آفتابنیوز : مستند «همهی درختان من» دربارهی مهلقا ملاح فعال باسابقهی محیط زیست است که لقب "مادر محیط زیست ایران" را نیز بر خود دارد و «یک ساعت از یک عمر» نیز دربارهی اسکندر فیروز بنیانگذار سازمان محیط زیست ایران است که او هم "پدر محیط زیست ایران" لقب گرفته است. این دو فیلم به کارگردانی رخشان بنیاعتماد و تهیهکنندگی مجتبی میرتهماسب تولید و توسط مؤسسهی فرهنگی «بتهوون» در قالب دو دی. وی. دی در یک بسته، یکشنبه (دوم آبان) رونمایی شدند.
در این مراسم که با حضور کارگردان، تهیهکننده و سایر عوامل سازنده این دو دی. وی. دی رونمایی شد، رخشان بنیاعتماد که با ماسک روی صحنه حاضر شده بود ابتدا دربارهی ماسکش توضیح داد: سال ۹۲ وقتی که فیلمبرداری این دو فیلم با آلودهترین روزهای هوای تهران مصادف شده بود، تمام کسانی که سر صحنه فیلم حاضر بودند در اعتراضی نمادین از همین ماسکها به صورت زدند و یک عکس یادگاری گرفتیم؛ اما امروز در دندانپزشک این بلای را سر من آورد و استفاده از این ماسک ادامهی آن اعتراض نمادین نیست!
این کارگردان در ادامه با بیان اینکه انتشار فیلمهای مستند به شکل حرفهای نشانهی بسیار خوبی است، بر لزوم رعایت حق تکثیر فیلمها نیز تأکید کرد و گفت: داستان کپیرایت و دانلود غیرقانونی و نمایش بدون مجوز فیلمهایی که با خون دل به ثمر میرسد را هم باید کمکم جا بیندازیم. قیمت یک دی. وی. دی رقمی نیست اما این آداب را باید نهادینه کنیم و اگر جایی فیلمی را نمایش میدهیم از صاحب آن اثر اجازه بگیریم. چون این دی. وی. دیها فقط برای نمایش خانگی است. امیدوارم مؤسسهی فرهنگی «بتهوون» هم در ادامهی انتشار کارهای فرهنگی دیگر نیز موفق باشد.
مجتبی میرتهماسب که تهیهکنندگی این فیلمها را بر عهده داشت نیز در سخنانی با اشاره به اینکه در سالهای گذشته نمیشد تصور کرد که فیلم مستند ساخته و اکران شود و حتی دی. وی. دی آن نیز منتشر شود، گفت: این اتفاقات خبر از حرفهای شدن سینمای مستند ما میدهد که آن را هم مدیون خود مستندسازان است.
این فیلمساز و تهیهکننده افزود: در عرصهی مستند اگر هر ایدهای منتظر بودجههای معمول و مرسوم دولتی بماند هیچ مستندی ساخته نمیشود. وقتی خانم بنیاعتماد اولین بار با خانم ملاح ملاقات کرد ایدهی ساخت این مستند را مطرح کرد و ما نیز فقط به شروع ساخت فیلم فکر کردیم نه اینکه چطور میشود بودجهی آن را به دست آورد.
به گزارش ایسنا،میرتهماسب با اشاره به این جشن رونمایی گفت: این اولین برنامهای است که ما در آن دخیلیم و یک آدم حرفهای آن را به انجام رسانده و ما فقط برای شرکت در آن دعوت شدهایم و این هم بخش دیگری از حرفهای شدن است. اینگونه فعالیتها به روحیهی فعالیتهای محیط زیستی هم نزدیک است که منتظر دولت یا شخص دیگری نمیشود.
او دربارهی حمایتهای انجامشده در تولید این دو مستند نیز گفت: پس از ساخت فیلم اول، تنها جایی که احتمال میدادیم بتواند در تولید یک فیلم دیگر از ما حمایت کند خیلی غیرحرفهای رفتار کرد و علیرغم اینکه ما را تشویق به کار کرد، بعداً پا پس کشید.
این مستندساز نیز در پایان با اشاره به لزوم رعایت حق تکثیر فیلمها با بیان اینکه سینمای ایران سینمای سود در تولید است، اظهار کرد: از آنجا که پول دست دولت است، هر کس سعی میکند به این منبع وصل شود و از تولید فیلم سودی ببرد اما سینمای مستند سعی میکند سود خود را درون خودش به دست آورد. بنابراین اگر دانلود و کپی غیرمجاز فیلمها اتفاق بیفتد، چرخهی تولید، عرضه و مصرف کامل نمیشود و چرخهی سینمای مستند هم مختل خواهد شد.
اسماعیل کهرم (مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط زیست) نیز که با لباس محیطبانی در این مراسم حاضر شده بود، به روی صحنه آمد و دربارهی پوشیدن این لباس اظهار کرد: من این لباس را پوشیدم تا یاد ۱۱۹ شهید محیطبان را گرامی بدارم. محیطبانانی که با وجود درآمد کم و دوری از خانه و خانواده از محیط زیست ما محافظت میکنند.
این کارشناس محیط زیست در ادامه با اشاره به خشکشدن تالاب هامون و نابودی اکوسیستم طبیعی سیستان و بلوچستان و خسارتهای جبران ناپذیری که برای مردم بومی منطقه و محیط زیست کشور در پی داشته است، گفت: زمان نخستوزیری هویدا مذاکراتی با کشور افغانستان انجام شد و قرار شد آنها به میزان ۲۶ متر مکعب در ثانیه از آب رود هیرمند را به ما بدهند. اما این کار را عملی نکردند. "چو در طاس لغزنده افتاد مور، رهاننده را چاره باید، نه زور! " جناب آقای روحانی دیپلماسیات را به کار ببر و این ۲۶ متر مکعب آب را از آنها بگیر!
در این مراسم رونمایی و جشن انتشار که به همت مؤسسهی «بتهوون» در پردیس سینمایی چارسو برگزار شد، لوح سپاسی از طرف بانک بذر ایران به رخشان بنی اعتماد اهدا شد و برخی از فعالان محیط زیست نیز سخنرانی کردند. در حاشیه مراسم هم برخی از انجمنهای فعال محیط زیست به معرفی فعالیتهای خود پرداختند.