بازیگری «ناآگاهانه» و «دم دستی» شده است
مجید مظفری در کارگاه «بازیگری شرقی» بازیگری این روزهای سینمای ایران را «ناآگاهانه» و «دم دستی» توصیف کرد و گفت: در سال های اخیر تصور پیش پا افتاده در مورد بازیگری در کشور ما به وجود آمده که لطمه زیادی به این هنر زده است.
آفتاب‌‌نیوز :
مجید مظفری در این نشست که چهارشنبه ۲۴ آذر در آمفی تئاتر دانشگاه آزاد رامسر با حضور دانشجویان سینما برگزار شد، درباره بازیگری سینما گفت: نگاه خیلی ها به بازیگری این است که سناریو را می خوانند دیالوگ را حفظ می کنند و جلوی دوربین می روند اما اصلا اینطور نیست. بازیگر باید از نظر بدن، صدا و... و آموزش دیده باشد و حتی در رفتار شخصی خود متناسب با حرفه اش عمل کند، نسبت به آن شناخت داشته باشند و با آمادگی سر صحنه برود.
این بازیگر پیشکسوت با بیان اینکه بازگری ما این روزها ناآگاهانه و دم دستی شده است، اظهار کرد: بازیگر باید به جامعه ای که در آن زندگی می کند و به فرهنگ و کشورش شناخت و مطالعه داشته باشد اما امروز بازیگرانی هستند که اصلا به این چیزها فکر نمی کنند.
مظفری که در فیلم مسافران با بهران بیضایی همکاری کرده است تجربه همکاری با این کارگردان و نوع ارتباط کارگردان و بازیگر در سینما گفت: وقتی بیضایی سناریوی مسافران را به من داد گفت نقش یک استاد دانشگاه را به تو می دهم اما در دانشگاه و دانشکده نشانش نمی دهد و اتفاقا موضو ع فیلم هم خانوادگی است. یعنی او کاملا به فیلمنامه آگاه بود و متناسب با همان از بازیگرش انتظار داشت. فیلمنامه های بیضایی معمولا آنقدر کامل است که به بازیگر هم آگاهی کاملی می دهد او وقتی به عنوان یک کارگردان سناریویی را در دست می گیرد میداند از بازیگرش چه می خواهد
مظفری درباره خاطرهاش از فیلم سگ کشی بهرام بیضایی گفت: وقتی این فیلنامه را به من پیشنهاد داد گفت: اگر کوچکترین اشتباهی کنی داستان فیلم لو می رود از طرفی بعضی ها این فیلم را چند بار می بینند. بنابراین باید طوری بازی کنی که تماشاگر هرچقدر فیلم را دید از تماشای آن به هیجان آید و به پایان فیلم فکر نکند. یک کارگردان باید در این حد نسبت به فیلمنامه مسلط باشد و بداند از بازیگر چه می خواهد.
این بازیگر سینما و تلویزیون در پایان با بیان اینکه بازیگری در مملکت ما خیلی کوچک انگاشته می شود گفت: تا یک دهه پیش کمتر پیش می آمد که کسی به من بگوید می خواهم بازیگر شوم اما حالا تصور پیش پا افتاده ای نسبت به بازیگری وجود دارد و همه فکر می کنند کار راحتی است اما همانطور که کسی به خودش اجازه نمی دهد جراحی کند یا پشت سکان هواپیما بنشیند نباید فکر کند که به راحتی می تواند بازیگری هم بکند. این تصور در سال های اخیر لطمه زیادی به بازیگری ما زده است.
علی معلم -تهیه کننده سینما- نیز در این کارگاه که در حاشیه چهار مین جشنواره بین المللی فیلم های ویدئویی یاس با موضوع «بازیگری شرقی» برگزار شد، گفت: من در مورد دست آوردهای بشری قائل به شرق و غرب نیستم. سینما به عنوان یک مفهوم کلی و یک دست آورد بشری تعریفی جهانی دارد و ملیت ندارد. بازیگری هم همینطور است. با این حال خصایصی به عنوان ویژگی های ملی شناخته می شود.
تهیه کننده فیلم شوکران با مثال زدن خسرو شکیبایی اظهار کرد: شکیبایی از نمونه‌ای بازیگران ایرانی است. بازیگر خوب و بد همه جا وجود دارد اما برخی خصایص مربوط به فرهنگ ماست. مثلا حالت نگاه کردن با حیا ممکن است درنگاه یک بازیگر ایرانی باشد ولی در نگاه یک بازیگر فرانسوی نباشد. همچنین ویژگی هایی مانند فروتنی و احساساتی بودن در بازیگری ما قابل توجه است. وقتی این ویژگی های فرهنگی در سیمنا انعکاس می یابد، می‌شود کمی هم جغرافیا را در بازیگری موثر دانست اما اصل آن وابسته به جغرافیا نیست.
معلم با اشاره به اینکه سینما، هنر مردم عام است و با فرهنگ آنان معنا می یابد، گفت: وجود محبوب‌ترین بازیگران به دلیل این است که مردم خصایص خود را در آن‌ها می بینند. ممکن است بازیگر از نظر تکنیکی خوب یا بد باشد اما محبوبیت ویژگی خاصی است که بسته به این است که بازیگر چقدر بازتاب دهنده ویژگی‌های ملت خودش باشد.
علی معلم که علاوه بر فعالیت در مطبوعات سینمایی تجربه بازیگری هم دارد، در پایان گفت: تفاوت بازیگری شرق و غرب تفاوت جوهری و تکنیکی نیست بلکه تفاوت در نحوه بروز ویژگی های فرهنگی مردم توسط بازیگران است.
در پایان این کارگاه که با حضور سید مصطفی ابطحی - دبیر جشنواره یاس و رئیس دانشگاه آزاد رامسر - برگزار شد از مجید مظفری، علی معلم و دست اندر کاران برگزاری این کارگاه قدردانی شد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید