آفتابنیوز : سرویس بین الملل- «مارک الموند» مدیر گروه بین المللی بحران، سناریوهای محتملی را درباره نتیجه تنش در روابط امریکا و کره شمالی مطرح میکند. از اقدامات نظامی محدود، تهاجم تمام عیار، حمله هستهای یا اقدامات بین المللی هماهنگ.
به گزارش آفتابنیوز، این گمانهزنی در حالی مطرح میشود که ترامپ گفته است هرگونه تهدیدی علیه امریکا را با آتش و خشمی پاسخ میدهد که مانند آن را جهان هرگز ندیده است. مقامهای امریکایی معتقدند کره شمالی تحت فرمان کیم جونگ اون کلاهکهای هستهای کوچکی را ساخته و دارای زرادخانهای با ۶۰ بمب اتمی است.
مدیر گروه بینالمللی بحران، گزینههای ممکن در صورت ادامه تنش میان امریکا و کره شمالی را اینگونه مطرح میکند:
۱. گزینه اول: اقدامات نظامی محدود
در سال ۱۹۹۴ میلادی پرزیدنت کلینتون استفاده استراتژیک از بمبافکنها برای حمله علیه تاسیسات هستهای کره شمالی پیش از ساخت سلاح هستهای را در نظر گرفته بود. اکنون امریکا دارای پایگاههای هوایی در کره جنوبی، ژاپن و گوام است و از آنجا میتواند با بمبافکنهای بی ۱، موشکهای کروز و همچنین ناوگان حمل و نقل هواپیماهای حامل کلاهکهای هستهای به کره شمالی حمله کند. کلینتون در دوران ریاست جمهوری خود از ترس اقدامات نظامی گسترده زمینی کره شمالی در مرز کره جنوبی علیه پیونگ یانگ از اقدام به حمله نظامی خودداری کرد. امروز اما کرهشمالی آمادگی بیشتری برای بقا حتی در صورت حمله هوایی آمریکا دارد. آن کشور اکنون به تسلیحات هستهای مجهز است و موشکهای پنهانی دارد. موشکهای با سوخت جامد کره شمالی اکنون بسیار سریعتر از موشکهای با سوخت مایع پرتاب میشوند.
۲-حمله نظامی تمامعیار
ارتش امریکا میتواند کره شمالی را هدف قرار دهد. کره شمالی نیروی دریایی قویای برای حفاظت از خود در خطوط ساحلی ندارد و این میتواند وسوسهانگیز باشد که نیروی دریایی امریکا به سوی بنادر کره شمالی حرکت کند مشابه کاری که در اکتبر سال ۱۹۵۰ میلادی انجام داد. با این حال، ارتش کره شمالی اگرچه از نظر فناوری نظامی پیشرفته نیست اما حجم وسیع تسلیحات در اختیار دارد. امریکا برای پیروزی سریع و قاطع در این جنگ نیازمند استقرار نیروهای نظامی خود در کره جنوبی است.
واقعیت اما آن است که امریکا مشکلات دیگری از افغانستان تا سوریه دارد. جنگ در کره شمالی پیروز نمیشود مگر آن که ۶۵۰ هزار نیروی نظامی کره جنوبی نیز به کمک امریکاییها بیایند. این در حالیست که کره جنوبی ترجیح میدهد که در جنگ پیشگیرانهای علیه کره شمالی که سئول و دیگر شهری کره جنوبی را تهدید کند شرکت نکند. از سوی دیگر چین قرار دارد که مخالف سیستم دفاع موشکی تاد ایالات متحده است که اخیرا در کره جنوبی مستقر شده است. پکن هر اقدام نظامی امریکا در منطقه را در نهایت تهدیدی عیله خود میداند. بدون ایجاد اطمینان از بیطرفی چین به احتمال زیاد میتوانیم با هرگونه درگیری در شبه جزیره کره شاهد آغاز جنگ جهانی سوم باشیم. حتی اگر چین نیز آماده پذیرش ساقط شدن رژیم کیم باشد یک حمله نظامی متعارف به اندازه کافی سریع نخواهد بود که مانع از استفاده رژیم کره شمالی از تسلیحات هستهایاش شود.
۳-حمله هدفمند به تاسیسات هستهای
حتی حمله موفقیتآمیز هوایی علیه زرادخانههای هستهای کره شمالی نیز مانع از اهداف کیم نخواهند شد. تا زمانی که رژیم کره شمالی پایدار است میتواند این تاسیسات را بازسازی کند. آیا بمبهای هوشمند امریکایی میتوانند کیم و فرماندهان کلیدی کره شمالی را پیش از سازماندهی حملهای مرگبار از سوی آنان بکشند؟ این سوالی اساسی است. متاسفانه حمله موفقیتآمیز علیه زرادخانههای امریکا مانع از حمله موشکی انتقامجویانه توسط کره شمالی نخواهد شد. در هر صورت ترور رهبران خارجی سادهتر است. اگر طرح ترور کیم و همکارانش شکست بخورد او حملات بیرحمانهای را به کره جنوبی، ژاپن و پایگاهی امریکایی در محدوده وسیعی انجام میدهد.
در عمل این موضوع باعث ایجاد جنگی تمامعیار میشود و حتی اگر اشغال کره شمالی توسط امریکا و کره جنوبی نیز موفقیتآمیز باشد رژیم کره شمالی با استفاده از تسلیحات گازی سمی و تسلیحات میکروبی به مقاومت میپردازد. چین نیز با چشمانداز میلیونهای پناهجو مواجه میشود که نمیخواهد چنین سناریویی تحقق یابد.
۴-حمله هسته ای تمام عیار
صحبتهای داغی در واشنگتن درباره استفاده از فناوریهای هستهای امریکا علیه کره شمالی وجود دارد اما این حمله میتواند باعث کشته شدن میلیونها نفر شود. ایجاد یک ابر قارچی ناشی از حمله هستهای میتواند از نظر اخلاقی امریکا را در وضعیت بدی در افکار بینالمللی قرار دهد. این موضوع سبب اختلال در ائتلافهای نظامی میشود و سبب افزایش هزینه دفاعی و نظامی چین و روسیه خواهد شد.
۵-فشار بر چین
ترامپ هم به رهبران چین هشدار میدهد و هم میخواهد که آنان از نفوذ خود بر کره شمالی استفاده کنند. حتی پیشنهاداتی درباره تماس با چین برای اقناع آن کشور به تغییر رژیم کره شمالی مطرح شدهاند اما دسترسی به این موارد محدود هستند. کرهشمالی مشتاق است که نزدیک به چین باشد. چین در نهایت میخواهد رژیم کره شمالی حفظ شود.