از اعتراف‌گیری در برابر دوربین‌ تا مواجهه با ماشین‌دروغ‌سنج+تصاویر

پیتر دالین ۲۳ روز در یکی از چندین «زندان سیاه» در پکن به سر برده بود جایی که او می گوید از خواب محروم اش کرده بودند و با یک دستگاه ارتباطاتی مورد پرسش قرار گرفته بود. او اکنون به روزنامه گاردین داستان زندانی شدن و اخراج اش از جمهوری خلق چین را می گوید.

آفتاب‌‌نیوز :

سرویس بین‌الملل-این فعال حقوق یشری ۳۶ ساله سوئدی می گوید که دولت چین بارها به ربایش افراد مختلف مبادرت می ورزد. او که در حین مصاحبه با خبرنگار روزنامه «گاردین» سیگار مارلبورو می کشید ۲۳ روز جهنمی را در بازداشتگاهی مخفی در چین به یاد می آورد. او می گوید قربانی جنگ «شی جین پینگ» رییس جمهوری چین علیه مخالفانش شده بود.

به گزارش آفتاب‌نیوز؛ در تاریخ ۳ ژانویه سال ۲۰۱۶ میلادی ماموران امنیتی چینی خانه او را در پکن محاصره کرده بودند و او و دوست دخترش چینی اش «پان جین لینگ» را به یک مرکز بازجویی که در حال حاضر از آن تحت عنوان «اقامتگاه» یاد می شود برده بودند. او درباره حمله صورت گرفته به دستور رییس جمهوری چین علیه جامعه مدنی چین می گوید. پیتر دالین پس از بازداشت مجبور به اعتراف جلوی دوربین تلویزیونی دولتی چین شده بود.

او اشاره می کند که از زمان به قدرت رسیدن «شی» در نوامبر سال ۲۰۱۲ میلادی به این سو فعالان حقوق زنان، روزنانه نگاران، دانشگاهیان و وبلاگ نویسان، ناشران، نویسندگان، وکلای حقوق بشری و کارکنان سازمان های غیر دولتی و حتی خارجی هایی چون دالین نیز هدف حمله نیروهای امنیتی تحت فشار حزب کمونیست برای جلوگیری از افزایش مخالفت ها علیه کلیت رژیم قرار گرفته اند.

او می گوید از زمان کشتار میدان تیان آن من در سال ۱۹۸۹ میلادی و سرکوب جنبش دانشجویی چین به این سو امروز تحت رهبری «شی» دیکتاتوری کاملی برقرار شده است که پیش از این کم سابقه بوده است.

او از شرایط زندان این گونه می گوید:«اکثر اوقات به چشمانم چشم بنده زده بودند. از دسترسی به سفارت کشورم در چین محروم شده بودم. حق قرار گرفتن در مقابل نور افتاب را نداشتم حق ورزش را نداشتم و مخصوصا در اواخر شب زمانی که خسته بودم بازجویی را انجام می دادند و به من می گفتند که تو جاسوس هستی. من را در مقابل یک ماشین دروغ سنج قرار داده بودند تا اطلاعات مورد نظر خود را از من تخلیه کنند. او می گوید که دوره محرومیت از خواب بدین خاطر داده می شد تا اراده اش را تضعیف کنند و او را در هم بشکنند.

دالین تا زمان بازداشت در یک سازمان حقوق بشری در پکن کار می کرد. او می گوید:«واقعا نمی دانم با چنین وضعیتی تا ۲۰ سال آینده چه بر سر چین خواهد آمد. در حال حاضر موضع حکومت در قبال منتقدان و مخالفان بسیار سرسختانه است».

پیتر دالین از سوئد در تابستان سال ۲۰۰۴ میلادی پس از فارغ التحصیلی در رشته علوم سیاسی در سن ۲۳ سالگی به چین رفت تا درباره جهان خارج بیش تر بیاموزد. او در چین همراه با چند تن از فعالان سیاسی چینی دیگر درباره زندان های سیاه بازداشگاه هایی غیر قانونی و مخفی که در جین در سرتاسر آن کشور فعال بودند تحقیق می کرد و گزارشی را تهیه کرده بود. او می گوید از سال ۲۰۱۳ میلادی و از زمان به قدرت رسیدن «شی» در جین وضعیت به شدت تغییر کرد سرکوب گسترده در اینترنت اغاز شد و وبلاگ نویسان برای حلوگیری از توهین به حزب کمونیست بازداشت شدند. دالین اشاره می کند که برای فرار از چین با مشاهده سخت گیرانه تر شدن شرایط سیاسی تصمیم گرفته بود.

او با دوست دختر خود خداحافظی کرد و صندلی هواپیمایی برای پرواز به هنگ کنگ و پس از آن به مقصد تایلند را رزرو کرده بود. تنها چند ساعت یش از رفتن به فرودگاه با صدای در زدن مواجه شد. او می گوید مامور یونیفورم پوشی از او پرسید ایا شما پیتر دالین هستید و او گفته بود بله و پس از آ او را با خود بردند. اولین بازجویی از او در ساعت ۲ نیمه شب آغاز شد در صبح زمستانی که درجه دمای هوا بین زیر صفر تا شش درجه سانتی گراد متغیر بود. دو نگهبان در ۲۴ ساعت شبانه روز به طور دائمی دالین را تماشا می کردند و هر حرکت یا صدایی از او را ضبط می کردند. سه ساعت بعد از ساعت ۵ صبح جلسه بازجویی به پایان رسید و او را به سلول مستقطیل شکلی بردند که دو پنجره کوچک داشت و پرده ضخیمی که با سه لامپ فلورسنت اویزان از سقف.

او می گوید:«زمانی که در حال ادرار و مدفوع بودم نیز نگهبان ها من را نگاه می کردند عجیب بود آنان کمی هم می خندیدند خوشبختانه من سوئدی هستم و از نظر فرهنگی برهنگی برای ما تابوی بزرگی نیست. او می گوید جلسات بازجویی اغلب شش ساعت پشت سر هم بودند. دوست دختر او و چند تن از همکارانش نیز بازداشت شده بودند. بازجوها می گفتند بازداشت شدگان او را مقصر می دانند این تنها شانس اوست و اگر حاضر به اقرار نباشد آنان علیه او اعتراف خواهند کرد».

او درباره نحوه مواجهه با دستگاه دروغ سنج نیز می گوید:«الکترودها را به نوک انگشتان دست وصل می کنند. دالین می گوید که این یک بازی هوشمندانه روانی بود تا او جزئیات کارها و حامیان مالی اش را فاش سازد اما دستگاه ظاهرا شکست خورد. او می گوید که نوک انگشتانش عرق کرده بود و شاید عدم کارکرد درست دستگاه نیز همین موضوع بوده باشد».

او می گوید پس از آن نشانه هایی از بهبود وضعیت دیده شد و دو مقام کنسولی سوئد با او دیدار کردند و به او میوه دادند. دو شب بعد پیام بهتری آمد ماموری وارد شد و قلمی را به او داد و گفت که باید انتقاد از خود را بنویسد و در آن به مجموعه ای از جرایم اعتراف کند. دالین می گوید:«آنان می خواستند اعتراف کنند که از موقوفه ملی برای دمکراسی یک نهاد غیر انتفاعی امریکایی پول گرفته و من نیز مانند سایر جاسوسان آن کشورها می خواهم در چین و روسیه عامل ایجاد انقلاب رنگی باشند. انان تلاش می کردند تا من را به عنوان یک نیروی خارجی دشمن معرفی کنند که قصد تضعیف حزب کمونیست را داشته ام».

دالین می گوید ظرف مدت زمان کوتاهی لباس زندان را از تن او درآوردند و او را در مقابل دوربین تلویزیونی نشاندند. یک خبرنگار زن پر زرق و برق از تلویزیون مرکزی شکبه دولتی چین مجموعا هفت یا هشت سوال را از او مطرح کرد و او موظف بود از روی ورق کاغذ پاسخ های تایپ شده را بخواند. او که از زمان بازداشت ۶ کیلوگرم وزن کم کرده بود. در اعتراف تلویزیونی گفته بود:«به من غذای خوب داده شد به مقدار کافی خوابیدم و با من هیج گونه بدرفتاری ای نشد. من هیج شکایتی ندارم و فکر کی کنم این رفتار دولت چین با من منصفانه بوده است».

او در ادامه اعترافات خود گفته بود:«من از طریق فعالیت هایم قانون چین را نقض کرده ام به دولت چین آسیب زده ام و تهدیدی علیه احساسات مردم چین بوده ام. صادقانه عذرخواهی می کنم و بسیار از آن چه تاکنون روی داده متاسفم و پس از آن دوربین خاموش شد».

دالین می گوید به عنوان پاداش پس زا اعتراف تلویزیونی برای او یک فنجان قهوه فوری چند سیگار آورده شد. کمتر از یک هفته بعد او و پان از زندان ازاد شدند.