آفتابنیوز : روزنامه ایران با علی شکوری راد از فعالان اصلاح طلب مصاحبه ای انجام داده است.
بخشهایی از اظهارات او را می خوانید:
*پیش از انتخابات پیشبینی کرده بودم آقای حسن روحانی با رأیی بالاتر از دور نخست انتخاب خواهد شد؛ تحلیلی داشتم مبنی بر اینکه به نظر میآید رهبر معظم انقلاب اسلامی مخالف ادامه کار آقای روحانی برای دور بعد نباشد، ولی قرائن این تحلیل را به دست میداد که عدهای از اصولگرایان بخصوص اعضای برخی نهادها، نزد رهبر معظم انقلاب رفته و این گونه عنوان کرده باشند که ما میتوانیم در روندی قانونی آقای روحانی را در انتخابات شکست بدهیم.
*اصولگرایان در یک سال منتهی به انتخابات مدام تبلیغ کرده بودند که«آقای روحانی کاری نکرده است» و آنقدر این موضوع را مطرح کرده بودند که خودشان هم باورشان شده بود که«آقای روحانی کاری نکرده» و عملکرد قابل دفاعی ندارد. واقعیت این است که تا حدی هم این را در جامعه جا انداخته بودند که «روحانی کاری نکرده»؛ تا آنجا که از زبان عدهای از اصلاحطلبان هم شنیده میشد «آقای روحانی کاری نکرده تا بتوانیم از او دفاع کنیم».
*طیف تندرو اصولگرا، با این رویکرد وارد انتخابات شدند که اولاً همه را مجاب کنند از کاندیدای واحد حمایت کنند و بعد هم انتقاداتشان علیه روحانی را شدت ببخشند و دست آخر هم یک پیروزی «تمیز» به دست بیاورند و برای همیشه طومار اصلاحطلبان و اعتدالگرایان را در هم بپیچند. به نظر میآید این برنامهشان بود، ولی این ایده نگرفت و نتیجه نداد. یک دلیلش این بود که تبلیغات علیه آقای روحانی را خیلی زود و تقریباً یک سال مانده به انتخابات شروع کردند و صدا و سیما هم خیلی با آنها همراهی کرد. تمام حرفهایی را که میخواستند علیه روحانی مطرح کنند تا آستانه انتخابات زده بودند و دیگر حرف جدیدی نداشتند. در حالی که وقتی آقای روحانی شروع به دفاع کرد، حرفهایش تازه بود و جاذبه داشت.
*موج تبلیغاتی که علیه آقای روحانی صورت داده شده بود، یک ماه مانده به انتخابات به نقطه اوج رسید و عملاً موج وارونهاش به انتخابات رسید. اصولگرایان فضای جامعه را از تبلیغاتشان اشباع کرده بودند و دیگر حرفهای آنها شنیده نمیشد؛ اما حرفهای آقای روحانی شنیده میشد. البته کاندیدای واحدی که آنها به صحنه آوردند چندان شناخته شده نبود و آنها هم به همین دلیل سراغ او رفته بودند و فکر میکردند همین موجب خواهد شد که رأی منفی کمتری داشته باشد. اما اجتماع افراطیون پشت سر او مردم را ترساند. ترس و نگرانی مردم، خودش را در افزایش مشارکت مردم در انتخابات نشان داد.
*مخالفت های طیف مقابل دولت به دو منظور است؛ یکی برای اینکه نیروهای خودشان را در صحنه نگه دارند؛ آنها اگر هدفی برای زدن نداشته باشند، ممکن است نیروهایشان پراکنده شود. میخواهند به نیروهای خود انگیزه بدهند تا حرف بزنند؛ در میدان باشند، بیکار نمانند و از دست نروند. دومین هدفشان این است که آقای روحانی را وادارند کابینهاش را محافظه کارتر بچیند.
* بخشی از اصلاحطلبان میگفتند آقای روحانی به مطالبات پاسخ نداده، اما بدنه اصلی اصلاحطلبان میگفتند آقای روحانی کارش را خوب انجام داده و بگذارید ادامه دهد. ما در 4 سال دولت اول آقای روحانی دیدار چندانی نداشتیم؛ یک دیدار جدی همان اوایل بود و دیدارهای بعدی تشریفاتی شد؛ بعد از انتخابات هم دیداری با آقای روحانی نداشتیم؛ ایشان هر سال ما را به یک افطاری دعوت میکرد که امسال دعوت نکرد. ما ناراحت نیستیم؛ نوع تعاملی که اصلاحطلبان با روحانی داشتند، نتیجه داد و چون جواب داده، نیازی نیست تغییر کند.اصلاحطلبان از آقای روحانی حمایت کردند و از آقای روحانی هم خواستند که خودش باشد؛ هرگز از آقای روحانی نخواستهاند که اصلاحطلب شود؛ اصلاحطلب شدن آقای روحانی مزیتی ایجاد نمیکند؛ آقای روحانی باید خودش باشد.برای ما مهم است آقای روحانی همین طور آهسته و پیوسته و رو به جلو حرکت کند. وقتی حرکت ایشان را میبینیم آرامش پیدا میکنیم. از سال 92 همینجور بوده و ادامه میدهد؛ همین برای ما کفایت میکند و ما هم حمایتمان را از وی دریغ نکرده و نمیکنیم.
*بعد از راهپیمایی روز قدس بدنه حامی آقای روحانی نشان داد در حمایتش جدی، پای کار و تأثیرگذار است. ظاهر کار این است افرادی در خانه نشسته و در شبکه مجازی توئیت کرده اند؛ اما همین اصلاً کار کوچکی نیست؛ در دنیای امروز همینها مهم است؛ همینها به آقای روحانی و اصلاحطلبان دلگرمی میدهد که «همه با هم هستیم».
شیشه را در بغل سنگ نگه میدارد