سیدحسن موسویچلک با بیان اینکه کودکان کار و خیابان در چند گروه مختلف دستهبندی میشوند، گفت: برخی از این کودکان دارای سرپرست موثر هستند، در این میان برخی از آنها با خانواده ارتباط مستمر و یا غیر مستمر دارند و برخی نیز با وجود اینکه دارای خانواده هستند ارتباطی با آنها ندارند. برخی از کودکان کار نیز هستند که فاقد سرپرستاند. برخی دیگر از آنها، دارای خانواده نیستند اما قیم دارند و با او کار میکنند اما این ارتباط الزاما به منزله این نیست که قیم از آنها بیگاری میکشد.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران به تشریح دیگر گروههای کودکان کار و خیابان پرداخت و ادامه داد: گروه دیگری از کودکان کار هستند که ایرانی نیستند که در این دسته نیز گروهی فاقد برگه هویتیاند و گروهی دیگر دارای برگه هویتی هستند اما در بین کودکان کار و خیابان ممکن است کودکانی هم باشند که سابقه ارتکاب بزه را داشته باشند و یا دچار اعتیاد و یا معلولیت باشند.
موسویچلک بیان کرد: در میان این کودکان کار و خیابان، کودکانی هم هستند (چه آنهایی که دارای خانواده هستند و چه آنهایی که خانوادهای ندارند) که سرپناهی ندارند، در این راستا گروههایی آنها را شناسایی و به آنها سرپناه میدهند و از آنها بهرهکشیهای مختلفی میکنند اما اینکه وجه غالب کودکان کار و خیابان را با این مشخصه که همه توسط باندها مورد سوء استفاده قرار میگیرند، صحیح نیست.
وی با بیان اینکه اکثریت قریب به اتفاق کودکان کار و خیابان برای تامین معاش خانواده خود کار میکنند، در پاسخ به سوالی درخصوص وجود باندهای مافیایی کودکان کار، گفت: نمیتوان وجود باندهای مافیایی کودکان کار را نفی کرد، اما به طور قطع تعداد این باندها زیاد نیست و اشراف اطلاعاتی همکاران انتظامی بر روی آنها زیاد است.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران با اشاره به دوران فعالیت خود در سازمان بهزیستی صحبتهای خود را اینطور تکمیل کرد و گفت: در زمان فعالیت خود در سازمان بهزیستی، در چند مورد در این زمینه به تشخیص رسیده بودیم و به همکاران انتظامی اعلام شد. یکی از این باندها در سمت ترمینال بعثت و دیگری در محلهای در فرحزاد بود که به محض اطلاعرسانی به نیروی انتظامی، بررسیهای لازم انجام شد.
موسویچلک با اشاره به اینکه در برخی موارد نیز شناسایی این باندها سخت است، یادآور شد: از سویی دیگر اغلب افرادی که باندهای مافیایی کودکان را تشکیل میدهند سعی میکنند به نوعی کودکان را وابسته به مواد مخدر کنند تا به نحوی این کودکان برای تامین مواد هم که شده کار کنند.
وی در بخش دیگری از این گفتوگو در پاسخ به سوال دیگری درخصوص نحوه برخورد مردم با این کودکان نیز اظهار کرد: باید بپذیریم که حذف کودکان کار در شرایط کنونی ما امکان پذیر نیست، زیرا حال اقتصاد خوب نیست و تا زمانی که نظام رفاه تامین اجتماعی کارآمد نداشته باشیم این بخشی از محصول نظام ناکارآمد رفاه و تامین اجتماعی است که به صورت قتل، جرم، کودکان کار و خیابان و... خود را نشان میدهد؛ ضعف نظام رفاه و تامین اجتماعی فقر و مشکلات مردم بیشتر شده و طبیعتا زمانی که گفته میشود بیش از ۸۰ درصد کودکان کار و خیابان از افرادی هستند که برای تامین معاش خانواده خود کار میکنند یعنی مجبورند معاش خانواده را تامین کنند، پس،حذف این کودکان امکان پذیر نیست و اگر بخواهیم آنها را حذف کنیم این کودکان به سمت مشاغل زیرزمینی میروند.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران با اشاره به شناسایی کودکان کار و برنامهریزی متناسب با ویژگی هر فردی تصریح میکند: تشکیل پرونده مدیریت مورد در قالب مددکاری اجتماعی فردی برای این کودکان و خانواده هایشان موجب میشود که براساس شرایط و نیاز آنها برنامهریزی صورت گیرد. برخی از این کودکان نیازمند حمایت اجتماعی مستمر هستند و اگر تحت پوشش قرار نگیرند، نمیتوان برای آنها کاری کرد.
موسوی چلک خاطرنشان کرد: عده دیگری از کودکان کار نیز درگیر مواد مخدر و سایر آسیبهای اجتماعی هستند که باید خدمات خاص خودشان را دریافت کنند.