صفحه نخست » عمومی
کد خبر: ۴۶۳۲۸۱
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار : ۰۳ مرداد ۱۳۹۶ - ۱۷:۳۹
در ضرورت تداوم اعتماد به رئیس‌جمهور روحانی
چه‌نيازیست كه روحانی قدرت را با جريانات‌شكست‌خورده تقسيم كند؟
پس از پيروزي در انتخابات، اين هنر «سياست‌ورزي» است كه سياستمداران موفق را از ديگران متمايز مي‌كند. ممكن است برخي تصور كنند كه وقتي يك شخص يا جناح توانسته مثلا هفتاد درصد آراي مردم را جلب كند، چه نيازي است كه كيك قدرت را با جريانات شكست‌خورده تقسيم كند؟
آفتاب‌‌نیوز :
بابك دربيكي-يكي از تكراري‌ترين اخبار سياسي جهان در دهه‌هاي اخير، آغاز مذاكرات يك دولت يا حكومت با منتقدين و مخالفين خود جهت 
تقسيم قدرت سياسي بوده است. بر همين اساس مي‌توان گفت كه بده و بستان و تعامل با رقبا، نه‌تنها تعارضي با سياست‌ورزي ندارد كه اتفاقا يكي از اجزاي اصلي آن محسوب مي‌شود.
تقسيم قدرت سياسي بوده است. بر همين اساس مي‌توان گفت كه بده و بستان و تعامل با رقبا، نه‌تنها تعارضي با سياست‌ورزي ندارد كه اتفاقا يكي از اجزاي اصلي آن محسوب مي‌شود. در دنياي امروز، همه جناح‌ها و هواداران آنان بايد اين اصل مهم را بپذيرند كه سياست، ديگر عرصه تاخت و تاز تنها يك جريان نيست و هيچ جناح و تفكري نمي‌تواند تمام اركان قدرت را در اختيار خود گرفته و رقبا را به‌طور كامل از صحنه خارج كند. هرچند كه در فضاي ملتهب رقابت‌هاي انتخاباتي، همه رقبا مي‌كوشند كه با شعارها و برنامه‌هايي جذاب‌تر، آراي بيشتري را جلب كنند.
اما پس از پيروزي در انتخابات، اين هنر «سياست‌ورزي» است كه سياستمداران موفق را از ديگران متمايز مي‌كند. ممكن است برخي تصور كنند كه وقتي يك شخص يا جناح توانسته مثلا هفتاد درصد آراي مردم را جلب كند، چه نيازي است كه كيك قدرت را با جريانات شكست‌خورده تقسيم كند؟ براي پاسخ به اين پرسش كافي است كه فاتحان انتخاباتي دو دهه اخير كشورمان را به ياد بياوريم كه برخي از آنان با وجود برخورداري از اكثريت مطلق آرا، به دليل ضعف در تعامل با جريان‌هاي ديگر، نتوانستند اهداف و برنامه‌هاي خود را محقق سازند. امروز و با پايان رقابت‌هاي انتخاباتي و ايام چينش كابينه، با توجه به شناختي كه از رييس‌جمهور و توانمندي‌هاي او داريم، ضروري است كه همچون ايام انتخابات، باز هم به ايشان اعتماد كنيم و با تمام توان پاي كابينه انتخابي بايستيم.
درست است كه حسن روحاني اكنون يك پشتوانه بيست‌وچهار ميليوني پشت سر خود دارد، اما اگر اين پشتوانه عظيم بخواهد بر سر انتخاب يا عدم انتخاب برخي افراد در كابينه آينده با ايشان وارد چالش شده يا بعضا سهم‌خواهي كند، تا حد زيادي از قدرت او پاي ميز مذاكره با ساير اركان قدرت خواهد كاست. به نظرم بهتر است بپذيريم كه درنهايت اگر معامله‌اي هم صورت بگيرد، هدفش پيشبرد شعارها و برنامه‌هاي انتخاباتي رييس‌جمهور است؛ حتي اگر طرف آن، جدي‌ترين مخالفان اصلاحات و اعتدال باشند. صدالبته بايد به اين نكته نيز توجه داشت كه اين تعامل و بده‌وبستان ابدا به‌معناي وادادگي و عدول از اصول اصلاحات نيست. يكي ديگر از بحث‌هاي فرعي مطرح‌شده در روزهاي اخير، اظهارنظر پيرامون حضور يا عدم حضور اين شخص يا آن شخص در كابينه است. بايد به‌ياد داشته باشيم كه رسيدن چند شخص خاص به وزارت يا رياست‌جمهوري، هدف غايي اصلاحات نيست. بلكه هدف اصلي، تحقق سازوكارهاي دموكراتيك و جامعه مدني قدرتمند است...
كما اينكه شايد چندسال پيش هيچ‌كس تصور نمي‌كرد كه دكتر روحاني تا اين حد بتواند بر برنامه‌ها و اهداف اصلي اصلاح‌طلبانه ايستادگي كند. به همين دليل است كه به‌جاي تمركز بر حضور افرادي خاص در دولت، بايد بر پذيرش خواسته‌هاي بيست و چهار ميليون حامي رييس‌جمهور از سوي اعضاي دولت اصرار و در چهارسال آينده نيز بر پايبندي آنان به اين خواسته‌ها نظارت داشته باشيم.
این یادداشت ابتدا در روزنامه اعتماد منتشر شده است
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه خبرهای مرتبط
انتشار یافته: ۱
ناشناس
| 
۱۹:۲۲ - ۱۳۹۶/۰۵/۰۳
پاسخ
چه نقد بی ربطی. اگر فردی را قبول کردید و به او رای دادید. کمی صبر کنید تا اعضای کابینه اش را معرفی کند. 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید