آفتابنیوز : غلامعلی دهقان، مدرس تاریخ دانشگاه، در یادداشتی نوشت: انور خامهای با ۱۰۲ سال سن رکورد عمر سیاسیون تاریخ معاصر ایران و یا کل تاریخ اهالی سیاست در ایران را طی چندین قرن به خود اختصاص داد.
انور خامهای سیاستمدار باانصافی بود و دلیل آن هم این بود که زمانی که متوجه وابستگی سران شاخص حزب توده به اتحاد جماهیر شوروی سابق شد؛ به همراه همفکران خود همانند جلال آلاحمد و خلیل ملکی فرار را بر قرار در حزب توده ترجیح داد.
آلاحمد هم زمانی گفته بود وقتی شاهد برگزاری میتینگ حزب توده همراه با محافظت تانکهای شوروی در خیابانهای تهران بود؛ به شکل جدی نسبت به بودن در حزب دچار تردید شده بود.
در وابستگی چهرههای شاخص حزب مثل کیانوری و کامبخش به مزاح گفته میشد اگر در مسکو باران بیاید؛ این آقایان در تهران چتر در دست میگیرند! کنایهای از وابستگی سران حزب به اتحاد جماهیر شوروی سابق.
نگاهی به مواضع حزب توده در جریان ملی شدن نفت تاییدی است بر دیدگاه انور خامهای که در سال ۱۳۲۶ طریق جدایی را انتخاب کرده بود.
حزب چندی فقط خواهان ملی شدن نفت جنوب بود. چراکه تودهایها خواهان واگذاری نفت شمال به شوروی بودند و همچنین، زمانی که کشور به جهت عدم خرید نفت دچار مشکل شده بود، تودهایها نزدیک ۲۰۰ اعتصاب در کشور ایجاد کردند و با راهاندازی راهپیماییهای فراوان و بخصوص در تهران مشکلات جدی برای دولت مصدق دردسرساز شدند.
جالب اینکه در هنگامه ورود هریمن نماینده ترومن، رییسجمهور آمریکا، به ایران در تیرماه ۱۳۳۰ هواداران حزب توده شعار "مرگ بر مک آرتور" فرمانده نیروهای آمریکا در کره میدادند.
انور خامهای نشان داد میتوان از دگماتیسم فکری و بهتبع آن سیاسی، عبور کرد؛ اگر فرد خواهان رسیدن به حقیقت باشد و باور داشته باشد که همه چیز را همگان دانند و همگان هنوز از مادر زاده نشدهاند.
منبع: راهبرد