آفتابنیوز : به گزارش خبرگزاری روسی ایتارتاس، این مقام روسی که نامش فاش نشده با اشاره به اینکه روسیه به تعهدات بینالمللی خود در خصوص تکمیل ساختمان نیروگاه و تحویل سوخت هستهای شش ماه قبل از راه اندازی اولین بخش نیروگاه پایبند خواهد بود گفته است: برنامه ساخت نیروگاه که هم اکنون در حال انجام است تا حدودی با شتاب در حال انجام است، به گفته این مقام روسی لازم است که مقداری از مشکلات برطرف شوند.
این مقام روسی در ادامه اظهارات خود عنوان کرده که اگر ایران به موقع به تعهدات خود عمل نکند ممکن است تاخیراتی در زمان بهرهبرداری از نیروگاه بوجود بیاید. این اظهارات در حالی بیان میشوند که در حال حاضر 95 درصد کار تکمیل تجهیزاتی واحد اول نیروگاه بوشهر به پایان رسیده و در دیدار اخیر روسای سازمانهای انرژی اتمی ایران و روسیه توافق نامه نهايی راهاندازی نيروگاه بوشهر براي شهريور ماه سال آينده به امضا رسيده و همچنین قرار شده است که سوخت نيروگاه اتمی بوشهر اواخر اسفند ماه سالجاری به نيروگاه ارسال شود.
فراز و نشیبهای نیروگاه بوشهر در همین زمینه خبرگزاری نوستی روسیه در گزارشی در مورد ساخت نیروگاه بوشهر نوشته است: نخستین نیروگاه اتمی ایران از زمان آغاز پروژه تا کنون با مشکلات بسیاری مواجه شده است. پروژه ساخت نیروگاه بوشهر در سال 1352 توسط شرکت آلمانی زیمنس آغاز شد. اما پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357 همکاری ایران با این شرکت قطع شد و به دلیل نیمه تمام بودن پروژه یافتن یک پیمانکار جدید برای اتمام آن دشوار بود تا اینکه در سال 1373 روسیه که برای صنعت برق هستهای خود نیاز به نقدینگی داشت با امضای قراردادی 800 میلیون دلاری کار تکمیل بخش یک نیروگاه هستهای بوشهر را بر عهده گرفت.
به گزارش «نوستی» این قرارداد از ابتدا با مخالفت شدید آمریکا و اسراییل روبهرو بود وبسیاری معتقدند علت عمده تاخیرهای به وجود آمده در جریان اجرای این قرارداد توسط روسیه نیز همین دلایل سیاسی است ،اگرچه کرینکو اعلام کرده که این تاخیر ها به دلایل فنی بوده است. تشدید مناقشه هسته ای ایران با غرب نیز از دیگر دلایلی است که در انجام به موقع این پروژه اختلال ایجاد کرده است.
نوستی تاکید کرده است: ایرانیان از ساخت طولانی مدت اولین نیروگاه اتمی خود خسته شده اند. انتظار این کشور حدود 30 سال است که به پایان نمی رسد. ابتدا آلمانی ها کار را نیمه تمام گذاشتند و تاسیسات تقریباً آماده را در سال 1980 بخاطر شروع جنگ هشت ساله در ایران رها نموده و بعد از آن نیز بازنگشتند. و اکنون روس ها کار تحویل نیروگاه را به درازا می کشانند.
ساختمان این واحد نیروگاهی، در اثر بمباران های عراق طی جنگ تحمیلی صدماتی جدی دیده بود. پس از پایان جنگ، هیچ کس با تکمیل ساخت تاسیسات اتمی ناقص موافقت نکرد، کار دشواری بود و تنها روسیه به درخواست ایران پاسخ داد. نیروگاه تقریباً 20 سال زیر آفتاب و باد بیابانی بود. اما بازسازی بخش ساختمانی به دشواری بازسازی تجهیزات نبود. بسیاری از دستگاههای خریداری شده زنگ زده و یا فرسوده شده بودند. کمیسیون مشترک روسیه-ایران آنالیز مهندسی عظیمی انجام داد که در نتیجه آن مشخص شد تنها حدود 5 هزار دستگاه قابل استفاده هستند. ابعاد دستگاه ها با پروژه روسی همخوانی نداشتند. همچنین دستگاه های جدیدی نیز مورد نیاز بودند.