یقه‌سفید خرافاتی روی نیمکت تیم ملی؟
ویلموتس هم در زمره آن دسته از مربیانی است که خرافاتی هستند؛ یکی مثل مائوریتسیو ساری، سرمربی این روزهای چلسی، البته نه به آن شدت. او در تیم ملی بلژیک پیراهن سفید به تن می‌کرد و در تمامی بازی‌ها با همان پیراهن به میدان می‌رفت. رسانه‌ها و خبرنگارها می‌گفتند خرافاتی است و برایش خوش‌شانسی می‌آورد ولی خودش می‌گوید چنین موضوعی صحت ندارد.
آفتاب‌‌نیوز :
«از قرار معلوم تکلیف سرمربی تیم ملی مشخص شده و قرار است مارک ویلموتس بلژیکی جای کی‌روش در ایران را بگیرد. روز دوشنبه چند سایت بلژیکی خبر دادند که مذاکرات فدراسیون فوتبال ایران با مارک ویلموتس به مراحل آخر نزدیک شده و قرار است این مربی برای نهایی‌کردن قراردادش راهی تهران شود. درباره جزئیات قرارداد ویلموتس هم گفته شده که او قرار است سالیانه ۱.۵ میلیون یورو دستمزد بگیرد و به همراه خود دو دستیار بلژیکی هم به تهران ببرد. طبق ادعای این سایت‌ها، مذاکرات اولیه با او از سوی مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال ایران در ترکیه انجام شده است و دو طرف شرط‌هایشان را بیان کرده‌اند. دست آخر هم قرار شده فدراسیون گزینه‌ای پیشنهادی برای دستیار ایرانی در کادر فنی داشته باشد که گفته شده این دستیار ایرانی جواد نکونام، کاپیتان و مربی سابق تیم ملی ایران است.
رقم قابل قبول
اگر ویلموتس و مهدی تاج به توافق نهایی برسند و این قرارداد امضا شود باید گفت فدراسیون فوتبال از لحاظ بستن قرارداد مالی خوب کار کرده است. تاج توانسته مربی‌ای در سطح اروپا پیدا کند که با وجود اعتبار قابل قبول، دستمزد مناسبی هم می‌گیرد؛ با نگاهی به قرارداد آخر کی‌روش و البته نگاهی به رقم قرارداد شفر و برانکو در تیم‌های استقلال و پرسپولیس باید گفت آوردن مارک ویلموتس بلژیکی به ایران با این رقم، کار مناسبی از سوی مهدی تاج و فدراسیون فوتبال است که در این زمینه حداقل نقش‌شان را خوب ایفا کرده‌اند.
ویلموتس خوب ولی نه چندان عالی
فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش بعد از جدایی کارلوس کی‌روش از تیم ملی ایران وعده‌آوردن مربی‌ای بزرگ‌تر از کی‌روش به ایران را دادند. با این حال نه پولی که فدراسیون در بساط دارد و نه تحریم‌های سیاسی، اجازه نداد وعده فدراسیون چندان محقق شود. دست آخر آنها فعلاً به سراغ مارک ویلموتس رفته‌اند که شاید به اندازه کی‌روش که روی نیمکت سرمربیگری رئال مادرید نشسته، اعتباری در بین فوتبالی‌های دنیا نداشته باشد ولی دست کم با ۵۰ سال سن می‌تواند فاکتوری مهم‌تر از کی‌روش، یعنی جاه‌طلبی برای رسیدن به قهرمانی داشته باشد. ویلموتس البته سابقه مربیگری در تیم ملی بلژیک را هم دارد و در جام جهانی ۲۰۱۴ با «شیاطین سرخ» تا یک چهارم نهایی هم رفت ولی آنجا مغلوب آرژانتینی شد که به فینال رسید. کار در تیم ملی بلژیک زمانی برای ویلموتس سخت شد که اختیار رختکن را از دست داد و عده‌ای از بازیکنان سرشناس این تیم از جمله تیبو کورتوآ علیه او شدند. ویلموتس در یورو ۲۰۱۶ هم مربی بلژیکی‌ها بود ولی شکست در مرحله حذفی برابر تیم نه چندان مطرح ولز، پرونده حضور او در تیم ملی را بست تا او از کار اخراج شود. کارنامه بدتر ویلموتس اما مربوط به سرمربیگری ساحل عاج می‌شود؛ جایی که او با این کشور آفریقایی حتی نتوانست سهمیه ورود به جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه را به دست بیاورد. ویلموتس از آن تیم هم اخراج شد تا از آن زمان به بعد بدون تیم باشد. البته ساختن نسل طلایی فوتبال بلژیک یا دست کم، مشارکت در ساختن نسل طلایی بلژیک در کنار فاکتور سن و دستمزد، او را به گزینه‌ای قابل قبول در تیم ملی تبدیل می‌کند.
همسو با دیک ادووکات
قبل از این که ویلموتس به عنوان یکی از گزینه‌های نهایی فدراسیون فوتبال انتخاب شود چندین رسانه خارجی از دیک ادووکات به عنوان سرمربی احتمالی ایران نام بردند؛ اتفاقاً ویلموتس سابقه همکاری با ادووکات را در کارنامه دارد و می‌گوید فلسفه کاری‌اش شبیه به همین مربی هلندی است. او در گفت‌وگویی ویدئویی با «لوسوآر» می‌گوید: «من شیوه مربیگری ادووکات را دوست دارم. آدمی است که در حرف‌هایش بسیار سرسخت نشان می‌دهد. بعضی وقت‌ها می‌تواند با حرف‌هایش یک سری از آدم‌ها را تحریک کند ولی من شیوه مربیگری و فلسفه فوتبالی‌اش را دوست دارم. می‌توانم بگویم من و او یک دید مشترک در فوتبال داریم ولی او ۲۰ سالی از من بزرگ‌تر است.»
اهل مادیات نبودن!
آن‌قدر کی‌روش و فدراسیون فوتبال در طول هشت سال گذشته درباره مسائل مالی به اختلاف خوردند که مهدی تاج، یکی از شروط اصلی‌اش را رقم مورد نظر مربی بعدی و البته اخلاق مناسب او قرار داده است! ویلموتس حالا هر دو خصیصه مورد نظر فدراسیون را دارد و علاوه بر آن مربی است که عصبانی هم نمی‌شود. «عصبانیت؟ خیلی خیلی کم عصبانی می‌شوم.» این بلژیکی که همین سه ماه پیش تولد ۵۰ سالگی‌اش را گرفته است، می‌گوید از مسیری که در طول ۵۰ سال گذشته طی کرده است پشیمان نیست و اگر قرار باشد دوباره به عقب برگردد همین مسیر را طی می‌کند. با این حال بخش مهمی از صحبت‌های او درباره پول است که نظر جالبی دارد. «پول چیزی است که آدم باید داشته باشد ولی فراموش نکنید خوشبختی نمی‌آورد. آدم باید خرج زندگی‌اش را دربیاورد ولی مهم‌ترین چیز در زندگی نیست.»
عفونت خون و شایعه تومور فرزند
مارک ویلموتس که بخش مهمی از زندگی‌اش را مدیون بازی در شالکه است، می‌گوید بیش از تصمیمات فوتبالی‌اش دوست دارد درباره انتخاب همسرش حرف بزند. «همسرم بهترین انتخاب زندگی‌ام بوده است. او در تمام این سال‌ها کنارم بوده و در تمام چیزهایی که به دست آورده‌ام، نقش داشته و این که سه فرزند زیبا هم برای من به دنیا آورده است.» البته زندگی ویلموتس و همسرش همیشه هم روی روال نبوده؛ چه آن زمان که مربی تیم ملی بلژیک بود و مجبور شد خانواده‌اش را به بوردو ببرد و چه زمانی که اشتباهی به آنها خبر دادند یکی از فرزندانش تومور دارد. این داستان تومور را همسرش تعریف می‌کند و می‌گوید با این که دکترها گفتند اشتباه شده، ولی تا چند ماه حالمان خوب نبود. البته خود ویلموتس می‌گوید پول مهم‌ترین چیزِ زندگی نیست و مهم‌ترین چیز را سلامتی می‌داند. «سلامتی در زندگی مهم‌ترین چیز است. آدم باید سالم باشد تا بتواند همه چیز را سر جای خودش بگذارد.» نکته مهم درباره ویلموتس این که ابتدای سال ۲۰۱۶ متوجه می‌شود عفونت خون دارد. او می‌گوید نزدیک به یک سال وقت گذاشتم تا مشکل در این زمینه برطرف شود.
گاو خشمگینی که سناتور هم شد
زندگی برای ویلموتس روزهای پرالتهابی هم داشته است. او علاوه بر دنیای فوتبال، دستی هم بر دنیای سیاست دارد و دو سال را به‌عنوان سناتور در مجلس بلژیک سپری کرده است. البته برخلاف ادعاهای موجود، می‌گوید از تجربه سناتوربودنش کاملاً راضی است. «تصمیم بسیار خوبی بود. برای این که ببینم اداره یک کشور چطوری است، شرایط در این زمینه چطور ارزیابی و تصمیم‌گیری می‌شود، سناتور شدم. در آن زمان هم تلاش زیادی برای بهتر شدن وضعیت ورزش و جوانان کردم.» البته ویلموتس یک لقب جذاب هم دارد: «گاو خشمگین دونگلبرگ». دونگلبرگ محل تولدش است ولی آیا گفتن گاو خشمگین به او ناراحتش می‌کند؟ «این موضوع من را ناراحت نمی‌کند. می‌شود قدرت و اراده کسی که می‌خواهد موفق شود.»
خرافاتی و علاقه‌مند به پیراهن سفید
ویلموتس هم در زمره آن دسته از مربیانی است که خرافاتی هستند؛ یکی مثل مائوریتسیو ساری، سرمربی این روزهای چلسی، البته نه به آن شدت. او در تیم ملی بلژیک پیراهن سفید به تن می‌کرد و در تمامی بازی‌ها با همان پیراهن به میدان می‌رفت. رسانه‌ها و خبرنگارها می‌گفتند خرافاتی است و برایش خوش‌شانسی می‌آورد ولی خودش می‌گوید چنین موضوعی صحت ندارد. «من خرافاتی نیستم، اصلاً. یکی یا دو تا از بازیکنان بودند که به من می‌گفتند پیراهن سفیدت را بپوش چون برایمان خوش‌شانسی می‌آورد.»
منبع: روزنامه شرق
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه خبرهای مرتبط
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید