سیدمحمدعلی ابطحی در کانال تلگرامی خود نوشت:
در روزهای قرنطینه خود ساخته کرونایی، خاطراتم را نوشته ام که قسمت پنجاه و چهارم را می خوانید:
شنبه ۶ اردیبهشت ۹۹:
روز اول ماه رمضان است. دعا نیاز بشر به قدرت برتر خدا است. آرامش میبخشد.. رای رفع این نیاز بشر، خداوند مراسم گرفته، دعوت کرده، زبان گفتگو با خدا را هم امامان یاد دادهاند. قدر بدانیم.
آیهالله ابراهیم امینی که دیشب فوت شد، واقعا خوب بود. همیشه معتدل بود. نصیحتکننده بود. دلسوز بود. جو گیر نمیشد. خیل خصلتهای منحصر به فردی داشت. کاش امینیهای بیشتری داشت این حکومت. خدا رحمتش کند.
هر سال مرض شایع زخممعده همزمان با رویت هلال ماه رمضان فراگیر میشد. هر کی که روزه نمیگرفت، زخم معده داشت. بدون اینکه بداند معدهاش کجاست. مرحوم دایی شهیدم آقای هاشمینژاد نقل میکرد که توی زندان زمان شاه، یک روز ناگهانی ریختند بازرسی. قرار شد تا توی بند را پاکسازی کنند، یکی داد بزند آخ قلبم و بیفتد. اینکار را کرد اما نمیدانست قلبش کجاشه. روی شکمش را گرفته بود. حالا واقعا برای معده درد باید به کجا اشاره کرد. تقلب برسانم امسال به جای زخم معده بگید کرونا. بهتره ها.
مینی سریال چهار قسمته غیر مومن را دیدم. داستان یک گروه افراطی یهودی است که در نیویورک زندگی میکنند. به سبک و عادات زمان حضرت موسی. دختری را به ازدواج اجباری میبرند و او علیه این جامعه افراطی یهودی عصیان میکند.
دیشب با آیهالله شیخ حسن صانعی حرف میزدم. از سال ۴۲ نزدیکترین همراه امام بوده است. چه با صفا بود. کلی خاطره گفت. بعد انقلاب یک بار امام گفته بود دو تا شاگرد در قم در فلسفه داشتم که در بین شاگردهایم بهتر از همه میفهمیدند. دلم براشون تنگ شده. پیداشون کردیم. گفتم رییس مئیس نشدند. گفت نه. من به ذهنم رسید اگر اهل رییس شدن بودند که درس را خوب نمیفهمیدند.
رهبر کره شمالی گویا حالش بد شده. اول کرونا گفته بود اگر در کره کرونایی بود، اعدامش کنید. حالا اگر مریضیش کرونا باشد، ملت بروند بگویند امر رهبر اجرا باید گردد. کرونا اعدام باید گردد.
پیج تتلو بسته شد. دست حرمسرای شاهان قاجار را هم بسته. در پیجش به دختران پانزده تا بیست ساله پیشنهاد رابطه داده است، این توی سرش بخوره. کامنتهای دخترانی که استقبال کردهاند و ۶۰۰ هزار لایک در لایوش را کجامون بذاریم؟. مسئولان فرهنگی محل مصرف بودجههاشان را یک بررسی کنند. ببینند نتیجه کارشان چه بود.
مردها سختترین شرایط را دارند. حکومت به محل کار راهشان نمیدهد. همسر به خانه. و پلیس نمیگذارد در خیابان بمانند. تا فردا.
خدایا به حق این ماه عزیز ما را بر بدی هایمان واقف کن
غرض امر به معروف است و بس . بطور معمول وقتی از چنین مثالی استفاده میکنند میگویند : حالا این را کجای دلمون!!! بذاریم !
شما شاید از سر سهو یا به ایجاز فرمودید : کجامون ! بذاریم !!!!!!!
ممکنه یک در نفر در جواب این مَثَلِ ناقصی که بیان فرموردید ......
هم فارسی را پاس بداریم هم مَثَل ها را درست و کامل بنویسیم و بگوییم تا نقض غرض و سوء تعبیر نشود .