آفتابنیوز : به گزارش انتخاب در این تحلیل آمده است:
سیاست خارجی به ندرت روی حرف یک نفر تا این اندازه خطر می کند. نه تنها باراک اوباما و جان کری بلکه جرج بوش و وزیر خارجه اش کالین پاول نیز در دوره خودشان امنیت ملی و امنیت زندگی مردم آمریکا را بر حرف های جواد ظریف قمار کردند. ظریف نقش پلیس خوب را در استراتژی پلیس بد پلیس خوب دیپلماسی ایران بازی میکند و مقامات و دیپلمات های آمریکایی نسبت به این روش ایران کورند.
ظریف در خانواده ای مذهبی در اصفهان به دنیا آمده است. در سن 17 سالگی پدرش او را برای تحصیل به آمریکا فرستاد. او در ابتدا در دبیرستان خصوصی و سپس در دانشگاه سن فرانسیسکو مشغول به تحصیل شد. او در این فاصله انگلیسی و چگونگی رفتار نظیر آمریکایی ها را یاد گرفت و همین امر او را به یک دیپلمات برجسته و متبحر که میتواند در ظاهر انگلیسی آمریکایی را به خوبی صحبت کند و در رفتارش مدعی درونی شدن ایده های آزادی خواهی باشد بازی کند و طرف مقابلش را گیج کند.
در واقع ظریف زمانی که ساده لوحی همتایان آمریکایی اش را دید برای کسب امتیاز برای ایران زیاد به زحمت نیافتاد . توافق محرمانه او را قبل از جنگ عراق در سال 2003 به یاد بیاورید. او در آن زمان سفیر ایران در سازمان ملل بود. این جایگاه مناسبی برای او بود تا از انکار هولوکاست دفاع کند و آن را با استدلال عقلی توجیه کند. با این حال درست قبل از آغاز جنگ او شریک انتخابی زلمای خلیل زاد نماینده جرج بوش در سازمان ملل شد تا به عنوان یک مقام فارسی زبان شورای امنیت برای مذاکره درباره توافق نا شناخته ای با ایران قبل از آغاز عملیات آزادی عراقی ها شد.
اما این یک تعهد تو خالی بود. به سوریه نگاه کنید. تهران از بشار اسد حمایت میکند. اما تنها یک سال پیش بود که ظریف گفت که ایران هیچ نقش نظامی ای در سوریه ندارد.
چیزی که شوکه کننده است این است باتوجه به سوابق ظریف، کری همچنان به ضمانت های او درباره پرونده موشک های بالستیک اعتماد می کند. تا چه حد دیپلماسی از «اعتماد بعد از بررسی» سالهای دوران ریاست جمهوری ریگان به «اعتماد» خالی دوران اوباما و کری تقلیل یافته است.