آفتابنیوز : نیروی دریایی روسیه به یانتار (کهربا) ناو جدید تحقیقاتی-جاسوسی خود که اکنون در آرژانتین در عملیات جستوجوی زیردریایی مفقود این کشور کمک میکند، میبالد.
به گزارش آفتابنیوز، آرژانتین امیدی به نجات جان ۴۴ خدمه زیردریایی خود که از نوامبر سال پیش ناپدید شده ندارد اما همچنان به جستوجو برای یافتن این زیردریایی ادامه میدهد.
یانتار رسما یک شناور تحقیقاتی و اقیانوسشناسی است اما در واقع مجهز به تجهیزات نظارتی است و کشتی مادر برای زیردریاپیماهای سرنشیندار و غیر سرنشیندار.
تمرکز روی کابلهای زیردریا
فعالیتهای یانتار چیزی است که ظاهرا ماه پیش باعث هشدار ارتش بریتانیا شد. بریتانیا گفت روسیه میتواند کابلهای ارتباطی زیردریا که اروپا را به آمریکا وصل میکند، مختل کند.
ژنرال استوارت پیچ، رئیس نیروهای مسلح بریتانیا گفت چنین اقدامی علیه خطوط اینترنتی و کابلهای ارتباطی میتواند فاجعهبار باشد.
از طریق این کابلها، روزانه تریلیونها دلار معامله انجام میشوند و اختلال در آنها میتواند خسارت بسیار زیادی وارد کند.
سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) هم کابلهای نظامی در کف اقیانوس دارد.
ایگور سوتیاگین، متخصص ارتش روسیه که در لندن مستقر است گفته است یانتار توان دستکاری در این کابلها را دارد اما تا کنون مدرکی در دست نیست که نشان دهد روسها چنین کاری انجام دادهاند.
او به بیبیسی گفت: "بهرهبرداری و استراقسمع از فیبرهای نوری کار دشواری است، درونش اطلاعاتی وجود ندارد و بریدن این کابلها کار آسانتری است."
آقای سوتیاگین افزود در دوران جنگ سرد نیروی دریایی آمریکا کنترل ایستگاههای شنود زیردریایی ملقب به Sosus را که ماموریت ردیابی زیردریاییها در اقیانوس اطلس را داشتند از دست داد. Sosus کوتاه شده عبارت سیستم شنود صدا است.
ارتش آمریکا به این نتیجه رسید که یک زیردریایی شوروی کابلها را قطع کرده است.
طبق گزارشها، در همان مقطع زمانی، ارتش آمریکا دستگاههای شنود در کابلهای زیردریای شوروی در دریای اختسک که پایگاه زیردریاییهای شوروی بود کار گذاشته بود.
یک گزارش جدید مجلس روسیه خاطر نشان میکند که یانتار با زیردریاپیماهای خود توان چنین عملیاتی را دارد.
بر اساس این گزارش، یانتار مجهز به تجهیزاتی است که میتواند در آبهای عمیق ردیابی کند. این ناو همچنین تجهیزاتی دارد که میتواند به کابلهای ارتباطی مخفی وصل شود.
آقای سوتیاگین از موسسه مطالعاتی رویال یونایتد (RUSI) میگوید یانتار در اختیار مرکز تحقیقات زیر آب روسیه است که بخشی از وزارت دفاع این کشور به شمار میرود.
یانتار ۱۰۸ متر درازا و ۶۰ خدمه دارد و در سال ۲۰۱۵ در بندر کالینینگراد ساخته شده و ساخت آن بخشی از پروژه موسوم به ۲۲۰۱۰ است. ناو دوم به نام الماس هم به زودی به آب انداخته خواهد شد.
کالینینگراد منطقهای جدا از خاک روسیه واقع در ساحل دریای بالتیک و در حد واسط لهستان و لیتوانی است.
روسیه چندین کشتی جاسوسی دیگر هم در اختیار دارد. در آوریل یکی از آنها به لیمان در ساحل ترکیه پس از برخورد با یک کشتی دیگر غرق شد، البته خدمه آن نجات داده شدند.
یانتار قابلیت ارسال زیردریاپیماهای روس و کنسول به عمق ۶ هزار متری آب را دارد.
گزارش مجلس روسیه خاطرنشان میکرد که در تابستان ۲۰۱۵ یانتار به نزدیکی کینگز بی، پایگاه زیردریاییهای آمریکا در ایالت جورجیا رفت.
طبق این گزارش و به گفته مقامهای وزارت دفاع آمریکا، روسها در حال جمعآوری اطلاعات درباره تجهیزات زیردریاییهای آمریکایی از جمله حسگرهای زیرآبی در شبکه اطلاعاتی وزارت دفاع بودند.
شش زیردریایی هستهای آمریکا با قابلیت حمل موشک قارهپیما در این پایگاه هستند.
ایگور سوتیاگین، متخصص ارتش روسیه گفت حسگرهای زیر دریای آمریکا در کینگز بی برای ارتش روسیه قابل توجه هستند و ممکن است آنها بخواهند فنآوری آن را در اختیار داشته باشند.
روزنامه واشنگتن تایمز نوشته پنتاگون نگران قابلیت احتمالی یانتار در قطع کابلهای زیر دریا است.
در ماههای پایانی ۲۰۱۶ روسیه با ناوگان زیردریایی خود در سواحل سوریه در مدیترانه شرقی که در نزدیکی کابلهای ارتباطی آمریکا و اروپا است حضور داشت.
فعالیت عجیب و غریب یانتار رصد شد. توقفهای مکرر این کشتی در جاهایی در مسیر کابلها این احتمال را مطرح کرد که شاید این کشتی در حال بررسی و مطالعه بستر دریا است.
عملیات جستوجو
یانتار به جز عملیات آرژانتین در عملیات امداد و نجات دیگری هم مشارکت داشته است.
گزارش پارلمان روسیه خاطرنشان میکرد این کشتی محل سقوط دو جنگنده روسی در سال ۲۰۱۶ حین جنگ سوریه در دریای مدیترانه را شناسایی کرد و توانست تجهیزات محرمانه آنها را خارج کند.
آقای سوتیاگین گفت احتمال دارد که این تجهیزات، راداری مخفی یا اطلاعات موشکی یا سیستمهای شناسایی بوده باشد.