سلاح پنهان ایران؟

آفتاب‌‌نیوز : اما پرسش درباره ی موثر بودن تحریم های این شورا علیه ایران باقی می ماند. گرچه تصمیم گیری درباره ی اعمال تحریم ها تا نشست دوره ای شورای امنیت در ماه مارس انجام نخواهد شد. ( انتظار می رود در این ماه آژانس بین المللی هسته ای نیز گزارش خود را درباره ی مساله ی هسته ای ایران به سازمان ملل ارایه دهد) دورنمای تحریم های اقتصادی را نیز نباید از نظر دور داشت. و این که آیا این تحریم ها نتایج دلخواه را در پی خواهند داشت یا نه؟ برای بررسی این مسائل پایگاه اینترنتی www.iran.ru گفت و گویی را با رجب صفروف مدیر مرکز مطالعات ایران مدرن انجام داده است که در پی می خوانید:

- این دیدگاه مطرح است که تحریم های سازمان ملل نسبت به ایران هیچ نتیجه ای نخواهد داشت و حتی می توانند باعث تحریک ایران به اقدامات متقابل شدید شوند. می توانید روشن کنید به عنوان مثال چه اقداماتی؟

- در ایران قانون تحریم علیه «کشورهایی که از لحاظ سیاسی رفتار خصمانه ای» دارند به تصویب رسیده است. نتیجه ی چنین قانونی قطع کامل روابط تجاری-اقتصادی است. ایران می تواند به صورت خصوصی دست به این اقدام بزند. در سال گذشته هند و کره ی جنوبی به قطعنامه ی آژانس بین المللی هسته ای مبنی بر احتمال ارجاع پرونده ی ایران به شورای امنیت سازمان ملل رای مثبت دادند. پس از مدتی هند مجبور شد وزیر امور خارجه ی خود را برکنار کرده و مدت زیادی به توجیه عملکرد خود برای ایران بپردازد تا قرارداد دو میلیارد دلاری در زمینه ی خرید گاز طبیعی از ایران را از دست ندهد. کره ی جنوبی هم زیان های زیادی را تحمل کرد. به یکباره همه ی کالاهای صادراتی اش به ایران در گمرک های این کشور متوقف شد. امروزه در جامعه ی ایران دعوت برای تحریم کالاهای ایتالیا که بزرگ ترین شریک اروپایی ایران به شمار می رود به شدت گسترش پیدا کرده است. نتایج تحریم ایران بسیار شدید خواهد بود. شرکت های ایتالیایی میلیاردها دلار در اقتصاد ایران سرمایه گذاری کرده اند. از جمله در بزرگ ترین پروژه ی گازی ایران یعنی «پارس جنوبی». همچنین تحویل نفت ایران به ایتالیا در زمستان به خطر می افتد.
- این مجازات بزرگ برای ایتالیا چه دلیلی دارد؟
- چندی پیش یک دادگاه ایتالیایی در پی شکایت سه خانواده ی امریکایی که خویشاوندانشان در یک حادثه ی تروریستی به مسئولیت حماس در اسراییل کشته شده بودند، تصمیم بی سابقه ای برای توقیف حساب سفارت ایران در رم گرفت. این دعوی به بهانه ی حمایت مالی و نظامی ایران از این گروه مطرح شد. کارمند بلندپایه ی وزارت امور خارجه ی ایتالیا که در حمایت از ایران سخن می گفت از کار برکنار شد. به دنبال ایتالیا، بلژیک نیز حساب سفارت ایران را در بروکسل مسدود کرد. اما با این تفاوت که پس از گفت و گوهای سفارت ایران با مقامات بلندپایه ی بلژیک این حساب آزاد شد. در ضمن بنا به اطلاعات «فایننشال تایمز» شاکیان امریکایی پیشتر از ایران 56 میلیون دلار غرامت دریافت کرده اند. اما به نظر آنها این مقدار کافی نبوده است. غیر از این 29 امریکایی دیگر نیز که در انفجار ساختمان سفارت این کشور در بیروت در سال 1983 آسیب دیده اند، قصد دارند در دادگاه های اروپا از ایران شکایت کنند. این عملیات را نیز حزب الله لبنان انجام داده که ادعا می شود تحت حمایت ایران است.
- شما معتقدید که ایران از این گروه حمایت نمی کند؟
- شدیدا تردید دارم چرا که وکلای امریکایی دلایل و اسناد معتبری در این باره ارایه نداده اند.
- گفته می شود ایران هر سال 1 میلیون دلار به گروه های مبارز فلسطینی و 75 میلیون دلار به دیگر گروه های مبارز اسلامی کمک می کند.
- با چنین داده هایی می توان از هر کدام از شیخ نشین های عرب حاشیه ی خلیج فارس نیز شکایت کرد. چرا که آنها هم بسیار بیشتر از ایران به فلسطینی ها کمک کرده و می کنند. اما در حال حاضر این وضعیت جالب پیچیده تر شده است. گروه هایی که امریکا و اسراییل آنها را تندرو و تروریست می نامند در میان فلسطینیان از محبوبیت بیشتری برخوردار شده اند. همین چند روز پیش حماس به صورت کاملا رسمی در انتخابات فلسطین پیروزی قطعی به دست آورد. به علاوه می توان اسراییل را نیز به خاطر تضمین نکردن امنیت جهان گردان خارجی به دادگاه کشاند. می دانید، اگر امریکا واقعا قصد داشت از خانواده های آسیب دیده دفاع کند، دلیلی نداشت شهروندانش به دادگاه های اروپا مراجعه کنند. امریکا هنوز حساب های بلوکه شده ی ایران را در زمان انقلاب در اختیار دارد. تنها موضوعی که وجود دارد به هم زدن میانه ی اتحادیه ی اروپایی با ایران توسط کشورهای دیگر است. گذشته از این ایران هم می تواند نسبت به امریکا دعوی مطرح کند. امریکایی ها به خاطر اجرا نکردن به تعهدات خود در قبال قراردادهای بسیاری که از زمان های گذشته با ایران در زمینه ی فروش تسلیحات و فناوری نظامی بسته اند، به این کشور بدهکارند. آنها پول فراوانی بابت این قراردادها از ایران گرفته اند اما به بهانه ی انقلاب اسلامی در ایران به تعهدات خود عمل نکرده اند. احتمالا افراد کمی آگاهی دارند که محمد رضا پهلوی، شاه سابق ایران تامین کامل هزینه ی پروژه ی ساخت هواپیمای شکاری «تام کت» را انجام می داد. اما امریکا موشک های «فنیکس» را روی این هواپیماها نصب نکرد.
- در چنین شرایطی برای چه ایران را به حمایت از تروریسم متهم می کنند؟
- همه ی این شایعات در این باره در همان آشپزخانه ای پخته می شود که اطلاعات «معتبر و موثق» در باره ی تسلیحات کشتار جمعی عراق سرهم شد. برای من کاملا آشکار است که ایران نیز مانند امریکا و اسراییل از سازمان های تروریستی آسیب می بیند. نمی خواستم در اینجا شمار قربانیان و زخمیان عملیات های تروریستی دو طرف را مقایسه کنم. اما در نظر داشته باشید که در طول 27 سال موجودیت جمهوری اسلامی ایران تروریست ها موفق نشده اند حتی یک هواپیمای ایران را بربایند. در ضمن نیروهای ویژه ی ایران بیش از 200 نفر را از دست داده اند. غیر از این ایران درگیر نبرد دشوار و آشکاری با قاچاقچیان مواد مخدر افغانستان است. در این نبرد بیش از 3 هزار تن از نیروهای مرزبان، پلیس و نیروهای بسیج کشته شده اند. در سال گذشته ایران بیش از 200 تن مواد مخدر سنگین را ضبط کرده است. این در حالی است که پس از مستقر شدن نظامیان امریکا و انگلیس در افغانستان حجم تولید سالانه ی تریاک، هرویین و حشیش صدها برابر شده و به 4 هزار تن رسیده است. اما ایران هزینه ی جنگ با قاچاقچیان مواد مخدر را نه از امریکا نه از بریتانیا بلکه از بودجه دولتی تامین می کند.
علاوه بر آن در شرایط نظامی عراق و نبود کنترل در مرزهای آبی لبنان رساندن سلاح های مدرن به دست مبارزان فلسطینی برای ایران کار دشواری نیست. اما ایران به دلیل رعایت قوانین جهانی از این امکان استفاده نمی کند. از طرف دیگر نیروهای ویژه ی نظامی ایران بسیار پیش تر می توانستند تجربیات جنگ هشت ساله شان را با عراق در اختیار مبارزان فلسطینی قرار دهند. در حالی که می دانیم چنین چیزی اتفاق نیافتاده است.
- فرض بگیریم حمایت ایران از تروریسم و همچنین رویای موشک های هسته ای ایران همه اشتباه و تخیلی باشند. اما می پذیرید که اظهارات شدید اللحن ضد اسراییلی احمدی نژاد رییس جمهور ایران واقعی است؟
- البته. اما این امر مرا به یاد ضرب المثلی می اندازد که می گوید:«از آن نترس که های و هو دارد؛ از آن بترس که سر به تو دارد». مساله این است که امریکا و اسراییل با تهدیدها و تحریم های اقتصادی و سیاسی عمدا دولت ایران را وادار به چنین واکنش های تند و تسریع تلاش برای دست یابی به چرخه ی کامل سوخت هسته ای می کنند. روسیه بدون این «کمک»های امریکا بسیار زودتر و آرام تر از این و در فضای حسن همجواری می توانست همه ی مسایل مرتبط با ایران را حل و فصل کند.