آفتابنیوز : به قلم زهرا نادری، مدیرمسوول تابناکآنلاین نوشت: این روزها از اتاق فکر کارگزاران سازهای ناکوک و نواهای غیر همنوا با دولت خارج می
شود. طراحان و استراتژیستهای آنها از جمله محمد عطریانفر عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران و جناب آقای حسین مرعشی رییس کمیته سیاسی حزب که صد البته برای من بسیار قابل احترام هستند با تخریب و حمله برنامه ریزی شده به دنبال معرفی محمد باقر نوبخت، به عنوان عامل عدم توفیق اقتصادی دولت هستند.
کارگزاران در دولت اول حسن روحانی که با دستاوردهایی چون تصویب برجام و ثبات نسبی اقتصادی و... همراه بود خود را منجی دولت و محور اصلی توفیق رییس جمهور معرفی کردند. حال که فضای جامعه آبستن تلاطم داخلی و خارجی است بدون در نظر گرفتن نقش کلیدی خود در فرماندهی اقتصادی دولت با حمله و تهاجم حساب شده و با سیاست یک تیر و دو نشان به دکتر محمدباقر نوبخت که تنها یک عضو از اعضای تیم اقتصادی دولت است به گونهای به جامعه القا می کنند که تنها عامل اوضاع این روزهای جامعه را او و سازمان متبوعش هستند. حال اینکه به لطف سواد سیاسی، اقتصادی و اجتماعی مردم و نقش بی بدیل رسانه ها امروز مردم با شعور ما خوب با سهم هر یک از سازمانها، نهاد ها و شخصیت های حقیقی و حقوقی در تنظیم سیاستهای پولی و ارزی کشور آشنا هستند و نیک می دانند که برنامه و بودجه هم سازمانی است در کنار تیم و شورایی که متولی موضوع هستند، البته با نقشی حتی کمتر از تعدادی از آنها.
اینکه نقش عوامل بیرونی و درونی در وضعیت فعلی اقتصاد ما تا چه حد است نه در حوصله این نوشته است و نه در توان و تخصص حقیر. لیکن حمله اخیر آقای مرعشی به دکتر محمد باقر نوبخت و قضاوت خلاف انصاف در مورد وی مرا یاد این ضرب المثل انداخت که "یک سوزن به خودتان بزنید، یک جوالدوز به دیگران".
به نظر میرسد کارگزاران با این حملات دنبال دو هدف عمده هستند، اول اینکه با طرح این ادعاهها خود را از مسوولیت وضع موجود تبرئه و دوم اینکه علیرغم پررنگ دیدن نقش خودشان در دولت اول حسن روحانی و کمرنگ دیدن آن در دولت دوم، خود را عامل توفیق در دولت قبل معرفی کنند. این در حالی است که اگر دولت اول توفیقی داشته نوبخت نیز بخشی از این توفیق است و اگر امروز ضعفی هست شما هم سهمی چه بسا بزرگتر از نوبخت دارید.
نکتهای که این روزها همه طالب آنند و از بزرگان و چهره های این نظام انتظارش می رود، ضرورت همدلی، همفکری، همافزایی و همراهی همه احزاب و اقشار و اصناف و سطوح حاکمیت، دولت و مردم است. آرزویی که عامه مردم این روزها کمتر آن را در خواص خود می بینند.
به دور از انصاف است اگر در فضای متلاطم امروز به جای فراهمسازی بستر آرامش، امید و انسجام با حمله به افراد دیگر، به فکر تبرئه خود و چهرهماندنمان باشیم و با تفرقهافکنی، ساز را برای دشمنان کوک کنیم.
منبع: راه سوم