آفتابنیوز : هفتاد و دومین دوره جشنواره بینالمللی فیلم کن فرانسه پس از پخش قریب به 500 فیلم بلند و کوتاه و داستانی و مستند و نمایش مجدد برخی آثار کلاسیک امشب پایان میگیرد و جوایز این ماراتن هنری میان فیلمها و هنرمندان برتر توزیع میشود. در میان 21 فیلم بخش مسابقه، همچون اکثر ادوار اخیر این جشنواره، بهنظر میرسد هیچ یک از فیلمهای به نمایش درآمده رجحان عظیمی بر یکدیگر نداشته و رقابت بسیار نزدیک بوده است. هرچند هیأت داوران جشنواره به ریاست الهخاندرو گونزالز ایناریتو، پس از نمایش سه فیلم باقی مانده این قسمت در پنجشنبه شب، به برخی فیلمها نظر مساعدتری را بروز داد:
یک؛ «مردهها نمیمیرند» ساخته جیم جارموش امریکایی که فیلم افتتاحیه در روز 24 اردیبهشت هم بود و نگاه هزلگونه این سینماگر 67 ساله به موضوعی فانتزی همچون حمله زامبیهای آدمخوار به شهری خوابآلود است.
دو؛ «روزی روزگاری در هالیوود» به کارگردانی کوئنتین تارانتینو، که در عین تمرکز بر دو ستاره رو به تحلیل سینما، حوادث تلخی را به تصویر میکشد که چارلز مانسون و همراهان دیوانهاش در تابستان 1969 در شهر لسآنجلس امریکا موجب شدند و شارون تیت هنرپیشه معروف وقت هالیوود و همسر سابق رومن پولانسکی را به قتل رساندند.
سه؛ «متأسفم، ما تو را جا گذاشتیم» فیلم جدید کن لوچ، مشتری همیشگی کن که در مورد زندگی یک پیک و مأمور ارسال محمولهها به این سو و آن سوی شهر در جامعه بحرانزده اقتصادی بریتانیاست و لوچ را با وجود دو بار تصاحب نخل طلا در گذشته (شامل «بادی که کشتزار جو را تکان داد» 2006 و «من، دانییل بلیک» در سال 2016) به سومین پیروزیاش در این جشنواره امیدوار کرده است.
البته در کنار این سه فیلم باید از «پارازیت» فیلم جنایی و دلهرهآور تازهای از «بونگ جون هو» از کره جنوبی نیزیاد کرد که درباره اعضای یک خانواده کرهای هستند و چنان نگران حفظ جان همدیگرند که به جای ایجاد امنیت، دیگر اعضای خانواده را در معرض خطر جدی قرار میدهند؛ فیلمی که پس از نمایش نخست خود، با استقبال فراتر از انتظار و بسیار وسیع ناظران مواجه شد و حاضران به طور ایستاده بیش از پنج دقیقه برایش کف زدند. البته باید به این فیلمها «یک زندگی پنهانی» کار جدید ترنس مالیک امریکایی (فیلمی پیرامون زندگی و کارهای یک اتریشی فعال در امر مبارزه با نازیها در زمان جنگ جهانی دوم) و «درد و افتخار» ساخته پدرو آلمودوار اسپانیایی (درباره کارها و اتفاقات زندگی یک فیلمساز بهنام سالوادور مالو) را افزود.
حرفهایی دیگر
البته برنده نخل طلای 2019 میتواند هیچ یک از فیلمهای فوق هم نباشد؛ زیرا کن مثل ونیز و برلین دو جشنواره بزرگ دیگر سینمای جهان، عادت به برکشیدن فیلمهایی دارد که در گمانهزنیهای قبلی -اتفاقاً- از اقبال کم تری برخوردار بودهاند. از سوی دیگر، کن به سبب گستردگی چشمگیر و دربر داشتن قسمتهای متعددی چون «نوعی نگاه»، نمایشهای نیمه شب، سینه فونداسیون، کلاسیکها، هفته بینالمللی منتقدان، دو هفته کارگردانان و همچنین بخش فیلمهای کوتاه، همواره موارد متعدد دیگری را هم برای گفتن دارد و به این سبب باید امسال هم از فیلمهایی مثل «دیهگو مارادونا» ساخته آصف کاپادیا پیرامون دستاوردهای این فوتبالیست معروف آرژانتینی، «مرد موشکی» درباره التون جان، ترانهسرای دیرپای بریتانیایی، «خانه روشن» یک فیلم دلهرهآور سیاه و سفید با بازی ویلم دافو و رابرت پاتینسون و همچنین «بینوایان» کاری نه براساس رمان افسانهای ویکتور هوگو بلکه برمبنای برخوردهای تند پلیس شهر پاریس با ناراضیان اجتماعی در فرانسه نیز یاد کرد. در کنار این فیلمها از «تابستان چانگ شاو»، کار زوفنگ چینی، «آتش خواهد آمد» ساخته اولیور لاکس فرانسوی، «زندگی کردن و دانستن اینکه تو زندهای» کار الن کاوالیه و «بیش از آن پیر، که جوان بمیریم» به کارگردانی نیکولاس ویندینگ رفن هم نباید غافل شد.
دومین نخل طلای تارانتینو پس از 25 سال
برخی که سنتها، اعداد و سالگردها را در نظر میگیرند، معتقدند تم سرشار از رؤیا و کابوس «روزی روزگاری در هالیوود» و نیاز «کن» به پیروزی هر از چندگاه فیلمهای کارگردانان نامدار به سبب مطرحتر شدن مجدد این جشنواره، میطلبد که امشب هیأت ژوری رأی خود را به «روزی روزگاری در هالیوود» بدهد. به عقیده این کارشناسان، درست 25 سال بعد از پیروزی تکان دهنده و در عین حال بحق «پالپ فیکشن» در کن 1994، وقت آن رسیده است که دومین نخل طلای تارانتینو به او ارزانی شود. حتی اگر چنین نشود، کن همیشه سهم بزرگی در معرفی بهترینهای سال سینمای جهان در دل فصل بهار و سمت و سو دادن به مهمترین اتفاقات سینمایی داشته و برگزیدگان آن هر ساله به سوی جوایز پایانی سال نیز یورشی جانانه بردهاند. از یاد نبردهایم که فیلمهایی همچون «کلانزمن سیاه» به کارگردانی اسپایک لی امریکایی، «جنگ سرد» ساخته پاول پاولیکوفسکی لهستانی و «سارقان مغازه» کار هیروکازو کورییدا ژاپنی (که فقط آخری نخل طلا را برد) در کن پارسال گرد و خاک به پا کردند و سپس تا پایان سال در محاسبات و بررسیها باقی ماندند و به جوایز و افتخارات بسیار دیگر هم رسیدند.
منبع: روزنامه ایران