه ی هسته ای ایران که بخشی از تاسیسات آن در زیر زمین پنهان شده است، برای اسراییل بسیار پیچیده تر و خطرناک تر از عملیاتی است که این کشور برای ضربه زدن به رآکتور هسته ای عراق در سال 1981 انجام داد.
اگر اسراییل برای از میان بردن برنامه ی هسته ای ایران دست به چنین اقدامی بزند، عواقب سیاسی و نظامی آن با توجه به اجتناب ناپذیری کشتار عظیم غیر نظامیان بسیار زیاد خواهد بود. شبکه های الجزیره، بی بی سی، سی ان ان و آر تی آر با آب و تاب درباره ی این قربانیان خطاب به انسان های «متمدن» گزارش خواهند داد. با این که دولت اسراییل را از نفرت جدید دنیای اسلام کک نخواهد گزید، اما این احساس همراه با حمله های ویرانگر متقابل خواهد بود. در میان «سلاح های دفاعی» که روسیه در سال های اخیر به سوریه و ایران فرخته، موشک هایی وجود دارند که چون باران بر سر اسراییل خواهند بارید. جروزالم پست می افزاید در ضمن تاسیسات هسته ای اسراییل می تواند جزو اهداف این موشک ها باشد.
این روزنامه ی اسراییلی تاکید می کند گزینه ی ضربه ی پیشگیرانه برای اسراییل عملی نیست. نباید سلاح هسته ای و ابزار دست یابی به آن را که در دست رییس جمهوری ایران با آرزوی نابودی اسراییل است، نادیده گرفت.
جروزالم پست ادامه می دهد اگر ایران دست از برنامه ی هسته ای اش برندارد یا لااقل آن را تغییر ندهد گزینه ی حمله به آن کمترین کراهت را برای اسراییل دارد. بی تردید اسراییل ترجیح می دهد حتی الامکان تا جایی که امید به یافتن راه حلی دیپلماتیک برای این بحران وجود دارد، این راه حل سخت را به تعویق بیاندازد.
سیاستمداران امریکا می دانند که موج حملات متقابل اسلامی پس از زدن ضربه، تنها دامن اسراییل را نخواهد گرفت و شامل امریکا نیز خواهد شد. با این پیش فرض است که حمایت امریکا از طرح روسیه برای غنی سازی اورانیوم در خاک این کشور توجیه می شود.
اما پذیرش این طرح از سوی ایران چیزی را عوض نمی کند. این امر ممکن است باعث کند شدن روند برنامه ی ایران شود، اما از طرف دیگر می تواند فشار دیپلماتیک به ایران را کاهش دهد. در مدت یک سال و نیمی که گمان می رود ایران بتواند نخستین کلاهک هسته ای خود را بسازد، اسراییل ابزار مانور داشت. با این وجود اکنون اسراییل تنها چند ماه فرصت دارد چرا که موشک های پدافند هوایی روسی که قرار است از تاسیسات هسته ای ایران دفاع کنند تا پاییز سال 2006 آرایش داده می شوند که پس از آن ضربه ی نظامی به ایران اگر غیر ممکن نباشد، بسیار دشوار تر خواهد شد. این روزنامه از این تفسیر خود نتیجه می گیرد اسراییل تا تابستان سال 2006 به حملات پیشگیرانه دست خواهد زد.
نقش روسیه در نزدیک شدن روز حمله ی نظامی این پرسش را پیش می کشد که پوتین رییس جمهور این کشور روی درآمد آن از فروش سامانه های پدافند هوایی موثر حساب کرده است.
حمله ی اسراییل به ایران ممکن است باعث بستن تنگه ی هرمز از سوی ایران و ممنوعیت خروج نفت صادراتی از آن شود. این روزنامه می نویسد همین امر هم می تواند سناریوی مشابهی باشد که پوتین بخواهد از آن بهره ببرد.
این روزنامه در پایان نتیجه می گیرد اتحادیه ی اروپا و احتمالا امریکا از موافقت همراه با کراهت ایران در روزهای آغازین ماه مارس با طرح روسیه برای غنی سازی اورانیوم در خاک روسی به عنوان پیروزی بزرگ دیپلماسی یاد کردند اما اتفاقا با این روند خطر هسته ای از سوی ایران از هر زمان دیگر بیشتر خواهد شد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید