آفتابنیوز : سرویس بین الملل- آنگلا مرکل بار دیگر صدراعظم آلمان شد اما باید دولتی ائتلافی را تشکیل دهد که به احتمال زیاد هدف آن مقابله با آلترناتیو برای آلمان، جریانی دستراستی و افراطی خواهد بود.
به گزارش آفتابنیوز، احتمال آنکه او درصدد تشکیل دولتی ائتلافی با حزب سبزهای آلمان (طرفداران محیط زیست) و حزب کلاسیک لیبرال دموکراتهای آزاد برآید بیش از پیش افزایش یافته است. در این میان اما مشکلاتی برای ائتلاف با سبزها نیز برای مرکل وجود دارد چرا که او از جریان راست میانه آلمان است و طرفداران حزب سبزها بیشتر گرایشی متمایل به سوی چپها دارند. حزب سوسیال دموکرات نیز که در این انتخابات در جایگاه دوم قرار گرفت اعلام کرده که خواستار ائتلاف با حزب دموکرات مسیحی (حزب مرکل) نخواهد بود. لازم به ذکر است که در چهار سال گذشته حزب دموکرات مسیحی، سوسیال مسیحی و سوسیال دموکرات در دولتی ائتلافی در کنار یگدیگر قرار داشتند. در حالی که مرکل بار دیگر صدراعظم خواهد بود اما ترکیب دولت او احتمالا تغییر خواهد کرد.
مرکل کار دشواری را پیش رو دارد چرا که سبزها و دموکراتهای آزاد دیدگاههای متفاوتی از یکدیگر دارند و کنار هم قرار دادن آنان در یک دولت ائتلافی کار راحتی نیست. سبزها معتقد به لزوم ارائه یارانه انرژی پاگ از سوی دولت هستند در حالی که دموکراتهای آزاد که لیبرال هستند خواستار رویکرد مبتنی بر اقتصاد رقابتی و اصلاحات بازار انرژی هستند و مخالف یارانههای دولتی هستند.
شواهد نشان میدهند که آلمان به دو سته تقسیم شده است. شمال شرقی آلمان منطقهای که آلمان شرقی کمونیستی را تشکیل میداد بیشتر رایدهندگان به حزب چپ آلمان و همچنین حزب راست افراطی آلترناتیو برای آلمان رای دادهاند و احزاب میانه و جریان اصلی یعنی حزب دموکرات مسیحی و حزب سوسیال دموکرات در آن نواحی رای کمتری آوردهاند. این منطقه یکی از فقیرترین و کمتوسعهیافتهترین مناطق آلمان است.
شگفتیساز انتخابات اخیر در آلمان اما حزب راستگرای افراطی «آلترناتیو برای آلمان» (AfD) بوده است که در جایگاه سومین حزب پارلمان آلمان (بوندستاگ) قرار گرفته است. از جمله اهداف اصلی این حزب لزوم تجدیدنظر در سیاست درهای باز آلمان به روی مهاجران است که رویکرد اصلی آنگلا مرکل صدراعظم آن کشور بوده است.
این حزب در سال ۲۰۱۳ میلادی تشکیل شد. اصلیترین هدف این حزب مخالفت با کمک اتحادیه اروپا به یونان بدهکار بود. با این حال، مهمترن هدف آن حزب مخالفت با پذیرش مهاجران خارجی است. این حزب به خصوص مخالف درهای باز آلمان به روی پناهجویان جهان عرب و پناهجویان مسلمان است. این در حالیست که ۱.۵ میلیون مهاجر به آلمان در سال ۲۰۱۵ میلادی آمدهاند.
این حزب خواستار تجدیدنظر قانونی در پروندههای پناهجویان است و خواستار اخراج بلافاصله کسانی است که پروندههایشان در روند بررسی رد میشوند. این حزب همچنین مدافع گذراندن دوران محکومیت افراد خارجی مرتکب جرم در آلمان در زندانهای خارج از آن کشور است و برای جرایم خاصی معتقد است که باید با نوجوانان ۱۲ ساله مانند افراد بزرگسال رفتار کرد. مخالفان این حزب اما آن را به رویکرد نژادپرستانه و قومگرایانه متهم میکنند. البته این حزب در درون خود نیز دارای دستهبندی است و به دو گروه افراطی و میانه تقسیم شده است.
الکساندر گالند ۷۶ ساله وکیل و روزنامهنگار که در ۴۰ سال گذشته عضو حزب محافظه کار دموکرات مسیحی (حزبی که مرکل از آن برامده) بود و الیس ویدل نماینده جناح میانه و اقتصاددان ۳۸ سالهای که با دو فرزند و یک شریک جنسی زن به صورت پاره وقت در سوئیس نیز زندگی میکند. او یک همجنسگرا است.
هیچ اجماع کاملی درباره چگونگی توصیف حزب آلترناتیو برای آلمان به عنوان یک پدیده سیاسی وجود ندارد. برخی آن حزب را یک جریان راستگرای پوپولیستی مشابه ترامپ و حامیاناش در امریکا میدانند که خواستار مخالفت با مهاجران و خروج آلمان از اتحادیه اروپا است و برخی دیگر آنان را نئونازیهای تازه آلمان میدانند.
قدر مسلم آن که بحران پناهجویان در سال ۲۰۱۵ میلادی به طور چشمگیری موجب افزایش حمایت از حزب آلترناتیو برای آلمان شد. این حزب در برنامه رسمی خود میگوید از دموکراسی مستقیم، تفکیک نهادهای دولتی، حکومت قانون و نظم حمایت میکند اما مخالفانش میگویند که از زبان و شعارهای نئونازیها استفاده میکند. این حزب همچنین محالف سقط جنین است و از هسته خانواده سنتی حمایت میکند و خواستار کمک مالی دولت به حفظ نهاد خانواده است این در حالیست که در تناقضی آشکار ویدل از رهبران آن حزب خود زنی همجنسگرا است.
آلترناتیو برای آلمان به طور فزایندهای بر شعارهای ضداسلامی تاکید دارد. این حزب مشابه با جنبش پگیدا که با شعارهای اسلامهراسانه سخن میگفت معتقد است که به زودی قوانین شریعت در اروپا حاکم خواهند شد و برای جلوگیری از این موضوع باید اقدامات سختگیرانه از جمله ممنوعیت پوشش حجاب و برقع در اماکن عمومی را به اجرا گذاشت. منتقدان اما این سیاستها را نقض آزادی فردی و اجتماعی میدانند.