همه آنچه باید درباره انتخابات لبنان بدانید
۳.۶ میلیون نفر برای رای دهی در انتخابات پیش روی لبنان که در تاریخ ۶ مه برگزار می شود ثبت نام کرده است. جمعیت ۸۲.۹۵۶ رای دهنده در سرتاسر حهان در کشورهای مختلف در این انتخابات شرکت می کنند. رقابت بر سر ۱۲۸ کرسی پارلمانی است ۶۴ کرسی برای مسلمانان و ۶۴ کرسی برای مسیحیان.
آفتاب‌‌نیوز :
سرویس بین الملل- آخرین انتخابات لبنان نه سال پیش برگزار شد. انتخابات پیش‌رو برای تشکیل دولت تازه در آن کشور مهم قلمداد می‌شود.
به گزارش آفتاب‌‌نیوز؛ ۳.۶ میلیون نفر برای رای دهی در انتخابات پیش روی لبنان که در تاریخ ۶ مه برگزار می شود ثبت نام کرده است. جمعیت ۸۲.۹۵۶ رای دهنده در سرتاسر حهان در کشورهای مختلف در این انتخابات شرکت می کنند. رقابت بر سر ۱۲۸ کرسی پارلمانی است ۶۴ کرسی برای مسلمانان و ۶۴ کرسی برای مسیحیان. در نظام انتخاباتی تازه در لبنان رای دهندگان دو رای خواهند داد یکی برای ائتلاف ها و دیگری برای نامزدها. از میان داوطلبان ۵۸۳ نامزد صلاحیت شان تایید شده است این تعداد برای کسب ۱۲۸ کرسی پارلمانی در رقابت تناتنگ با یکدیگر هستند. نامزدها در ۷۷ فهرست در ۱۵ ناحیه گنجانده شده اند که ۲۷ بخش از توابع را نیز در بر می گیرند.
برای برخی از رای دهندگان لبنانی که در کشورهای خارجی غیر از لبنان زندگی می کنند رای گیری از ۲۷ اوریل آغاز شده است. در حال حاضر، حدود ۶۶ درصد از ۱۲.۶۱۵ ثبت نام کننده برای شرکت در رای دهی در شش کشور عربی رای خود را به صندوق آرا ریخته اند. رای گیری در خارج از لبنان در مصر، عربستان سعودی، امارات، کویت، قطر و عمان در حال انجام است و در ۲۹ اوریل و در ۳۳ کشور از جمله در امریکا، کشورهای عضو اتحادیه اروپا، استرالیا و افریقا انجام شده است.
شبکه خبری «الجزیره» در گزارشی درباره انتخابات لبنان می نویسد: «نتایج انتخابات لبنان تنها پس از بسته شدن شعب اخذ رای در ۶ مه اعلام خواهد شد. «میشل عون» رییس جمهوری لبنان خواسته بود که از تاریخ ۴ تا ۸ مه تعطیل عمومی باشد تا روند اخد رای و شمارش در مدراس آن کشور تسهیل شود».
این انتخابات پس از تقریبا یک دهه اشفتگی و ناآرامی در سیاست لبنان برگزار می شود. از سال ۲۰۰۹ میلادی لبنان سقوط دو دولت را در سال های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۳ میلادی تجربه کرده است. به مدت ۲۹ ماه از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ میلادی آن کشور بدون رییس جمهور بود و مدت زمان قانونی عمر پارلمان نیز به پایان رسیده و به دلیل شرایط خاص چندین بار تمدید می شد.
چشم انداز سیاسی
لبنان پس از یک جنگ دخلی ۱۵ ساله با توافق «طائف» در سال ۱۹۸۹ میلادی به آرامش نسبی دست یافت. به موجب آن پیمان، ۱۲۸ کرسی پارلمانی به طور مساوی میان مسلمانان و مسیحیان تقسیم شدند. در آن پیمان، مفاد معاهده ملی ۱۹۴۳ میلادی تقویت شد طبق آن رییس جمهوری کشور باید مسیحی مارونی، نخست وزیر مسلمان سنی و رییس مجلس باید مسلمان شیعه باشد.
توازن قوای سیاسی شکننده و مبتنی بر مسائل فرقه ای در لبنان با ترور رفیق حریری نخست وزیر وقت در فوریه ۲۰۰۵ میلادی پیچیده‌تر شد. مرگ حریری باعث آغاز جنبشی شد که خواستار پایان دادن به اشغال نظامی ۲۹ ساله لبنان توسط سوریه بود. در دو تظاهرات بزرگ در پایتخت آن کشور در بیروت بلوک بندی و تقسیم بندی سیاسی ایجاد شد و صحنه سیاسی آن کشور به دو اردوگاه تقسیم شد: بلوک ۸ مارس طرفدار سوریه و حزب الله و بلوک ۱۴ مارس که ضد سوری است و حامی غرب و عربستان سعودی و به رهبری خانواده حریری. این تقسیم بندی فضای سیاسی لبنان را قطبی‌تر کرد.
در کابینه فعلی لبنان که از دسامبر ۲۰۱۶ میلادی تشکیل شده است «سعد حریری» نخست وزیر است و ۲۹ وزیر در کابینه حضور دارند. «میشل عون» نیز در سال ۲۰۱۶ میلادی به ریاست جمهوری رسید. مقام او دو سال خالی بود پس از آن که «میشل سلیمان» رییس جمهوری قبلی پس از پایان دوره قانونی اش در سال ۲۰۱۴ میلادی مقام خود را ترک کرد. سعد حریری دوباره به عنوان نخست وزیر لبنان فعالیت کرده است. از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱ میلادی از دسامبر ۲۰۱۶ میلادی تاکنون. او اواخر سال گذشته در اقدامی عجیب به طور ناگهانی از مقام خود استعفا داد و به عربستان سعودی رفت. اما بار دیگر به کشورش بازگشت و به نخست وزیری ادامه داد.
تفاوت انتخابات پارلمانی امسال با انتخابات ۲۰۰۹ میلادی
طبق قانون تازه انتخابات نمایندگی تناسبی خواهد بود و به فهرست نامزدها بستگی دارد. هفتاد و هفت فهرست متشکل از چندین حزب مشارکت دارند که می توان انحصار قدرت و کرسی های در اختیار بلوک ۸ مارس و ۱۴ مارس را در هم بکشند. این که رای دهندگان به دو فهرست یکی برای نامزدها که ممکن است شامل احزاب چندگانه باشد و دیگری به نامزد مورد علاقه شان از درون آن فهرست رای می دهند مهم ترین تغییر روی داده است.
چالش های پیش روی لبنان
وضعیت اقتصادی شکننده: لبنان با کسری مالی ۱۰ درصدی از تولید ناخالص داخلی خود مواجه است. در حال حاضر طبق گزارش صندوق بین المللی پول لبنان یکی از کشورهایی است که به شدت بدهکار است. بدهی عمومی آن کشور ۱۵۰ درصد تولید ناخالص داخلی و یا در حدود ۷۹ میلیارد دلار تخمین زده شده است. لبنان بیش از ۱۱ میلیارد دلار وام از نهادهای بین المللی دریافت کرده است تا بتواند اقتصاد و زیر ساخت های خود را سامان دهد.
قطع برق: لبنانی ها تقریبا دو دهه است که با قطع برق روزانه مواجه هستند. بخش عمده آن ناشی از جنگ داخلی (۱۹۷۵ تا ۱۹۹۰) میلادی است که بر اثر آن زیرساخت ها و نیروگاه های برق آن کشور تخریب شد. همچنین بر اثر حملات چندین باره اسرائیل نیز این نیروگاه ها هدف حمله قرار گرفته اند.
قطع برق سبب شده تا شهرداری ها قادر به تامین آب اشامیدنی برای ساکنان نباشد. این موضوع باعث ایجاد شبکه ای خصوی و مافیایی برای عرضه آب شده است.
زباله: در سال ۲۰۱۵ میلادی به دنبال ایجاد بحران زباله اعتراضات در بیروت به خیابان ها کشیده شدند. این تظاهرات پس از آن بود که دولت عدم کفایت خود را درباره دفع زباله ها نشان داده بود. دولت هنوز راه حلی دائمی برای جلوگیری از راه یافتن زباله ها به رودخانه های لبنان پیدا نکرده است.
پناهجویان: با توجه به آمار رسمی لبنان، آن کشور پذیرای ۱.۵ میلیون پناهجوی سوری است. لبنان دارای بیشترین پناهجو در جهان است. حضور بسیاری از پناهجویان سوری همراه با تاریخچه روابط بد میان بیروت و دمشق موجب افزایش روحیه ضدپناهجویان در میان شهروندان لبنانی شده است. رهبران سیاسی، پناهجویان را عامل مهم عدم توسعه پایدار لبنان می دانند.
فساد: شبکه‌های ریشه‌دار فساد میراث جنگ داخلی در لبنان هستند که بیشتر جنبه های زندگی در آن کشور را تحت تاثیر قرار داده اند؛ از تامین شغل تا تامین تخت های بیمارستان. این کشور در سال ۲۹۹۷ میلادی از نظر میزان فساد در رتبه ۱۴۳ جهانی قرار گرفت.
مسائل منطقه ای: علیرغم اظهارات مقام های لبنانی که می گویند در منازعات منطقه ای بی طرف باقی می مانند. حزب الله بزرگترین گروه شیعه در آن کشور که مورد حمایت ایران است در بحران سوریه حضور دارد. همچنین، تنش با اسرائیل نیز به دلیل حضور آن گروه در لبنان است.
امنیت: چندین بمبگذاری انتحاری و حمله در سال های اخیر در لبنان روی داده اند که گفته می شود کار عوامل وابسته به داعش بوده اند.
چه احزاب و جریان های سیاسی در انتخابات پیش روی لبنان حضور دارند؟
جنبش المستقبل به رهبری سعد حریری محبوب ترین حزب در میان سنی های آن کشور است. در انتخابات پارلمانی سال ۲۰۰۵ و سال ۲۰۰۹ میلادی بزگترین بلوک پارلمانی را تشکیل داد و نقش اصلی را در تشکیل بلوک ۱۴ مارس داشت.
جنبش میهنی آزاد: به رهبری «میشل عون» حزب اکثریت مسیحیان مارونی است. در سال ۲۰۰۶ میلادی پس از بازگشت عون از تبعید در فرانسه به طور رسمی اعلام موجودیت کرد. در فوریه همان سال تفاهم‌نامه‌ای را با حزب الله، حزب اکثریت شیعیان امضا کرد و تا به امروز آن دو حزب متحد یکدیگر هستند.
حزب الله: با حمایت ایران در دهه ۸۰ میلادی تاسیس شده است و نیرویی شبه نظامی و سیاسی است و در پارلمان لبنان نماینده دارد. رهبر آن حسن نصرالله است و طرفدار دولت سوریه است و رهبری بلوک ۸ مارس را برعهده دارد.
حزب سوسیالیست ترقی خواه: در سال ۱۹۴۹ میلادی توسط کمال جنبلاط تاسیس شد و اکنون تحت رهبری «ولید جنبلاط» قرار دارد. او رهبر دروزی های لبنان است. او سال ها طرفدار دولت سوریه بود اما اکنون از معارضان سوری حمایت می کند. «تیمور» پسر او امسال برای نخستین بار در انتخابات شرکت می کند.
از جمله احزاب دیگر که نقش کمرنگ‌تری دارند می توان به فدارسیون انقلابی ارمنستان (نماینده ارمنی های لبنان)، جنبش امل (نماینده بخشی از شیعیان لبنان)، حزب کتائب به رهبر خانواده جمیل (نماینده بخشی از مسیحیان لبنان) و نیروهای لبنانی به رهبری سمیر جعجع (نماینده بخشی از مسیحیان لبنان) اشاره کرد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید