بخش هایی از این گفتگو را در ادامه بخوانید؛
شما قبل از انقلاب مشهد خدمت میکردید؟
بله. مشهد بودم.
خاطرهای از آن زمان دارید؟
خیر. من آن زمان ارتباطی با حضرت آقا نداشتم ولی دوستانم بودند که ارتباط داشتند.
از آنها میتوانید نقلی برای ما داشته باشید؟
بله. استاد زبان انگلیسی حضرت آقا الان در قید حیات هستند. آقای مهدی نوروزی هستند.
قبل از انقلاب به آقا انگلیسی آموزش میدادند؟
بله. او شاگرد آقا در مسجد کرامت بود و آقا او را انتخاب کرد تا زبان انگلیسی تدریس کند. به منزل آقا می رفت و به ایشان زبان درس میدادند. ایشان کسی بود که اسلحهخانه شهید اندرزگو در منزل او بود. یک نظامی کف خانه خود را کنده بود و با ایجاد کشو در زیر زمین اسلحه خانه درست کرده بود.
اینها همانند مردم این جامعه بودند.در زندانیهای سیاسی قبل از انقلاب هیچ قشری به جز روحانیت، به اندازه ارتش و وزارت دفاع و نیروی هوایی و زمینی و دریایی زندانی سیاسی نداشته است. از اعدامی گرفته تا 5-3 سال زندانی بودند. الان حدود 80 نفر از آنها در قید حیات هستند.اینهایی که حبس ابد و 15 سال داشتند هستند. امیر محمدرضا رحیمی و امیر ختورائی در زمان انقلاب از زندان آزاد شدند و سرهنگ راسخ و دیگر زندانیان سیاسی بودند و زمان انقلاب آزاد شدند.
ارتش از جنس مردم بود. ارتش با این که در منطقه قدرت اول بود، تجهیزات، آموزش و سازمان آن امریکایی بود. امریکاییها تصورشان این بود که آدمهایشان را هم میشناسند ولی روی آدمها شناخت نداشتند و همین عدم شناخت در برآوردهای کار نظام را ساخت.