فاز تازه مداخله نظامی امریکا در سوریه بواسطه افزایش نگرانی ها درباره موفقیت های ارتش سوریه
گزارش تحلیلی المانیتور از سیاستهای آمریکا، روسیه و ایران در سوریه
شش سال پس از وقوع جنگ داخلی در سوریه بخش شرقی آن کشور تبدیل به نقطه ای بحرانی شده که می تواند توازن قوا بین نیروها داخلی و بین المللی را تعیین کند.
آفتاب‌‌نیوز :
سرویس سیاسی-سایت تحلیلی «المانیتور» با انتشار گزارشی با اشاره به افزاینده حضور نیروهای امریکایی در سوریه و حرکت متحدان اصلی اسد از جمله مستشاران ایرانی و نیروهای روسیه و ارتش سوریه به سمت بخش های شرقی آن کشور برای حفظ منافع خود معتقد است که این موضوع سبب تحکیم روابط ایران و روسیه خواهد شد.
به گزارش آفتاب نیوز،این سایت می نویسد:«امریکا در تاریخ ۱۸ ژوئن یک جنگنده سوریه را ساقط کرد. در حقیقت این فصل تازه ای از رویارویی مستقیم بین امریکا و دولت سوریه بود که از چند هفته پیش اغاز شده است زمانی که نیروهای امریکایی گفتند که نزدیکی نیروهای طرفدار اسد به منطقه التنف در جنوب شرقی سوریه خط قرمز آنان است جایی که میزبان پایگاه نیروهای ائتلاف تحت رهبری امریکا است. روسیه در واکنش به تیراندازی امریکا به سوی جنگنده سوری خط قرمز خود را تعیین کرد.
وزارت دفاع آن کشور اعلام کرد که در صورت مشاهده هرگونه اشیا هوایی در غرب رودخانه فرات آن اشیاء مورد هدف قرار خواهند گرفت. با این حال، این تصویر کلی ماجرا نیست چرا که شرق سوریه به نقطه کانونی برای ایران نیز تبدیل شده است. واقعیت آن است که ایران در روز ۲۸ ژوئن دیرالزور را هدف حمله قرار داد. این نخستین حمله موشکی ایران علیه داعش بود. این موضوع اهمیت منطقه ای داشت و قدرت استراتژیک و محاسباتی ایران را نشان داد. درک این تحولات و این که چرا وضعیت در شرق سوریه به طور ناگهانی چنین شکننده شده است می می تواند پاسخگوی پیامدهای این موضوع برای اینده سوریه باشد».
المانیتور اشاره می کند که فاز تازه مداخله نظامی امریکا در سوریه بواسطه افزایش نگرانی ها درباره موفقیت های نظامی مداوم ارتش سوریه و نیروهای متحدش در طول سال گذشته و بازگشت آنان به شرق حلب است. به نظر می رسد که امریکا و متحدانش امیدوار بودند پس از حلب مذاکره میان اسد و معارضان ادامه یابد تا وضعیت سایر نقاط آن کشور تعیین شود. آن امیدها اما واهی بودند. برای مثال، در ماه گذشته ارتش سوریه نه تنها به مناطق تحت قلمروی شورشیان مورد حمایت امریکا در مرز با اردن و عراق پیشروی کرد بلکه به سمت رقه از جانب غرب نیز حرکت کرد. این موضوع به طور بالقوه خطری برای سرنوشت نیروهای دموکراتیک سوریه مورد حمایت امریکا محسوب می شود آن هم پس از بازپس گیری کنترل رقه از دست داعش. به نظر می رسد امریکا به این نتیجه رسیده است که راه حل نظامی وجود ندارد و به نفع سوریه نیست و معارضان در حال باخت بیش تر هستند و امکان حفظ وضعیت کنونی پس از بازپس گیری کنترل شرق حلب توسط نیروهای دولتی سوریه وجود ندارد.
در این شرایط تنها گزینه ممکن و منطقی برای امریکا و متحدان آن تقویت موقعیت فعلی خود در سوریه و تمرکز بر روی مناطقی است که بیش ترین توانایی را دارند تا با حمایت نیروهای مورد پشتیبانی امریکا کنترل آن مناطق را بازپس گیرند. به این ترتیب، امریکا به شدت تلاش می کند تا نیورهای طرفدار اسد و ایران را از التنف دور نگه دارد و هم چین مشتاق است تا عملیات نیروهای دموکراتیک سوریه سوری در رقه افزایش یابد. بنابراین امریکا در حال حاضر بر منافع اصلی خود در سوریه تمرکز کرده است: مهار نفوذ ایران، حفظ حداقل میزان توازن قوا بین نیروهای مختلف و در صدر فهرست اولویت ها حفاظت از امنیت اسرائیل با جلوگیری از پیشرفت ارتش سوریه به سمت جنوب. این بدان معناست که امریکا در حال حاضر مناطق تحت نفوذ خود را در داخل سوریه تعریف کرده است.
در مقابل، متحدان اسد یعنی ایران و روسیه بیش تر بر منافع خود تمرکز کرده اند. برای ایران مهم ترین هدف حفظ دسترسی به لبنان از طریق سوریه است به همین دلیل تمرکز خود را به سوی شرق سوریه تغییر داده است. ایران قبلا اولین اقدامات را در این زمینه انجام داد و واحد بسیج مردمی یک نیروی عراقی مورد حمایت خود را در تاریخ ۳۰ ماه مه به مرزعراق و سوریه اعزام کرد و نیروهای سوری در روز ۹ ژوئن کنترل منطقه ای در نزدیکی عراق را در دست گرفتند. با این حال، روسیه به عنوان یکی دیگر از متحدان اصلی دولت سوریه داستان نسبتا متفاوتی را ارائه می دهد و مهم ترین اولویت روسیه تضمین دسترسی به دریای مدیترانه با حفاظت از پایگاه نظامی خود در غرب سوریه است که در حال حاضر حفظ شده است. با این وجود، به عنوان یک قدرت جهانی وضعیت کلان سوریه برای روس ها در عرصه روابط بین الملل اهمیت دارد. این بدان معناست که پس از یک دستاورد ژئوپولیتیک نباید متحد درست را ترک کرد. روسیه برای مدت طولانی تلاش کرد تا بخشی از اهداف خود را از طریق حمایت از ارتش سوریه تامین کند و همزمان خواستار راه حل سیاسی برای پایان دادن به جنگ شد.
مسکو خواستار مداخله بیشتر در امور سوریه نبود با این حال، پس از اقدام اخیر امریکا و متحدانش در برخورد مستقیم با نیروهای سوریه، مسکو به دخالت فعالانه تر در آن کشور ترغیب شد.».
این سایت در ادامه می افزاید:«بنابراین با توجه به همگرایی انتظار می رود که روسیه و ایران همکاری خود را با اسد برای به بازپس گیری کنترل مناطق شرقی ان کشور توسط ارتش سوریه افزایش دهند تا مانع از تغییر شدید توازن قوا به نفع امریکا شوند. اگر آنان بتوانند مناطق بیش تری را در شرق سوریه از آن خود کنند می توانند دستاوردهای خود در مناطق دیگر را نیز تقویت کنند.
این سناریو به احتمال زیاد امکان پذیر است چرا که ترکیه از افزایش پشتیبانی امریکا از کردهای سوریه خشمگین است. سوریه به طور موثر به دو منطقه مختلف تحت نفوذ تقسیم شده است.
نتیجه این موضوع روشن است: فرایند دستیابی به راه حلی سیاسی پیچیده تر خواهد شد دست کم زمانی دستیابی به راه حل امکان پذیر است که تمامیت ارضی سوریه حفظ شود. در عین حال، خطر درگیری های مستقیم بین امریکا و متحدان آن از سویی و ایران و روسیه از سوی دیگر وجود دارد».
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه خبرهای مرتبط
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید