کاش اینستاگرام روی گوشی خیلی‌ها نصب نشود!
وحید کاظمی سوت پایان بازی را به صدا درآورد و پرسپولیس بعد بیش از 1500 روز مقابل سپاهان در لیگ‌برتر شکست خورد. رکورد سرمربی محبوب هواداران در سه، چهار فصل گذشته شکسته شد و دروازه‌بانی که چند روز پیش وزن سکوها را کم کرده بود، دو تا از زیباترین گل‌های لیگ نوزدهم تا اینجای کار را دریافت کرد. خط حمله تیم بدون ایجاد موقعیت صد درصد گلزنی توسط مهاجمان به کار خودش پایان داد و در آخر فرصت صدرنشینی هم از دست رفت. با وجود همه این‌ها بخش نه چندان کمی از هواداران روی سکوها موقع خروج تیم، اقدام به تشویق بازیکنانی کردند که یادشان رفته همین هوادارها زمانی انقدر کم حوصله بودند که شعارهای اعتراضی سر دادن نزدیک‌ترین دستاویزشان برای رسیدن به آرامش بود. سرمربی تیم هم در کنفرانس خبری بعد از بازی معقولانه در خصوص نتیجه و عملکرد تیمش صحبت کرد و حالا همه منتظر بازی با ماشین‌سازی در جام حذفی و شهرخودرو در لیگ هستند.
طوفان اصلی اما جایی خارج از مستطیل سبز و حتی باشگاه به پا شده. جایی که تعداد دنبال‌کننده‌های صفحه هر نفر ملاک بزرگی شده برای اینکه فلان پیشکسوت و یا حتی فلان هوادار به خودش اجازه دهد در خصوص تیمی که مدیرعامل، سرمربی و البته بازیکنانی با سطح کیفی تایید شده دارد تندترین صحبت‌ها را مطرح کند. البته که انتقاد، پیشنهاد و حتی ناراضی بودن از عملکرد یک تیم حق هواداران، پیشکسوتان و ... بوده و هست اما صفحه‌های اینطور در فضای مجازی در دورترین مسیر از شخصیت واقعی آنها قرار دارند.
از دروازه‌بان سابق تیم و پیشکسوت پرکار این روزها در اینستاگرام که پیش از شروع فصل انتقادهای خودش را شروع کرده و هرروز با انتشار یک ویدیو که در ابتدای آن علاقه عاشقانه خودش را به هواداران ابراز می‌کند و به دروازه‌بان و مربی دروازه‌بان‌های تیم می‌تازد تا آن یکی پیشکسوت معروف‌تر که چند ساعت قبل از بازی فرمان حمایت از تیم را می‌دهد و فقط چند دقیقه بعد از بازی از روی اعضای هیئت‌مدیره تیم رد می‌شود.
این دور باطل چند سالی است که در فوتبال ایران وجود دارد. نه اینکه فقط پرسپولیس بعد از باخت دوم در لیگ نوزدهم به آن دچار شده باشد بلکه دیگر تیم پایتخت هم از چنین آفتی رنج می‌برد. آفت آسان بودن راه نصب برنامه‌ای -مثلا- کاربردی به اسم اینستاگرام و جمع شدن دنبال‌کننده‌هایی که با دیدن هر کدام از این واکنش‌ها به راحتی می‌توانند تحت‌تاثیر قرار بگیرند. تاثیری که از هزار باخت و شکسته شدن رکورد بدتر است. خوشبختانه یا متاسفانه این روزها در فوتبال ایران، فضای مجازی که غالبا از آن استفاده نادرستی می‌شود تبدیل به فضایی برای انتشار نظرات کاملا شخصی شده. نظراتی که شاید هواداران با آن خیلی موافق نباشند اما باز هم تاثیر اینکه چنین چیزی در صفحه فلان پیشکسوت معروف منتشر شده کار خودش را می‌کند. تاثیری که می‌تواند به راحتی از طرفداران تیمی که روزی بعد از قهرمان نشدن تیم‌شان ایستاده کادرفنی و بازیکنان را تشویق کردند، اعتراض‌کننده‌های بیرحمی همچون سال‌های گذشته بسازد. البته که امیدواریم سکونشین‌های قرمز و آبی قبل از لایک کردن هر عکس و تماشای هر ویدیویی، منطق هواداری خودشان را ملاک قرار دهند.
