طبق گفته مسئولان برگزاری این حراجی، ژنرال هنری گاتین برترند که پس از نبرد واترلو در سال ۱۸۱۵ همراه رهبر فرانسه به جزیره دور افتاده در اقیانوس اطلس تبعید شد، از این چکمههای سایز ۴۰، نگهداری میکرد.
او پس از رهایی از جزیره که با مرگ ناپلئون همراه شد، در دورهای این کفشها را به مجسمهسازی که روی مجسمه بناپارت کار میکرد قرض داد و بعدها پسر این مجسمهساز چکمهها را به پل لورو سیاستمدار فرانسوی هدیه داد.
پیش بینی میشد که این چکمهها بین ۵۰ تا ۸۰ هزار یورو فروخته شود اما سرعت بالا رفتن قیمت در حراجی «درواُ» زیاد بود. این حراجی پس از فروش چکمههای ناپلئون در حساب توئیتری خود نوشت که هنوز تعداد هواداران بناپارت زیاد هستند.
معروف است که ناپلئون مجموعه بزرگی از کفش داشت که از ژاک که کفاشی در محله مونمارت پاریس بود، خریداری میکرد.
اگر چه بریتانیاییها در تبلیغات خود، ناپلئون را فردی ریز اندام معرفی میکنند اما طبق نوشته برخی مورخان او با یک متر و ۶۹ سانتیمتر قد، در زمان خود بلندتر از متوسط قد جامعه محسوب میشد.
بسیاری از فرانسویها هنوز معتقدند که ناپلئون از سوی زندانبانهای بریتانیایی مسموم و کشته شد.