امام(ره) برای منع نظامیان از ورود به انتخابات و سیاست درک درستی داشت و در وصیتنامه هم تاکید کردند.
آیت الله سیدحسین موسوی تبریزی دادستان کل در سال های ابتدایی انقلاب و رئیس پیشین خانه احزاب با بیان این مطلب گفت: «وصیت نامه حضرت امام هنوز موجود است و ایشان بسیار روشن فرموده اند که نظامیان در حوزه سیاست و سیاست بازی ورود نکنند. هر انسانی می تواند سیاسی باشد و این حق اوست؛ ولی دخالت در سیاست با کار نظامی، امنیتی و حفاظتی داشتن اوضاع کشور را برهم می ریزد.»
وی افزود: امام در آن شرایط حساس در وصیتنامه خود، این موضوع را آورده است. ایشان درک درستی از ضررهایی که این مسأله برای جامعه اسلامی دارد، داشته است. بسیار مهم است کسانی که خود را مطیع نظرات و دیدگاه های حضرت امام می دانند به وصیت نامه ایشان عمل کنند. اگر به عین وصیت نامه امام عمل شود، بسیاری از مسائل ما نه تنها در قبال نظامیان بلکه در رابطه با مسائل دیگر نیز حل خواهد شد.
نظامیان از نظامی گری استعفا می دن و بعدش میان سمت ریاست جمهوری
اون موقع انگ نظامی بودن هم بهشون نمی چسبه
مثل بقیه مدیرانی که توی مشاغل دولتی مشغول به کار هستن و زمان انتخابات مجلس انصراف میدن و در انتخابات شرکت میکنن
نکته دیگه اینکه شما چرا از نظامیان می ترسین ؟ اگه نظامیان همونجور که در دفاع از امنیت کشور و نابودی دشمن موفق عمل کردن و اقتدار کشور رو به بالاترین سطح رسوندن و یا در سازندگی کشور با عملکرد خوب خودشون کارآیی بالای خودشون رو نشون دادن قطعا در ریاست جمهوری هم به بهترین نحو عمل میکنن
اما یه مطلب رو یقین بدونید هر نظامی سر کار بیاد قطعا دهها برابر از دولت فعلی عملکردش بهتر خواهد بود .
در ضمن نظاميان در همه جا حضور دارند
یعنی آقای روحانی رئیس جمهور منتخب مردم، قبل از انتخابات کار علمی یا هنری یا کشاورزی می کردند؟ همه رئیس جهمورهای محترم ما ( بجر بنی صدر صفر درصد ) قبل از انتخاب سابقه کار ( حالا واضح یا غیر واضح ) نظامی، امنیتی و حفاظتی داشتند. اصلا شرایط احراز صلاحیت در شورای نگهبان و سایر مراجع تائید صلاحیت، بگونه ای تعریف شده که باید سابقه کار نظامی، امنیتی و حفاظتی داشته باشید تا صلاحیت شما تائید شود.
نظامیان 40 سال هست در تمام پست های حساس مدیریتی حضور دارند
حتی روحانیون هم نظامی هستند
همین آقای روحانی هم مسئول عقیدتی سیاسی ارتش بودند
آقای خاتمی هم در ارگان های نظامی سمت داشتند
نه دنبال سیاست اقتصاد بهداشت و..........