چرا البرادعي ابقاء شد؟
آفتاب‌‌نیوز : طي سالهاي اخير بخصوص از سال 1997 ميلادي كه « محمد البرادعي» حقوقدان 63 ساله مصري بر مسند رياست آژانس بين المللي انرژي اتمي تكيه زده همواره شاهد اعمال نظر هاي زيادي از سوي واشنگتن بر آژانس بوده ايم.
اما به نگاه رسانه هاي غربي همزمان با اعلام كانديداتوري البرادعي از عدم حمايت امريكا از وي را براي ابقاء در اين مسئوليت، منتشر ساختند.
«گري سيمور» يكي از كارشناسان انستيتوي مطالعات استراتژيك نيز در اين باره خاطر نشان ساخته بود كه البرادعي همواره سعي كرده تا در رويارويي با ايران از راه حلي ديپلماتيك بهره جويد كه اين برمذاق امريكا خوش نمي آيد.
سيمور كه پيش از اين مشاور « بيل كلينتون » رييس جمهور سابق امريكا نيز بوده است همچنين معتقد بود اگر البرداعي پرونده ايران را هم اكنون ببندد، ايراني ها خواهند گفت ديگر دليلي وجود ندارد كه برنامه هاي غني سازي خود را تعليق كنند و من فكر نمي كنم البرادعي چنين كاري انجام دهد.
امريكا كه بنا به نارضايتي خود از برخورد البرادعي با پرونده هسته اي ايران دست به چنين اقدامي زده بود در اخباري پراكنده نغمه هايي از قطع همكاري واشنگتن با آژانس بين المللي انرژي اتمي را نيز سر داد و اين مخالفتها را تا آنجا ادامه داد كه حتي از آمادگي خود براي معرفي يك كانديداي ديگر خبر داد.
در همين راستا نام « الكساندر داونر» وزير امور خارجه استراليا برسرزبانها افتاد اما وي بلافاصله از تلاش براي دستيابي به اين سمت خودداري كرد.
عدم حمايت امريكا از البرادعي حدود يكسال بطول انجاميد اما گويي رايزني هاي پشت پرده واشنگتن با وي موثر واقع شد. اكنون واشنگتن به ناگهان در چرخشي محسوس، حمايت خود را از كانديداتوري مجدد وي اعلام كرده است. البرادعي كه همواره متهم به خنثي كردن سياستهاي خصمانه امريكا درباره پرونده هسته اي ايران و نرمش در برابر اين كشور بود بار ديگر به يكي از كانونهاي توجه واشنگتن تبديل شد. ناظران، چرخش امريكا و تمايل به انتخاب البرادعي براي سومين بار در سمت رياست آژانس را بي ارتباط به نزديكي هاي متقابل امريكا و اروپا نمي دانند.
چنين بنظر مي رسد كه امريكايي ها درسياست جديد خود ـ كه ديپلماسي بجاي براندازي در قبال ايران است ـ البرادعي را مهره اي يافته اند كه بهر حال در اجراي اين سياست مي تواند مفيد باشد. ضمن آنكه رياستي كه در آستانه سقوط، دوباره ابقاء مي شود، قطعا قدر حامي تازه خود را بيشتر از گذشته خواهد دانست.
اما به نگاه رسانه هاي غربي همزمان با اعلام كانديداتوري البرادعي از عدم حمايت امريكا از وي را براي ابقاء در اين مسئوليت، منتشر ساختند.
«گري سيمور» يكي از كارشناسان انستيتوي مطالعات استراتژيك نيز در اين باره خاطر نشان ساخته بود كه البرادعي همواره سعي كرده تا در رويارويي با ايران از راه حلي ديپلماتيك بهره جويد كه اين برمذاق امريكا خوش نمي آيد.
سيمور كه پيش از اين مشاور « بيل كلينتون » رييس جمهور سابق امريكا نيز بوده است همچنين معتقد بود اگر البرداعي پرونده ايران را هم اكنون ببندد، ايراني ها خواهند گفت ديگر دليلي وجود ندارد كه برنامه هاي غني سازي خود را تعليق كنند و من فكر نمي كنم البرادعي چنين كاري انجام دهد.
امريكا كه بنا به نارضايتي خود از برخورد البرادعي با پرونده هسته اي ايران دست به چنين اقدامي زده بود در اخباري پراكنده نغمه هايي از قطع همكاري واشنگتن با آژانس بين المللي انرژي اتمي را نيز سر داد و اين مخالفتها را تا آنجا ادامه داد كه حتي از آمادگي خود براي معرفي يك كانديداي ديگر خبر داد.
در همين راستا نام « الكساندر داونر» وزير امور خارجه استراليا برسرزبانها افتاد اما وي بلافاصله از تلاش براي دستيابي به اين سمت خودداري كرد.
عدم حمايت امريكا از البرادعي حدود يكسال بطول انجاميد اما گويي رايزني هاي پشت پرده واشنگتن با وي موثر واقع شد. اكنون واشنگتن به ناگهان در چرخشي محسوس، حمايت خود را از كانديداتوري مجدد وي اعلام كرده است. البرادعي كه همواره متهم به خنثي كردن سياستهاي خصمانه امريكا درباره پرونده هسته اي ايران و نرمش در برابر اين كشور بود بار ديگر به يكي از كانونهاي توجه واشنگتن تبديل شد. ناظران، چرخش امريكا و تمايل به انتخاب البرادعي براي سومين بار در سمت رياست آژانس را بي ارتباط به نزديكي هاي متقابل امريكا و اروپا نمي دانند.
چنين بنظر مي رسد كه امريكايي ها درسياست جديد خود ـ كه ديپلماسي بجاي براندازي در قبال ايران است ـ البرادعي را مهره اي يافته اند كه بهر حال در اجراي اين سياست مي تواند مفيد باشد. ضمن آنكه رياستي كه در آستانه سقوط، دوباره ابقاء مي شود، قطعا قدر حامي تازه خود را بيشتر از گذشته خواهد دانست.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید