در این تصویر میتوانید تصویر کاهش نیتروژن دیاکسید ۸ شهر جهان در بازه زمانی اول مارس تا ۵ آوریل ۲۰۱۹ را در مقایسه با اول مارس تا ۵ آوریل ۲۰۲۰ مشاهده کنید.
نیتروژن دیاکسید یا دیاکسید نیتروژن (NO2) از مهمترین آلایندههای هوا به شمار میرود. هر سال میلیونها تن از این گاز در اثر فعالیتهای انسانی بهویژه مصرف سوختهای فسیلی تولید میشود. دیاکسید نیتروژن در ترکیب با هوای مرطوب تولید اسید نیتریک میکند که موجب پوسیدگی شدید فلزات میشود. همچنین در غلظتهای بالا باعث ایجاد مهدود شده و میدان دید را به شدت کاهش میدهد و بر رشد گیاهان اثر منفی شدید دارد.
گاز دیاکسید نیتروژن که یکی از خطرناکترین آلایندههای جوی به شمار میرود، گازی با قدرت اکسیدکنندگی بسیار بالا است و اثرات مخربی بر روی بدن انسان و محیط زیست دارد. این گاز به طور عمده ناشی از احتراق سوختهای فسیلی است و بنابراین از مهمترین عوامل آلاینده هوا بهویژه در کلانشهرهایی مثل تهران به شمار میرود.
این گاز میتواند سبب ایجاد مشکلات جدی تنفسی و التهاب چشم در انسان شود. اختلال در بویایی، خستگی، تحریک گلو، ناراحتیهای اعصاب و افزایش برونشیت حاد از دیگر اثرات قرارگیری در معرض گاز نیتروژن دیاکسید است؛ از این رو کاهش آن میتواند بسیار مفید باشد، اما با نگاه بر این تصویر میتوان دریافت میزان نیتروژن دیاکسید شهر تهران نسبت به شهر دهلی نو هند تغییر زیادی نکرده است و این در حالی است که دهلی نو با جمعیت ۲۸ میلیونی که حدود سه برابر جمعیت تهران است، میزان نیتروژن دیاکسید آن به دلیل قرنطینه به طرز چشمگیری کاهش یافته است.
در این تصویر میزان انتشار گاز دیاکسید نیتروژن ۸ شهر تهران، دهلی نو، پراگ، لسآنجلس، لندن، مادرید، میلان و مسکو قبل و بعد از آمدن این ویروس کشنده قابل مشاهده است و تنها شهری که تغییر چندانی در کاهش میزان انتشار گاز دیاکسید نیتروژن آن مشاهده نمیشود، تهران است. حتی شهر میلان که میزان انتشار گاز دیاکسید نیتروژن آن پیش از آمدن این ویروس بسیار بالا بود، پس از قرنطینه و کاهش فعالیتهای انسانی به طرز شگفتآوری کاهش یافته است. نقشه میزان انتشار گاز دیاکسید نیتروژن لسآنجس قبل از ورود کرونا نیز نزدیک به نقشه پیش از آمدن کرونا در تهران است، اما حتی انتشار این گاز خطرناک در این شهر که جمعیت آن حدود ۴ میلیون نفر است نیز پس از آمدن کرونا کاهش یافته است که در تهران ما اینگونه نیست.