اخیرا برخی شایعهها مبنی بر خروج ایران از برجام و استعفای ظریف از وزارت امورخارجه منتشر شده است
آفتابنیوز : نکته تعجببرانگیز در چنین شرایطی انتشار شایعات عجیبی در دو روز گذشته بود که از استعفای ظریف به دلیل خروج از برجام حکایت داشت، شایعهای که از شامگاه چهارشنبه در شبکههای مجازی مطرح شده بود.
به گزارش آفتابنیوز؛ نخستین بار حسن محمدی، سردبیر سایت امید هستهای در توییتر خود نوشت: «شنیدههایى فراتر از شنیده، حکایت از استعفاى محمدجواد ظریف دارد که دو روز پیش تقدیم رئیس جمهور کرده است.» این شایعه اما عصر پنجشنبه با توئیتی از سوی محمود واعظی رئیس دفتر رئیس جمهوری قویاً تکذیب شد. واعظی در آن توئیت نوشت: «خبر استعفای دکتر ظریف و خروج ایران از توافق برجام که به طور هم زمان منتشر شدهاند، هر دو دروغ و مشتمل بر اهدافی مغرضانه و ضد منافع ملی هستند. لازم است رسانهها نسبت به نشر اخبار مشکوک این چنینی هوشیار و محتاط بوده و خدای نکرده تریبون و بلندگوی دشمنان داخلی و خارجی ملت نشوند.»
علیرضا معزی دبیر شورای اطلاعرسانی دولت نیز خروج ایران از برجام و استعفای ظریف را تکذیب کرده و گفت: «یک جریان مشکوک با یک طراحی پیچیده از غیبت ظریف به سبب سفرش در هند برای جا انداختن شایعه خروج ایران از برجام و استعفای وزیر خارجه استفاده کرده است.»
کیوان خسروی، سخنگوی شورای عالی امنیت ملی هم شامگاه پنجشنبه در این باره گفت: «اخبار و مواضع شورای عالی امنیت ملی و دبیرخانه آن صرفاً از سوی سخنگوی این نهاد اعلام میگردد و هرگونه اطلاعرسانی خارج از مسیر ذکر شده ضمن آن که مورد تأیید نیست، اقدامی خلاف قانون محسوب میشود.»
با وجود این موضعگیریها و تکذیبهای انجام شده جریان تندرو مخالف برجام نه تنها بر موج انتشار این شایعه افزودند که به نحو ویژهای از آن استقبال کردند. از جمله حمید رسایی در توئیتر خود با توصیف پذیرش استعفای ظریف به «تنها شوک تأثیرگذار» مدعی شد که اروپا و امریکا برای برجا ماندن برجام روی ماندن ظریف حساب باز کردهاند.
موضعگیری و استقبال منسوبان به جریان منتقد دولت و مخالف برجام از این شایعه به نحوی بود که برخی رسانهها در تحلیلهای خود به گمانهزنیها درباره آینده سیاسی ظریف اشاره کردند. گمانهزنیهایی که با محوریت حضور احتمالی ظریف در انتخابات ریاست جمهوری 1400 مطرح شده بود و البته با این واکنش قاطع خود او مواجه شد که گفت: «به سیاست داخلی علاقهای ندارد و حاضر است حتی سند محضری بدهد که در دوره بعدی انتخابات ریاست جمهوری نامزد نخواهد شد.»
ظریف با وجود همه این شایعات به وظیفهاش به عنوان وزیر امور خارجه ادامه میدهد. پس از سفر به هند که در رأس هیأت سیاسی – اقتصادی و با هدف تسهیل مراودات تجاری از جمله فروش نفت به این خریدار عمده نفت ایران انجام شد حالا او قرار است عازم عراق باشد و مأموریتی مشابه را انجام دهد. شاید بر همین اساس است که طیف دیگری از تحلیلها نیز شایعه استعفای او و خروج ایران از برجام را تلاش برای ملتهب کردن بازارهای مالی ایران و ایجاد مشکل پیش پای دولت ارزیابی کردند.
حسن محمدی فعال رسانهای که اولین توییت درباره استعفای ظریف را منتشر کرده بود اما در گفت وگو با «ایران» بر موضع خود اصرار و این پرسش را مطرح کرد که چرا وزارت امور خارجه به این شایعه واکنش نشان نداده است، پرسشی که در پیگیری «ایران» از منبع آگاه وزارت امور خارجه ضمن تکذیب استعفای ظریف، اینگونه پاسخ گرفت: «به چنین ادعاهایی به دلیل تکراری بودن و دامن نزدن به هدف هایی که یک جریان خاص دنبال می کنند واکنش نشان نمی دهیم».
خط جدید تندروها
روزنامه ایران در همینباره نوشته است: اگر از درون فضای جاری و روزمره کشور کمی ارتفاع بگیریم و از بالا به آن نگاه کنیم، به طور قطع با تصویری مواجه میشویم که حیرتانگیز است. تصور کنید که داخل یک اتاق دو نفر درباره مالکیت یک شیء اختلاف داشته و بگو مگو کنند یا حتی وارد درگیری شوند، این اتفاق در شرایط عادی چندان امر غریبی نخواهد بود و قابل فهم است. ولی اگر یک نفر از فراز آسمان نگاه کند که سیل ویرانگری در حال آمدن است و آن خانه با همه ساکنان و اشیای درونش در معرض تهدید است و در عین حال آن دو نفر در حال کشمکش و مجادله و زد و خورد هستند و توجهی به آمدن سیل ندارند، در این صورت مجادله آنان را امری نابخردانه تلقی خواهد کرد، چرا که پیروزی هر کدام چیزی جز شکست و نابودی کامل هر دو نیست.
وضعیت ایران و تنشهایی که از سوی تندروها ایجاد میشود، بیشباهت به چنین تمثیلی نیست. در شرایطی که کشور با مشکل تحریمها مواجه است و در داخل نیز با مشکلات اقتصادی و اجتماعی گوناگون دست به گریبان است، گروهی از افراد تحت عناوین دهان پرکن میکوشند که بالاترین سطوح تنش سیاسی را با دولت و وزرای اصلی آن ایجاد کنند.
فشارهایی که این روزها علیه وزیر خارجه اعمال میشود جز در چارچوب یک نابخردی یا حتی طرح مشکوک وابسته به بیگانه، علیه کشور قابل فهم نیست. در حالی که ایران نیازمند یک سیاست خارجی قدرتمند و مقتدر است و لازمه این هدف داشتن یک وزیر و وزارت خارجه فعال و مورد حمایت است به نحوی است که فارغ از مناقشات سیاست داخلی باشد، در چنین وضعی تندروها میکوشند تا با کشیدن پای وزیر خارجه به این مناقشات که تمام شدنی هم نیست، وی را از جایگاه رفیع ملی تنزل دهند و به یک طرف دعوای سیاسی در داخل کشور تبدیل نمایند. بهره چنین رفتاری نصیب کسی جز دشمنان ایران نخواهد شد. متأسفانه برخی رسانههای رسمی نیز دانسته یا نادانسته در این دام میافتند و بلندگوی تندروها میشوند و هیزمبیار این معرکه ناخوشایند میشوند.
چرا چنین هجومی علیه شخص وزیر خارجه شده است؟ چرا هر روز شایعات دروغ تحویل جامعه میدهند؟ یک روز استعفای وزیر خارجه را جعل میکنند، روز دیگر خروج از برجام را. به نظر میرسد که آنان از ایجاد مشکل داخلی برای دولت ناامید شدهاند. آنان که با بحرانآفرینی برای دولت، حتی به قیمت پنهان شدن پشت نزولخواران مؤسسات اعتباری میخواستند به خیابان بریزند، متوجه شدند که در این راه شانس چندانی ندارند و چه بسا دست آنان رو میشود. همچنان که رو شد. متأسفانه اگر گزارش کامل اغتشاشات دی ماه سال 1396 به صورت کامل منتشر میشد و کسانی که آن غائله را در ضدیت با دولت و در مشهد و شهرهای دیگر استان خراسان راه انداختند و به سرعت تبدیل به یک اغتشاش تمامعیار شد محاکمه و محکوم میشدند، امروز جرأت نمیکردند که دنبال ایجاد غائله در روابط خارجی کشور بروند.
این جماعت کینه شدیدی از برجام دارند. آن قدر از برجام کینه دارند که از مواضع ترامپ در خروج از برجام نیز قند در دلشان آب میشد در واقع ترامپ یار کمکی آنان شده بود. شاید همین یک وجه اشتراک میان این جماعت و ترامپ بتواند ماهیت آنان را بخوبی نشان دهد. ولی نکتهای که کمتر مورد توجه آنان قرار میگیرد، این است که جامعه و مردمی که با آن بحرانسازی داخلی همراهی نکردند و این جماعت نیز به صورت زبونانه از پذیرش مسئولیت آغاز آن بحران سر باز زدند و مثل عجوزهها رفتار کردند و به لاک خود فرو رفتند، چگونه گمان میکنند که این مردم با بحرانسازی برای وزیر خارجه و سیاست خارجی کشور همراهی خواهند کرد؟
فارغ از این نکته انتظار میرود که مراجع رسمی نیز در برابر این بحرانسازیها بیتفاوت نباشند و سکوت نکنند. اگر قرار باشد که به صورت منصفانهای در برابر بحرانسازان رفتار شود، به طور قطع این گروه نمیتوانند مصون از برخورد باشند. در جامعهای که حتی با احتمال همصدایی یا اشتراک مواضع با جریان غالب در امریکا به سرعت با واکنش مواجه میشود، چگونه است که این حد از همسویی مواضع با ترامپ و پمپئو به سکوت برگزار میشود؟
آرزوی نابخردان شکست خورده ای است که در سایه امن مدیریت های مدبرانه رئیس جمهور گرامی و دولت شان، پناه گرفته اند، اما خودشان با نابخردی هایشان، آوار شده اند بر سر دولت و ملت سرافراز و سربلند ایران اسلامی شهیدپرور همیشه قهرمان مان.
خدایا از شر دشمنان اسلام و ایران کشور مارا در امان نگهدار.
آمین