روزنامه شرق درباره رد اساسنامه کمیته ملی المپیک با مصطفی هاشمیطبا به گفتوگو پرداخته است:
آقای هاشمیطبا آنطور که اعلام شده، شورای نگهبان اساسنامه کمیته ملی المپیک را تأیید نکرده است. شما در جریان این موضوع هستید؟
اساسنامه کمیته ملی المپیک اصلا نباید به شورای نگهبان برود. اصلا تأیید اساسنامه به این نهاد ارتباطی ندارد.
اساسنامه ابتدا به هیئت دولت رفته و گفتهاند برای تأیید نهایی باید موافقت شورای نگهبان را هم بگیرد.
خیر اینطور نیست. اساسنامه کمیته ملی المپیک برای تأییدگرفتن نه نیاز به هیئتدولت دارد نه شورای نگهبان.
ما روالی که سالهای قبل انجام میدادیم، اصلا اینگونه نبود. سالهای اوایل انقلاب اساسنامه را به مجلس بردند. آن زمان یک کمیسیونی بود برای مسائل اینچنینی به مدت دو سال اجازه آزمایشی میدادند. بعد از این دو سال ما وقتی برای تمدید به کمیسیون مراجعه میکردیم، گفتند امور مربوط به اساسنامه کمیته ملی المپیک به ما ارتباطی ندارد. چون این نهاد یک مؤسسه غیردولتی است. بنابراین به امور ثبت شرکتها رفتیم و کمیته ملی المپیک را بهعنوان یک مؤسسه غیرتجاری ثبت کردیم. خلاصه کلام اینکه هرگونه تغییر یا حذفواضافهای در اساسنامه کمیته ملی المپیک اول باید به تأیید اعضای مجمع در داخل برسد و سپس برای کمیته بینالمللی المپیک (IOC) ارسال شود که تأیید نهایی از سوی این نهاد بالاسری انجام شود.
پس مسئولان فعلی روی چه حسابی این کار را کردهاند؟ وقتی منشور المپیک ورزش را از سیاست جدا میداند، باید کارشناسان ورزشی هم موارد آن را اصلاح کنند یا تغییر دهند.
بله، همینطور است. این کار یک اشتباه بزرگ است. در قانونی که مجلس وضع کرده، آمده که اساسنامه فدراسیونهای ورزشی باید به تأیید هیئتدولت برسد. گیری هم که فدراسیون فوتبال در حال حاضر دارد، همین است. دولت باید آن را تأیید کند. شما هیچ جای دنیا را پیدا نمیکنی که اساسنامه کمیته ملی المپیک آنها به تأیید مجلس و دولتش برسد. هر زمان که مجلس در مورد کمیته ملی المپیک قانونی را وضع کرد، آنوقت باید به شورای نگهبان برود!
پس با این شرایط کار گره میخورد. این اساسنامه نزدیک به دو سال است که مسیر IOC تا هیئتدولت و شورای نگهبان را طی میکند و هنوز هم به نتیجه نرسیده است. ضمن اینکه اینطور استنباط میشود که مهمترین ایرادی که شورای نگهبان به این اساسنامه گرفته درباره عبارت «دوربودن کمیته ملی المپیک از هرگونه گرایشهای نژادی، مذهبی، سیاسی» است که به موضوع رقابت ورزشکاران ایرانی با نمایندههای اسرائیل مربوط میشود. به نظر شما اینطور نیست؟
آن چیزی که در منشور المپیک آمده این است که کمیته ملی المپیک کشورها باید از هرگونه تبعیض سیاسی و مذهبی دوری کنند. ما هم درحالحاضر این منشور را پذیرفتهایم. اگر یک قانونی در مجلس باشد که بهاصطلاح تعارض داشته باشد و این تعارض بینالمللی باشد، کمیته ملی المپیک جلوی آن میایستد اما اگر ما منشور را نپذیریم، بدون شک از حضور در بازیهای المپیک و آسیایی محروم خواهیم شد. بازهم میگویم اشتباه بزرگ این بود که اساسنامه را به شورای نگهبان فرستادند. ما سالها در کمیته با حفظ چارچوبها کار کردیم؛ بدون اینکه مشکلی به وجود بیاید. من درباره موضوع مقابله با اسرائیل هم به وزارت ورزشوجوانان پیشنهاد دادم که به کمیته بینالمللی المپیک بگویند اسرائیل را از عضویت IOC اخراج کنند. چون اسرائیل در همه امور و مسائل تبعیضآمیز رفتار میکند.
بعید است کمیته بینالمللی چنین کاری را بکند، چون خودش دارد میگوید منشور المپیک تبعیض را نمیپذیرد.
اینکه بپذیرد یا نپذیرد، بحث دیگری است. ما باید وظیفه خودمان را انجام بدهیم. من اصلا نمیدانم این بحث چرا باید قانون بشود. کمیته ملی المپیک مثل هزار شرکت و مؤسسه غیردولتی است و مطابق با ضوابط باید با آن رفتار کرد.