امیر دژاکام با اشاره به ویژگیهای کاراکتر مرتضی در سریال «آوای باران» گفت: اصولاً اگر یک کاراکتر جذابیتهای مد نظرم را نداشته باشد، بازی به جای او را قبول نمیکنم. مرتضی یک آدم معمولی است؛ شبیه خیلی از افرادی که در دور و اطراف خودمان میبینیم. او یک انسان معمولی اما اخلاق گرا است. مرتضی پزشکی است که نسبت به آنچه در اطرافش میگذرد، بیتفاوت نیست.
وی درباره اینکه این پزشک بیشتر به مردم فرودست جامعه کمک میکند گفت: اگر مرتضی بیشتر با مردم فرودست معاشرت دارد و متعهدانه به آنها رسیدگی میکند، به این دلیل است که خودش با همین آدمها بزرگ شده. خاستگاه او جنوب شهر است و حالا که پزشک شده خودش را گم نکرده و گذشتهاش را به دست فراموشی نسپرده است. در رفتارها و ظاهر مرتضی هم میتوان این خصوصیت را مشاهده کرد. داشتن این ویژگیهای انسانی نمیتواند باعث شود که مرتضی را یک کاراکتر کلیشهای و تک بعدی بدانیم.
وی افزود: سریال آوای باران یک پروژه فشرده، اما منظم و حساب شده بود. این سریال برای اولین بار به معضلاتی میپرداخت که برای مردم جذاب بود. نگاه سهیلی زاده به معضل کودکان کار حساب شده و بدون اغراق و شعارزدگی بود. تمام عوامل هم برای ساخت این سریال از جان و دل مایه گذاشتند. من هم سعی کردم تمام توان خود را برای ایفای نقش مرتضی به کار بگیرم. بازخوردهای خوبی که از مردم گرفتیم، نشان داد که در این مسیر موفق بودهایم و طبیعی است که از حضور و بازی در سریال خوشحال راضی باشم.
وی درباره عوامل موفقیت این سریال در جذب مخاطب گفت: همان طور که اشاره کردم با وجودی که ساخت سریال به شکل فشرده انجام شد، اما همه جزئیات در کار لحاظ شده بود. سریال قصه جذاب و تازهای داشت و البته موضوعش هم بکر بود. با نگاهی هنرمندانه به این سوژه بکر پرداخته شده بود. وقتی نام کودکان کار میآید، معمولاً دخترانی که گرفتار این معضل هستند، کمتر مورد توجه قرار میگیرند و زندگی و سرنوشت آنها مغفول میماند. سریال آوای باران دقیقاً میخواست از این دختران حرف بزند. چنین مسائلی برای مخاطب جذاب است. این قصه جذاب که بارها هم بازنویسی شده بود، توسط یک کارگردان مجرب و عوامل حرفهای ساخته میشد. سهیلی زاده همیشه محیط آرامی را برای بازیگرانش فراهم میآورد و نهایت تعامل و همکاری را با آنها دارد. همه این عوامل باعث میشود که یک سریال به شکل درست و اصولی ساخته و طبیعتاً با استقبال مخاطبان مواجه شود.
این بازیگر تلویزیون و تئاتر درباره حضور کمرنگش در تلویزیون گفت: همانطور که میدانید بیشتر فعالیتهای من منحصر به تئاتر است. خیلی کم پیش میآید پیشنهاد بازی در فیلم یا سریالی را قبول کنم. نقش پیشنهادی باید واقعا جذاب بوده و حرفی برای گفتن داشته باشد. ترجیح میدهم به جای بازی در قالب نقشهای خنثی و تکراری به کارگردانی و تدریس تئاتر متمرکز باشم و در این حوزهها فعالیت کنم.