کمیته حفاظت از خبرنگاران که در آمریکا مستقر است، در گزارشی نوشت: رسانه، تحت سه مدل از بدترین رژیمها شامل اریتره، کرهشمالی و ترکمنستان همچون سخنگوی این کشورها عمل کرده و هرگونه روزنامهنگاری مستقل، از سوی اتباع خارجنشین این کشورها بوده است.
دیگر کشورهای این لیست که بدترینها برای رسانهها محسوب شدند، ترکیبی از تاکتیکهای آشکار مانند اذیت و آزار و بازداشت خودسرانه و همچنین رصد پیچیده و هک هدفمند برای ساکت کردن مطبوعات مستقل را به کار بستند.
این گروه عنوان کرد، عربستان، چین و ویتنام اقدام به زندانی کردن و آزار روزنامهنگاران و خانوادههای آنها کرده و همچنین در نظارت دیجیتال و سانسور اینترنت و رسانههای اجتماعی وارد شدهاند.
رتبهبندی کشورها بر پایه عواملی چون محدودیت در مالکیت خصوصی یا مستقل رسانهها، قوانین کیفری افترا، محدودیت در انتشار اخبار جعلی، مسدود کردن وبسایتها، جاسوسی مقامها از روزنامهنگاران، مجوزهای مورد نیاز برای رسانهها و هک هدفمند سنجیده میشود.
جوئل سیمون، مدیر اجرایی کمیته حفاظت از خبرنگاران گفت: قرار بود اینترنت، سانسور را منسوخ کند اما این اتفاق رخ نداد. بسیاری از کشورها با بیشترین سانسورها در جهان، ارتباطات آنلاین فعال دارند. این دولتها بیرحمی سبک قدیمی را با فناوری جدید ترکیب کردند و اغلب اینها از شرکتهای غربی خریداری شدند که هدفشان خفه کردن مخالفان و کنترل رسانهها بوده است.
در این گزارش همچنین از گینه استوایی، بلاروس و کوبا هم نام برده شد. کمیته حفاظت از خبرنگاران همچنین عنوان کرد، در کشورهای جنگزدهای همچون سوریه، یمن و سومالی شرایط برای رسانهها بسیار دشوار است که صرفا به سانسور دولتی ارتباطی ندارد. براساس این گزارش، فضای خفقانآور کنونی در عربستان برای رسانهها هم در دوره محمد بن سلمان، ولیعهد و حاکم دوفاکتوی ریاض وخیمتر شده است.
بهتر نیست بفرمایید وضعیت ایران در لیست چندم است تا رسالتتان را کامل انجام داده باشید؟