شاید اگر قرار باشد فهرستی از مخوفترین زندانهای معاصر در جهان بنویسیم، زندان "آنگولا" یکی از مخوفترین و رعب آورترین زندانها خواهد بود. این زندان در لوئیزینا واقع شده و اغلب به علت فشار شدید روی زندانیان رنگین پوست شناخته میشود.
زندان آنگولا به عنوان "الکاتراس جنوبی" و "مزرعه" نیز شناخته شده است که یکی از زندانهای ترسناک در تاریخ ایالات متحده است. این زندان به کابوسی مهم در دهههای ۱۹۳۰ تا ۱۹۸۰ تبدیل شده بود، گرچه حتی دهههای بعدی نیز بسیاری از زندانیان مایل نبودند راهی آنگولا شوند.
شاید باورکردنی نباشد، اما در دهه ۱۹۳۰ حدود ۱۰ ٪ از زندانیان آنگولا کشته شدند. ریشههای زندان آنگولا به سال ۱۸۸۰ باز میگردد یعنی زمانی که ساموئل لارنس جیمز، یک زمین را برای کشت و زرع خریداری کرد و زندانیان را راهی آنجا کرد تا کار کنند و همزمان محکوم باشند. با توجه به این که اغلب زندانیان این زندان را سیاهپوستان و بردگان تشکیل میدادند نام این زندان آنگولا شد.
اوایل سال ۱۸۴۴، دولت لوئیزیانا محکومان زندان آنگولا را برای انجام امور مختلف اجازه میکرد. درواقع محکومان ضمن گذراندن دوران محکومیت خود موظف به انجام کارهای سخت و طاقت فرسا هم بودند، آن هم در حالی که تمام پول کار کردنشان روانه جیب مسئولان زندان میشد و غلب آنها تا زمان مرگ در شرایط سخت کار میکردند.
پس از آنکه داستانهای خشونت آمیز داخل زندان از قتل و شکنجه تا کار اجباری از دیوارهای زندان به بیرون نشت کرد، دولت کنترل زندان را در دست گرفت، اما متأسفانه، وضعیت بهبود نیافت. حتی کار تا جایی پیش رفت که برخی از متهمان هنگام کار در مزرعه جان باختند.
در دهه ۱۹۴۰، یک زندانی سابق آنگولا، ویلیام سدلر، مجموعهای از مقالات را درباره زندگی غیرانسانی در زندان نوشت. او یک سرپرست را توصیف کرد که با یک نوار چرمی به جان زندانیان میفتاد و حتی برخی از افراد را با همین نوار کشته بود. صحنههای خشن دیگر مثل تهیدد با تپانچه آن هم در ساعات خواب، برهنه کردن زندانیان در هوای سرد و تهدیدهای جسمی و روانی از دیگر مواردی است که به آن اشاره شده است.
شرایط در سالهای ۱۹۵۰ بسیار بد بود تا جایی که ۳۱ نفر از زندانیان به علت کار طاقت فرسا و پاپندهای آلوده و محکم همیشگی، تاندونهای آشیل خود را از دست دادند و در اوایل دهه ۷۰، به طور متوسط ۱۲ زندانی، هر سال کشته میشدند. اغلب خشونتها نتیجه تنشهای نژادی سفید پوستها با سیاه پوستها بود. مجله Collier's در نوامبر ۱۹۵۲ این زندان را به عنوان "بدترین زندان در امریکا. " معرفی کرد.
در دهه ۱۹۷۰، حداقل ۱۲ زندانی مورد ضرب و شتم قرار میگرفتند. در سال ۱۹۹۲، این زندان رکورد ۱۳۴۶ حمله و درگیری سالانه را داشت و با تلاشهای متعدد این رکورد در سال ۲۰۱۴ به ۳۴۳ حمله کاهش یافت. مدیر جدید زندان تلاش کرد با کمک آمیزههای مذهبی و برگزاری مراسم مرتبط با کلیسا زندانیا را آرام کند و برای آنان برنامههای تفریحی بگذارد تا خشم خود را کاهش دهند.