قطعنامه ۲۴۲ نماد کاملی از نقض قوانین بین‌المللی توسط صهیونیستها
این پایگاه خبری در این گزارش با بررسی عملکرد رژیم اسراییل در اجرای این قطعنامه نوشت: ماهها پس از پایان جنگ شش روزه میان اعراب و اسراییل در سال ۱۹۶۷ که رژیم صهیونیستی علیه مصر، سوریه و اردن به راه انداخته بود، سازمان ملل با قطعنامه ۲۴۲ خواستار آتش‌بس و عقب‌نشینی نیروهای این رژیم از کرانه باختری، نوار غزه، صحرای سینا و بلندی‌های جولان سوریه شد.
اعراب این جنگ را "عقب‌نشینی" نامیدند ، در حالی که صهیونیستها به دلیل غرور از شکست دادن اعراب در کوتاه مدت، آن را "جنگ شش روزه" نامیدند.
این گزارش با اشاره به مفاد قطعنامه ۲۴۲ افزود: در حال حاضر این قطعنامه شاهد تغیرات عمده‌ای است که در خاورمیانه بوجود آمده، به طوریکه در سال ۲۰۲۰ برخلاف قطعنامه‌های بین‌المللی تلاش اسرائیلی-آمریکایی برای حذف آرمان فلسطین به اوج خود رسید.
این در حالی است که در بند دوم قطعنامه صادره از سوی شورای امنیت سازمان ملل در ۵۴ سال پیش، با تاکید بر اصول صلح عادلانه و پایدار در خاورمیانه، این شورا نگرانی مستمر خود در مورد وضعیت خطرناک خاورمیانه را اعلام و بر عدم پذیرش مناطق تصرف شده به واسطه جنگ و بر ضرورت تلاش برای برقراری صلح دائمی که در آن هر کشور در منطقه بتواند در امنیت زندگی کند، تاکید کرده بود.
شورای امنیت در این قطعنامه تصریح کرد که تحقق اصول منشور مستلزم برقراری صلح عادلانه و پایدار در خاورمیانه و استفاده از دو اصل است:
الف - خروج نیروهای مسلح اسراییل از سرزمینهای اشغال شده در درگیری‌های اخیر.
ب - پایان دادن به همه ادعاها در مورد جنگ و احترام و به رسمیت شناختن حاکمیت و تمامیت ارضی و استقلال سیاسی هر یک از کشورهای منطقه و حق زندگی در مرزهای امن و شناخته شده در صلح و آرامش بدون هیچ‌گونه اعمال تهدید و زور.
در این قطعنامه همچنین بر لزوم اجرای این موارد تاکید شد:
الف – تضمین آزادی کشتیرانی در آبراه‌های بین‌المللی منطقه.
ب – دستیابی به حل و فصل عادلانه مشکل پناهندگان.
ج - حصول اطمینان از مصونیت منطقه‌ای و استقلال سیاسی برای هر کشور از طریق اقداماتی چون ایجاد مناطق غیرنظامی.
ایالات متحده اوایل سالجاری میلادی طرح موسوم به "معامله قرن" را پیشنهاد داد که بر اساس آن رژیم صهیونیستی در ازای دریافت امتیازهایی فراتر از تعهدات قبلی سازمان آزادیبخش فلسطین و قطعنامه‌های شورای امنیت و الحاق بخش‌هایی از مناطق اشغال شده به سرزمینهای اشغالی، با تشکیل دولت مستقل فلسطینی موافقت می‌کند.
در دوره ریاست جمهوری "دونالد ترامپ" رئیس جمهوری آمریکا که از اوایل سال ۲۰۱۷ آغاز شد، سرعت اسکان صهیونیستها در سرزمینهای اشغالی فلسطین شتاب گرفت، در حالی که واشنگتن در ۱۹ نوامبر ۲۰۱۹ اعلام کرد که دیگر شهرک‌سازی را "غیرقانونی" نمی‌داند.
ناظران بین‌المللی معقدند که رژیم صهیونیستی سعی دارد تا با حمایت آمریکا پرونده پناهندگان فلسطینی را که اجداد آنها در سال ۱۹۴۸ از سرزمینهای خود آواره شدند، از طریق خلل در کار آژانس امداد و کار سازمان ملل و توقیف منابع مالی آنان، نادیده بگیرد.
از طرف دیگر عادی‌سازی رابطه بین رژیم صهیونیستی و چند کشور عربی در نیمه دوم سال جاری میلادی بدون در نظر گرفتن عدم تعهد این رژیم به قطعنامه ۲۴۲ مبنی بر عقب‌نشینی صهیونیستها از سرزمینهای اشغالی و به دور از ابتکارات صلح عرب در سال ۲۰۰۲ اعلام شد.
نقاب اسرائیلی
به گزارش الخلیج الجدید، «مصطفی ابراهیم» نویسنده و تحلیلگر سیاسی در عدم پایبندی رژیم صهیونیستی به قطعنامه ۲۴۲ سازمان ملل گفت: آنچه در سرزمینهای اشغالی فلسطین یا در چارچوب سیاسی اعراب و اسرائیل اتفاق می‌افتد ، تصمیمات بین‌المللی را نقض می‌کند.
وی افزود: عادی‌سازی رابطه اعراب با اسرائیل مغایر با قطعنامه‌های بین‌المللی مربوط به مسئله فلسطین و طرح صلح عربی است.
ابراهیم معتقد است که سیاست عادی‌سازی روابط اعراب با اسرائیل بدون توجه به مسئله فلسطین با نقض اصل راه حل دو کشور (مبتنی بر استقرار دولت فلسطین در مرزهای قبل از جنگ ۱۹۶۷) تنها خدمت به صهیونیستها است.
این پایگاه خبری نوشت: از آوریل ۲۰۱۴ ، به دلیل امتناع رژیم صهیونیستی از آزادی بازداشت شدگان فلسطینی و توقف شهرک‌سازی و پذیرش مرزهای قبل از جنگ ژوئن ۱۹۶۷، راه حل دو کشور بر مبنای مذاکرات صلح بین فلسطینی‌ها و اسرائیلی‌ها متوقف شده است.
اولین مذاکرات مستقیم بین سازمان آزادیبخش فلسطین و اسرائیل در کنفرانس صلح مادرید در سال ۱۹۹۱ و تحت حمایت آمریکا آغاز شد و تلاش شد تا بر اساس اصل "زمین برای صلح" و قطعنامه‌های شورای امنیت (۲۴۲) و (۳۳۸) صلح دائمی بین کشورهای عربی و اسرائیل برقرار شود.
در سپتامبر ۱۹۹۳ ، «اسحاق رابین» نخست‌وزیر وقت رژیم صهیونیستی و «یاسر عرفات» رئیس کمیته اجرایی سازمان آزادی بخش فلسطین، بیانیه «اسلو» مبنی بر پیش‌بینی تشکیل دولت خودگردان فلسطین را در واشنگتن امضا کردند که منجر به شکل‌گیری تشکیلات خودگردان فلسطین شد.
الخلیج الجدید نوشت: این توافق‌نامه که در آن زمان با عنوان "اصول دستیابی به صلح" شناخته می‌شد، خروج تدریجی اسرائیل از کرانه باختری و نوار غزه را در بر داشت که به طور کامل محقق نشد.
انحلال آرمان فلسطین
این پایگاه خبری افزود که در همین راستا ابراهیم گفت که تحولات سیاسی در پرونده فلسطین، از جمله "معامله قرن و سیاست عادی‌سازی" ، به طور طبیعی نقض آشکار قطعنامه ۲۴۲ و تمام تصمیمات بین‌المللی مربوط به این قطعنامه است.
وی افزود که اسرائیل قوانین بین‌المللی و تصمیمات صادره از سوی نهاد سازمان ملل و حقوق فلسطینی‌ها را انکار می‌کند.
بر این اساس «محمد ابوهاشم» پژوهشگر حقوقی مرکز حقوق بشر فلسطین گفت: قطعنامه (۲۴۲) به عنوان مدرکی از حق فلسطین تلقی می‌شود که اسرائیل در تلاش برای از بین بردن آن است.
وی افزود: این قطعنامه اکنون تنها جنبه نمادین دارد و به عنوان یک شاهد تاریخی، صهیونیستها تلاش می‌کنند آن را محو کنند.
ابوهاشم این قطعنامه را شاهدی بر تجاوزگری‌های اسراییل و نقض کامل قوانین بین‌المللی برشمرد. وی معتقد است که این قطعنامه به فلسطینیان کمک می‌کند تا از موضع خود در مقابل افکار عمومی جهان حمایت و همبستگی سایر ملت‌ها دفاع کنند و موقعیت خود را برابر سیاست‌های اسرائیل تقویت کنند.
قطعنامه ۲۴۲ شورای امنیت از قطعنامه‌هایی است که در ۲۲ نوامبر ۱۹۶۷ (میلادی) ( ۱ آذر ۱۳۴۶ (خورشیدی) به اتفاق آراء تصویب شد.
شورای امنیت سازمان ملل متحد در روز ۱۰ ژوئن ۱۹۶۷ خواستار آتش‌بس بین اعراب و اسرائیل شده بود. اما با حمایت آمریکا، انگلیس و فرانسه از اسرائیل درخواست عقب‌نشینی از سرزمینهای فلسطینی نکرد.
