دونالد ترامپ، رئیسجمهوری آمریکا پای سخنانی ایستاده که سی سال پیش در باره پنج مردی که به اشتباه به خاطر تجاوز وحشیانه به یک دختر در پارک محکوم شده بودند بیان کرده بود. آقای ترامپ خاطرنشان کرده این پنج نفر به "گناهشان اعتراف کرده بودند."
در آوریل ۱۹۸۹ به دختر ۲۸ ساله سفیدپوستی که در پارک مرکزی نیویورک در حال دویدن بود، تجاوز شد. پلیس پنج نوجوان را بازداشت کرد. چهار آفریقایی تبار و یک هیسپانیک و لاتین تبار.
به دنبال بازداشت این افراد، آقای ترامپ در روزنامهها، آگهی چاپ کرد و خواهان آن شد که اجرای مجازات اعدام بار دیگر در نیویورک از سر گرفته شود.
این آگهیها به طور مشخص خواهان اعدام این نوجوانان نشده بودند.
در سال ۲۰۰۲ پس از آزمایشهای دیانای مشخص شد فرد دیگری عامل حمله بوده و این پنج نفر از کلیه اتهامات تبرئه شدند و گفتند پلیس آنها را به اجبار وادار به اعتراف کرده بود.
اخیرا به دنبال ارائه و پخش یک مینی سریال از نتفلیکس درباره این پرونده به نام "وقتی ما را میبینند" توجه عمومی نسبت به پرونده و حواشی مرتبط با آن افزایش یافته است.
یوسف سلام، یکی از مردانی که به اشتباه محکوم شده بود، گفته است "با آگهیهای تمام صفحه برای مرگ ما، جایزهای بر سر ما تعیین کردند."
خبرنگاران در کاخ سفید از آقای ترامپ پرسیدند که آیا او از این پنج مرد برای آگهی درخواست برگرداندن مجازات اعدام عذرخواهی میکند یا نه.
آقای ترامپ در پاسخ گفته است "چرا چنین سئوالی را الان مطرح میکنید، زمان طرح چنین سئوالی جالب توجه است."
رئیسجمهوری آمریکا گفته است این افراد "به گناه خود اعتراف کردند." آقای ترامپ به لیندا فراشتاین، دادستان جرایم جنسی نیویورک در آن زمان اشاره کرده و گفته است "خانم فراشتاین و شماری دیگر بر این باور بودند که این پرونده نباید فیصله پیدا میکرد."
خانم فراشتاین زمانی که این پنج نوجوان به تجاوز متهم شدند، دادستان ارشد جرایم جنسی نیویورک بود. او پس از پایان دوران کاری، نویسنده پرفروش کتابهای جنایی شد اما ماه پیش، ناشر او اعلام کرد که قراردادش با خانم فراشتاین برای نشر کتابهای او را لغو میکند.
خانم فراشتاین گفته است که این پنج نفر به زور وادار به اعتراف نشدند و از رفتار مقامهای قضایی و انتظامی وقت دفاع کرده است.
ریموند سانتانا، کوین ریچاردشون، آنترون مککری، یوسف سلام و کوری وایز ۱۴ تا ۱۶ ساله بودند که پس از تجاوز وحشیانه به یک بانکدار سفیدپوست ۲۸ ساله بازداشت شدند.
این زن برای مدتی در کما بود و چیزی از حمله یادش نبود.
پلیس از این نوجوانان که به وکیل و مادر و پدرانشان دسترسی نداشتند ساعتها بازجویی کرد.
این پرونده اهالی نیویورک را شوکه کرد و باعث بروز نگرانیهایی از احتمال بروز خشونت از سوی دستههای نوجوانان سیاهپوست شد.
این پنج نوجوان به جرم اعتراف کردند اما سپس اعتراف خود را پس گرفتند و گفتند به دلیل آن که پلیس آنها را مجبور کرده بود، دست به اعتراف زده بودند. اگرچه شواهد بعدی نشان میداد آنها در هنگام حمله در منطقه دیگری از سنترال پارک بودند اما دادگاه آنها را به ۷ تا ۱۳ سال زندان محکوم کرد.
در سال ۲۰۰۲ پس از آن که یک بزهکار باسابقه به نام ماتیاس ریس به حمله به این زن در پارک اعتراف کرد و آزمایشهای دیانای آن را ثابت کرد، این پنج نفر تبرئه و از زندان آزاد شدند.
این پنج نفر و مقامهای نیویورک در سال ۲۰۱۴ بر سر پرداخت ۴۱ میلیون دلار غرامت به توافق رسیدند.