همکاری چینی‌ها و مذاکره با ژاپن، ترکیه، قطر و عمانی‌ها
بزرگترین سرمایه‌گذاری‌خارجی ایران بعد از توافق هسته‌ای و برگ برنده در جنگ نفتی با ترامپ
سینوپک چین قراردادی ۲.۷میلیارد دلاری را با شرکت ملی نفت ایران در ماه ژانویه امضا کرد تا واحدهای تولید بنزین با کیفیت بالا در ایران ایجاد کند. هم‌چنین شرکت ژاپنی Marubeni فعال در حوزه انرژی و JGC Corp نیز در گفت‌و‌گوهای جداگانه‌ای با طرف ایرانی بوده‌اند. گفته شده است که شرکت‌های ترکیه‌ای، قطری و عمانی نیز در گفت‌و‌گو با مقام‌های محلی برای سرمایه‌گذاری در پروژه‌های نفتی و گازی ایران بوده‌اند. /این سیلوها می‌توانند به ایران در جنگ با ترامپ کمک کنند و از لحاظ استراتژیک مهم محسوب می‌شوند.
آفتابنیوز :
سرویس اقتصادی- شبکه خبری «بلومبرگ» در گزارشی اشاره می‌کند که ایران در حال نوسازی و بهره‌برداری از قدیمی‌ترین پالایشگاه نفت در آبادان است. سیلوهای غول‌پیکر و زرد و خاکی‌رنگی که علامت گلوله‌باران در دهه ۸۰ میلادی از دوران جنگ ایران و عراق نیز بر روی آن‌ها دیده می‌شوند نشانه‌ای از درگیری حال حاضر آن هم از نوع اقتصادی برای ابران هستند اما این سیلوها می‌توانند به ایران در جنگ با ترامپ کمک کنند و از لحاظ استراتژیک مهم محسوب می‌شوند.
به گزارش آفتابنیوز، بلومبرگ می‌نویسد با کمک چین، هدف ایران این است که پالایشگاه آبادان که یک قرن از عمر آن می‌گذرد به منبعی مهم برای درآمدزایی دولت تبدیل شود.
این شبکه خبری می‌افزاید: هدف آن است که این پالایشگاه جنگ‌زده یکی از اصلی‌ترین تولید‌کنندگان سوخت کربنی ایران باشد تا دیگر آن کشور متکی به واردات این نوع سوخت نباشد. اظهارات اخیر ترامپ در مورد برنامه هسته‌ای ایران و برجام سبب شده تا ایران بار دیگر به این فوریت پی ببرد که بایستی منابع پتروشیمی و نفتی خود را مورد بهره‌برداری قرار دهد. ایران با کمک چینی‌ها می‌خواهد کیفیت سوخت را با استفاده از پالایشگاه آبادان بهتر کند و وابستگی به واردات سوخت را کاهش دهد.
رییس سابق امور نفت و گاز خزر در وزارت نفت ایران در این‌باره می‌گوید که با موضع اخیر ترامپ دولت ایران باید منابع خود را حمع‌آوری کرده و سیاستگذاری ملی‌ای را در حوزه انرژی در سطح کلان تعریف کند. این موضوع اکنون بیش از هر زمان دیگری مورد توجه دولت ایران است. او می‌گوید سرمایه‌گذاری برای پالایشگاه آبادان بسیار مهم است و برای اقتصاد ایران در سطح کلان دارای اهمیت استراتژیک است.
بلومبگر در ادامه اشاره می‌کند که سینوپک چین قراردادی ۲.۷میلیارد دلاری را با شرکت ملی نفت ایران در ماه ژانویه امضا کرد تا واحدهای تولید بنزین با کیفیت بالا در ایران ایجاد کند. هم‌چنین شرکت ژاپنی Marubeni فعال در حوزه انرژی و JGC Corp نیز در گفت‌و‌گوهای جداگانه‌ای با طرف ایرانی بوده‌اند. گفته شده است که شرکت‌های ترکیه‌ای، قطری و عمانی نیز در گفت‌و‌گو با مقام‌های محلی برای سرمایه‌گذاری در پروژه‌های نفتی و گازی ایران بوده‌اند.
بلومبرگ می‌نویسد این بزرگترین سرمایه‌گذاری خارجی از دوران لغو تحریم‌ها پس از برجام به این سو بوده است. نوسازی و بازسازی کل پالایشگاه ظرف چهار تا پنج سال آینده صورت خواهد گرفت.
ایران به طور متوسط روزانه ۱۰ میلیون بنزین وارد می‌کند تا تقاضای مصرف‌کنندگان را پاسخگو باشد و در برنامه تازه خود می‌خواهد محصولات سوختی با کیفیت پایین را کاهش دهد. «جان استورات» تحلیلگر حوزه انرژی در شرکت مشاوره «وود مکنزی» می‌گوید: «ایرن بدنبال رهبری سایر بازیگران منطقه‌ای است و تلاش می‌کند تا مقدار زیادی از منابع هیدروکربنی خود را استخراج کند. این کیفیت سوخت تولید شده را به میزان قابل ملاحظه‌ای متفاوت از گذشته خواهد ساخت».
این شبکه خبری اشاره می‌کند که تولید نفت ایران پس از لغو تحریم‌ها به دنبال برجام به بالاترین میزان خود از سال ۲۰۱۰ میلادی به این سوء رسیده است. با این حال، آن کشور هنوز تولید کافی بنزین نداشته است. با لغو تحریم‌ها در ژانویه ۲۰۱۶، روحانی به دنبال توسعه سریع پالایشگاه ستاره خلیج فارس توسط قرارگاه سازندگی خاتم الانبیاء تحت مدیریت سپاه و هم‌چنین تجدید پالایشگاه آبادان بوده است.
بلومبرگ اشاره می‌کند که پالایشگاه آبادان تاریخ غنی‌ای دارد و سابقه آن به پیش از سال ۱۹۱۲ میلادی باز می‌گردد زمانی که شرکت نفت انگلو - پرشین به رهبری برتیش پترولیوم آن را تکمیل کرد و به منبع اصلی تامین سوخت برای نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا تبدیل شد. دولت ایران در سال ۱۹۵۱ میلادی کنترل آن مرکز را در دست گرفت. از آن زمان آنجا مرکز مورد توجه آمریکایی‌ها و بریتانیایی‌ها برای بازگشت‌شان به منظور کنترل بر صنعت نفت ایران بود. دو سال پس از آن کودتایی در ایران روی داد. این پالایشگاه موتور محرکه اصلی برای اقتصاد ایران بود و روزانه ۶۵۰ هزار بشکه تولید داشت. پس از پیروزی انقلاب در سال ۱۹۷۹ میلادی و تهاجم عراق که طولانی‌ترین درگیری در طول قرن بیستم بود آن پالایشگاه به شدت هدف حملات عراقی‌ها قرار گرفت. آبادان در حال حاضر ۳۸۰ هزار بشکه نفت در روز تولید می‌کند و ۴۰ درصد از سوخت با کیفیت پایین که به عنوان مازوت شناخته می‌شود را به خود اختصاص داده است. برنامه هدف‌گذاری‌شده رساندن تولید آن پالایشگاه به ۵۴۰ هزار بشکه در روز و حذف کامل مازوت از آن است».
عبدالله نورانی آن روزها و پالایشگاه آبادان را به یاد می‌آورد. او در گذشته یک افسر جوان ارتش بود. او می‌گوید دو شرط مهم پیشرفت اقتصادی، پالایشگاه نفت و بنادر و خطوط حمل و نقل هستند. او می‌افزاید: «اما متاسفانه ما هنوز به سطح ۴۰ سال پیش هم نرسیده‌ایم».
بلومبرگ می‌نویسد بخشی از توسعه پالایشگاه آبادان پیش از پیروزی انقلاب توسط پیمانکاران بریتانیایی و امریکایی صورت گرفت. هم‌چنین هنوز هم تلفن‌های آلمانی با شمارنده‌های چرخشی در اتاق‌های کنترل آن پالایشگاه وجود دارند و نماد سازنده برتیانیایی جرثقیل «هربرت موریس» را می‌توان بر روی تیرهای فولادی مشاهده کرد. در فاصله کوتاهی از پالایشگاه پیش از انقلاب هتلی رو به دریاچه ساخته شده بود که برای سرگرمی کارگران نفتی بریتانیایی و ایرانی کاربرد داشت و اکنون بوروکرات‌ها و اقتصاددانان دولتی در آنجا سکونت دارند و در تلاش برای جذب سرمایه به خرمشهر و آبادان هستند. هم‌چنین، مناطق آزاد تجاری اروند بخشی از اصلاحات اقتصادی آن منطقه هستند و یکی از شش منطقه بدون مالیات ایران برای جذب سرمایه‌گذاری خواهد بود. معاون سرمایه‌گذاری در سازمان منطقه آزاد اروند می‌گوید که هر روز با سرمایه‌گذاران خارجی برای جذب سرمایه گفت‌و‌گو می کند. او می‌گوید: «در حال ساخت شهری برای پیمانکاران چینی هستیم و با لهستانی‌ها و آلمانی‌ها و دیگر شرکت‌های اروپایی صحبت می‌کنم. هنوز فاصله زیادی داریم تا آبادان که به عنوان پیشتاز شهرهای مدرن ایران بوده است را به نقطه هدف برسانیم اما تغییرات محسوسی در چند سال اخیر در آن شهر روی داده‌اند».
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه خبرهای مرتبط
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید