لطفا لب خوانی نکنید
آفتاب‌‌نیوز : 
مردانى كه ادعاهايشان گوش فلك را كر كرده است و نام و اعتبارشان را يك تريلى هم نمى كشد چنان بر سر يكديگر پرخاش مى كردند كه هر بيننده اى به خاطر ديدن چنين صحنه هايى از فوتبال زده مى شد. بازيكنانى كه هر كدامشان در تيم هاى بزرگ دنيا بازى مى كنند و در طول ۹۰ دقيقه ( اگر در زمين باشند!!) صدايشان در نمى آيد و از ترس نيمكت نشينى جرأت حرف زدن ندارند در بازى تيم ملى و جايى كه بايد حافظ منافع و پاسدار فرهنگ اصيل ايرانى باشند چنان بر سر هم پرخاش می‌كنند كه تا درگيرى فيزيكى با يكديگر فاصله‌اى ندارند.
در بازى روز گذشته برابر چين تايپه بارها شاهد بوديم كه على كريمى بازيكن تيم بايرن مونيخ آلمان كه روز به روز بيشتر از گذشته افت مى كند بارها بر سر بازيكنان هم تيمى‌اش فرياد كشيد و در برخى صحنه ها نيز الفاظى را به كار برد كه شايسته يك بازيكن ملى پوش نيست. او در نيمه اول و خصوصاً در نيمه دوم بارها بر سر محمد نصرتى و ديگر بازيكنان تيم ملى فرياد كشيد و از آنها به خاطر بازى بدشان انتقاد كرد. اما او هيچ گاه نخواست به بازى خودش نگاه كند كه چه عملكردى دارد.
البته اين پرخاشگرى ها تنها مربوط به امروز و ديروز فوتبال نيست. سالهاست كه بازيكنان ملى و باشگاهى ما در مقابل دوربين هاى تلويزيونى به يكديگر توهين مى كنند و الفاظى را به كار مى برند كه هر بيننده اى را از فوتبال دلزده و دل چركين مى كند. هنوز يادمان نرفته كه در يكى از بازيهاى استقلال و پرسپوليس بازيكنان دو تيم چطور به يكديگر فحاشى كردند و كميته انضباطى فدراسيون فوتبال هم به تذكر كتبى و احياناً جريمه نقدى بسنده كرد.
فدراسيون فوتبال كه داعيه انجام امور فرهنگى و فرهنگ سازى در فوتبال را دارد براى حل اين معضل و مشكل بزرگ چه كار كرده است و چه برنامه اى دارد. فدراسيونى كه هر روز مسؤولانش در مصاحبه هاى مختلف سعى مى كنند به اشكال مختلف مسؤولان فدراسيون قبلى را بكوبند چطور ممكن است به اين مسائل توجه نداشته باشند و شرايط تيم ملى را به گونه اى فراهم كنند كه بازيكنان اين تيم حاضر شوند مقابل دوربين به يكديگر توهين كنند.
البته نه اينكه بخواهيم مشكل بازيكنان را به فدراسيون فعلى نسبت بدهيم بلكه هدفمان تذكرى به مسئوولان فعلى فدراسيون و تصميم گيرندگان براى اين فوتبال است كه زمينه اى را فراهم مى كنند كه يك بازيكن به خودش اجازه بدهد به راحتى با اعتبار و آبروى فرهنگ يك ملت بازى كند. هنوز بسيارى از علاقمندان به فوتبال در داخل و خارج از كشور حركت على بداوى و رحمان رضايى را در رقابت هاى جام ملت هاى آسيا به ياد دارند كه در بازى با چين تايپه مى رفت كه على كريمى با محمد نصرتى اين صحنه را دوباره تكرار كنند.شرايط فعلى تيم ملى به گونه اى است كه اوضاع درونى اين تيم آرامش هميشگى را ندارد و بازيكنان احترام يكديگر را نگه نمى دارند.
زمانى كه على دايى به عنوان كاپيتان و بزرگتر درون زمين حضور داشت معمولاً بازيكنان به خود اين اجازه را نمى دادند كه بخواهند سر يكديگر داد بزنند و يا با يكديگر درگير شوند اما حالا كه مهدى مهدوى كيا كاپيتان شده شرايط كاملاً فرق كرده است. مهدوى كيا بازيكنى است كه خصوصيات اخلاقى خاص خودش را دارد. او متين و با حجب و حياست و بعيد به نظر مى رسد كه بتواند در جمع كردن حاشيه هاى درون زمين موفق عمل كند.
البته اينكه انتظار داشته باشيم مهدوى كيا و يا هر بازيكن ديگرى كه كاپيتان تيم ملى است بخواهد نقش آقا معلم را در زمين پياده كند و بازيكنان را از درگيريها برحذر بدارد ، انتظارى عبث و بيهوده است چرا كه يك بازيكن در سطح ملى بايد آنقدر شعور و فكر بالا داشته باشد و براى كشورش ارزش و احترام قايل شود كه ديگر هيچ نيازى به تذكر و بودن آقا معلم نباشد.
امير قلعه نويى به عنوان مربى كه در استقلال توانست حاشيه ها را مهار كند و بازيكنان خاطى و حاشيه ساز را از تيمش دور كند در تيم ملى هم بايد همين گونه باشد. او نبايد اجازه دهد بازيكنان با اعتبار تيم ملى و مسائل فرهنگى يك جامعه بازى كنند. اين بازيكن حتى اگر بهترين بازيكن تيم ملى و تأثيرگذارترين بازيكن هم باشد بايد از تيم ملى طرد شود.
اگر امير قلعه نويى چنين كرد مطمئن باشيد تيم ملى مى تواند فوتبال بهتر و كم حاشيه ترى را هم به نمايش بگذارد اما اگر بازيكنانش مثل ديدار برابر چين تايپه عصبانى و پرخاشگر بودند مطمئن باشيد كه نه تنها شاهد كم شدن حاشيه هاى تيم ملى نخواهيم بود بلكه در هر بازى بايد منتظر زد و خوردهاى آنچنانى در تيم ملى هم باشيم.
مردانى كه ادعاهايشان گوش فلك را كر كرده است و نام و اعتبارشان را يك تريلى هم نمى كشد چنان بر سر يكديگر پرخاش مى كردند كه هر بيننده اى به خاطر ديدن چنين صحنه هايى از فوتبال زده مى شد. بازيكنانى كه هر كدامشان در تيم هاى بزرگ دنيا بازى مى كنند و در طول ۹۰ دقيقه ( اگر در زمين باشند!!) صدايشان در نمى آيد و از ترس نيمكت نشينى جرأت حرف زدن ندارند در بازى تيم ملى و جايى كه بايد حافظ منافع و پاسدار فرهنگ اصيل ايرانى باشند چنان بر سر هم پرخاش می‌كنند كه تا درگيرى فيزيكى با يكديگر فاصله‌اى ندارند. در بازى روز گذشته برابر چين تايپه بارها شاهد بوديم كه على كريمى بازيكن تيم بايرن مونيخ آلمان كه روز به روز بيشتر از گذشته افت مى كند بارها بر سر بازيكنان هم تيمى‌اش فرياد كشيد و در برخى صحنه ها نيز الفاظى را به كار برد كه شايسته يك بازيكن ملى پوش نيست. او در نيمه اول و خصوصاً در نيمه دوم بارها بر سر محمد نصرتى و ديگر بازيكنان تيم ملى فرياد كشيد و از آنها به خاطر بازى بدشان انتقاد كرد. اما او هيچ گاه نخواست به بازى خودش نگاه كند كه چه عملكردى دارد.
البته اين پرخاشگرى ها تنها مربوط به امروز و ديروز فوتبال نيست. سالهاست كه بازيكنان ملى و باشگاهى ما در مقابل دوربين هاى تلويزيونى به يكديگر توهين مى كنند و الفاظى را به كار مى برند كه هر بيننده اى را از فوتبال دلزده و دل چركين مى كند. هنوز يادمان نرفته كه در يكى از بازيهاى استقلال و پرسپوليس بازيكنان دو تيم چطور به يكديگر فحاشى كردند و كميته انضباطى فدراسيون فوتبال هم به تذكر كتبى و احياناً جريمه نقدى بسنده كرد.
فدراسيون فوتبال كه داعيه انجام امور فرهنگى و فرهنگ سازى در فوتبال را دارد براى حل اين معضل و مشكل بزرگ چه كار كرده است و چه برنامه اى دارد. فدراسيونى كه هر روز مسؤولانش در مصاحبه هاى مختلف سعى مى كنند به اشكال مختلف مسؤولان فدراسيون قبلى را بكوبند چطور ممكن است به اين مسائل توجه نداشته باشند و شرايط تيم ملى را به گونه اى فراهم كنند كه بازيكنان اين تيم حاضر شوند مقابل دوربين به يكديگر توهين كنند.
البته نه اينكه بخواهيم مشكل بازيكنان را به فدراسيون فعلى نسبت بدهيم بلكه هدفمان تذكرى به مسئوولان فعلى فدراسيون و تصميم گيرندگان براى اين فوتبال است كه زمينه اى را فراهم مى كنند كه يك بازيكن به خودش اجازه بدهد به راحتى با اعتبار و آبروى فرهنگ يك ملت بازى كند. هنوز بسيارى از علاقمندان به فوتبال در داخل و خارج از كشور حركت على بداوى و رحمان رضايى را در رقابت هاى جام ملت هاى آسيا به ياد دارند كه در بازى با چين تايپه مى رفت كه على كريمى با محمد نصرتى اين صحنه را دوباره تكرار كنند.شرايط فعلى تيم ملى به گونه اى است كه اوضاع درونى اين تيم آرامش هميشگى را ندارد و بازيكنان احترام يكديگر را نگه نمى دارند.
زمانى كه على دايى به عنوان كاپيتان و بزرگتر درون زمين حضور داشت معمولاً بازيكنان به خود اين اجازه را نمى دادند كه بخواهند سر يكديگر داد بزنند و يا با يكديگر درگير شوند اما حالا كه مهدى مهدوى كيا كاپيتان شده شرايط كاملاً فرق كرده است. مهدوى كيا بازيكنى است كه خصوصيات اخلاقى خاص خودش را دارد. او متين و با حجب و حياست و بعيد به نظر مى رسد كه بتواند در جمع كردن حاشيه هاى درون زمين موفق عمل كند.
البته اينكه انتظار داشته باشيم مهدوى كيا و يا هر بازيكن ديگرى كه كاپيتان تيم ملى است بخواهد نقش آقا معلم را در زمين پياده كند و بازيكنان را از درگيريها برحذر بدارد ، انتظارى عبث و بيهوده است چرا كه يك بازيكن در سطح ملى بايد آنقدر شعور و فكر بالا داشته باشد و براى كشورش ارزش و احترام قايل شود كه ديگر هيچ نيازى به تذكر و بودن آقا معلم نباشد.
امير قلعه نويى به عنوان مربى كه در استقلال توانست حاشيه ها را مهار كند و بازيكنان خاطى و حاشيه ساز را از تيمش دور كند در تيم ملى هم بايد همين گونه باشد. او نبايد اجازه دهد بازيكنان با اعتبار تيم ملى و مسائل فرهنگى يك جامعه بازى كنند. اين بازيكن حتى اگر بهترين بازيكن تيم ملى و تأثيرگذارترين بازيكن هم باشد بايد از تيم ملى طرد شود.
اگر امير قلعه نويى چنين كرد مطمئن باشيد تيم ملى مى تواند فوتبال بهتر و كم حاشيه ترى را هم به نمايش بگذارد اما اگر بازيكنانش مثل ديدار برابر چين تايپه عصبانى و پرخاشگر بودند مطمئن باشيد كه نه تنها شاهد كم شدن حاشيه هاى تيم ملى نخواهيم بود بلكه در هر بازى بايد منتظر زد و خوردهاى آنچنانى در تيم ملى هم باشيم.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید