داستان یک سقوط!

آفتاب‌‌نیوز : فیفا طی اعلام بیانیه‌ای فوتبال ایران را به حالت تعلیق درآورد و حالا فوتبال ایران به سوی سرنوشتی نامعلوم گام برمی‌دارد. 

قضیه از جام‌جهاني فوتبال آلمان و برکناری محمد دادکان (رئیس سابق فدراسیون فوتبال ایران) آغاز شد. اما برکناری دادکان برای مسؤولان فیفا و AFC تنها یک بهانه بود، چرا که بحث تعلیق و ضرب‌الاجل فیفا از سه سال پیش آغاز شده بود. درست همان زمانی که بن‌همام به‌عنوان رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا انتخاب شد و عنان کار را در دست گرفت، مباحثی را درخصوص وجود مشکلاتی در اساسنامه فدراسیون فوتبال ایران مطرح کرد.

در واقع بن‌همام از سه سال گذشته به ایران و مسؤولان ورزش ایران این هشدار را داده بود که اساسنامه فوتبال ایران اشکال دارد و باید اصلاح شود ولی در تمام این سال‌ها هیچ اقدامی انجام نشد تا اینکه سرانجام به مرحله‌ای رسید که فوتبال ایران به حالت تعلیق درآمد. 

فیفا به عنوان یک نهاد مستقل عمل می‌کند و در اساسنامه‌ای که مدنظر فیفاست تمامی فدراسیون‌های فوتبال کشورهای جهان باید به‌عنوان یک نهاد مستقل عمل کنند و هیچ ارگان دولتی حق دخالت در آن را ندارد، البته در ایران نیز چنین مسأله‌ای وجود دارد و تمامی انتخاب‌ها در فدراسیون‌های ورزشی توسط مجمع عمومی آن فدراسیون انجام می‌شود ولی بعد از اتفاقاتی که در حین برگزاری مسابقات جام‌جهاني رخ داد و سازمان تربیت بدنی به‌عنوان یک ارگان دولتی مستقیماً وارد عمل شد و دادکان را برکنار کرد، جریان وارد فاز جدیدی شد.

در واقع برکناری دادکان توسط سازمان تربیت بدنی به زعم فدراسیون بین‌المللی فوتبال (فیفا) با استانداردها و معیارهای موجود، مغایرت داشت و مسأله‌ای غیرقانونی و برخلاف اساسنامه فیفا بود. در واقع اساسنامه فیفا می‌گوید فدراسیون فوتبال یک نهاد غیردولتی است و باید به صورت مستقل اداره شود ولی سازمان تربیت بدنی چیزی به غیر از گفته فیفا را مدنظر دارد. 

اما دادکان دو هفته قبل برای اینکه این قضیه به خوشی به پایان برسد، استعفا کرد اما این استعفا فقط مانند نوشدارویی پس از مرگ سهراب بود؛ چرا که استعفای دادکان فقط یک بهانه بود و البته استعفای وی مسیری قانونی را طی نکرد؛ چرا که استعفای دادکان باید در هیأت رئیسه فدراسیون فوتبال مورد بررسی قرار می‌گرفت و هیأت رئیسه روی این استعفا، نظرش را اعلام می‌کرد ولی هیچ‌کدام از این مراحل قانونی طی نشد و آن چیزی که فیفا در اساسنامه‌اش گنجانده بود، رعایت نشد.

البته باز هم تأکید می‌کنیم که استعفای دادکان فقط یک بهانه بود چون مشکل اصلی فیفا و AFC با فوتبال ایران تنها بحث برکناری یا استعفای دادکان نبود، بحث اصلی همان عدم وجود اساسنامه منطبق با معیارهای فیفا در فدراسیون فوتبال ایران بود، همان هشداری که بن‌همام سه سال پیش به ایران داده بود ولی هیچ کس آن را جدی نگرفت تا کار به اینجا کشیده شد. 

حالا از اینجای کار به بعد سرنوشتی نامعلوم در انتظار فوتبال ایران است. بحث تعلیق فوتبال ایران بازتاب‌های بسیار وسیعی داشت و شاید مهم‌ترین بحث آن مربوط به حضور نمایندگانمان در بازی‌های آسیایی باشد. تيم‌ملي فوتبال امید ایران به طور قطع از حضور در بازی‌های آسیایی دوحه (قطر) باز‌ماند و شاید خطرناک‌ترین و جدی‌ترین بحث مربوط به عدم حضور استقلال و سپاهان در لیگ قهرمانان آسیا و تيم‌ملي فوتبال ایران در رقابت‌های جام ملت‌های آسیا باشد.

در بیست‌وهفتم و بیست‌وهشتم دی‌ماه سال جاری مراسم قرعه‌کشی مسابقات جام ملت‌های آسیا و رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا برگزار می‌شود و باتوجه به بحث تعلیق فوتبال ایران قطعاً تیم‌های ما در این مسابقات قرعه‌کشی نخواهند شد.

تيم‌ملي امید ایران بعد از دو سال کار مداوم و سرمایه‌گذاری‌هایی که انجام داد و آوردن یک مربی برزیلی به نام رنه سیموئز و البته تمام مراحل اردوهایی که پشت سر گذاشت حالا در آستانه چنین رقابت‌هایی با یک بی‌برنامگی مطلق مواجه شده است و نمی‌تواند در دوحه شرکت کند و البته تيم‌ملي فوتبال بزرگسالان ایران بعد از حضور خیر‌کننده‌ای که در مقدماتی جام ملت‌های آسیا داشت و به‌عنوان سرگروه به دور نهایی صعود کرد و آرزوی قهرمانی بعد از 31 سال در این مسابقات را در سر می‌پروراند، حالا با یک بن‌بستی بزرگ روبرو شده است و باتوجه به اینکه دیگر AFC نمایندگان باشگاهی ایران را به رسمیت نمی‌شناسد، باید به این موضوع نیز توجه داشت که دیگر لیگ برتر نیز به‌رغم برگزاری‌اش هیچ اعتباری ندارد و این موضوع وضعیت فوتبال را هر لحظه بد و بدتر می‌کند. 

البته فدراسیون بین‌المللی فوتبال (فیفا) برای اینکه فدراسیون فوتبال ایران بتواند خود را از حالت تعلیق خارج کند، سه شرط گذاشته است، سه شرطی که هرگاه از سوی مسؤولان ورزش ایران انجام شود، فوتبال ایران از حالت تعلیق نامحدود خود خارج خواهد شد.

اما سه شرط فیفا بر این اساس است:
1-تشکیل کمیته ساماندهی فدراسیون فوتبال که ترکیبی از نفرات مستقل و البته مورد اعتماد فیفا باشند.
2-تهیه اساسنامه جدید و اصلاح‌شده بر اساس اساسنامه موردنظر فیفا.
3-برگزاری انتخابات جدید فدراسیون فوتبال ایران زیرنظر فیفا و AFC

بی‌شک موضوع تعلیق فعالیت‌های فوتبال ایران مهم‌ترین بحثی است که این روزها در مجامع ورزشی کشور وجود دارد ولی نکته جالب اینجاست که تا این لحظه تقریباً هیچ کدام از مسؤولانی که باید در این خصوص صحبت کنند هیچ گونه اظهارنظری انجام نداده‌اند و این خود نگرانی‌ها را برای این موضوع شدیدتر و بدتر می‌کند. 

نکته‌‌ای بسیار جالب که باید به آن توجه داشت قوانینی است که در ورزش ایران وجود دارد و باید به طور کاملاً مستقیم مسؤولان ورزش ایران برای حل و فصل آن با فیفا وارد مذاکره شوند، ولی سکوت مسؤولان تا این لحظه تا حدودی بر نگرانی‌ها افزوده است.

تقریباً فوتبال به صورت دولتی اداره می‌شود. از 16 تیمی که در لیگ برتر حضور دارند فقط یک تیم (استقلال اهواز) توسط بخش خصوصی اداره می‌شود و 15 تیم دیگر به صورت دولتی اداره می‌شوند؛ اما فیفا یک نهاد مستقل غیردولتی است و نمی‌پذیرد که بخش دولتی در امور کار فدراسیون‌های فوتبال دخالت کند. این موضوع دقیقاً در تضاد با نحوه اداره فدراسیون فوتبال ایران است؛ چرا که فدراسیون‌های ورزشی ایران توسط سازمان تربیت بدنی که یک ارگان دولتی است اداره می‌شوند و قطعاً قدرت تصمیم‌گیری سازمان نیز در آن بسیار بالاست. 

در واقع سه شرطی که فیفا برای خروج از تعلیق، پیش‌روی مسؤولان ورزش ایران گذاشته است نیاز به بررسی بسیار زیاد و البته تشکیل جلسه‌ای فوری و اضطراری با مسؤولان بلندپایه فیفا و درنهایت دست یافتن به تعاملی دوطرفه دارد.

حالا فقط باید در فکر این باشیم که تيم‌ملي فوتبال ایران، استقلال و سپاهان نیز مانند تیم امید ایران فدای این جریانات و نبود اساسنامه در فدراسیون فوتبال ایران نشوند.
به غیر از ایران فیفا تا به حال یک بار دیگر فعالیت‌های ورزشی کشور کنیا را نیز به حالت تعلیق درآورده بود و این موضوع برای دومین بار برای کشور ایران اتفاق افتاد. 

بهتر است هرچه سریع‌تر با فیفا وارد مذاکره شویم و نحوه تعامل را مورد بررسی قرار دهیم.

نویسنده: سعید پیرمحمویی