هشدار فرمانده آمریکایی: جنگ هسته‌ای با چین یا روسیه یک امکان واقعی است
به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، دریادار ریچارد چارلز در تحلیلی در شماره جدید نشریه Proceedings متعلق به انستیتوی نیروی دریایی آمریکا به ارائه یک ارزیابی صریح و همراه با جزئیات پرداخته و عنوان کرد دیگر دوران لوکس زندگی در دوره پساجنگ سرد زمانی که یک جنگ مسلحانه مستقیم با یک قدرت هسته‌ای رقیب ممکن نبود، تمام شده است.
او در این ارزیابی جدید خود تاکید کرد: "این امکان واقعی وجود دارد که یک بحران منطقه‌ای با روسیه یا چین سریعا تا حد یک جنگ با تسلیحات هسته‌ای در صورتی که آنها تهدید حکومت یا دولتشان را در نتیجه شکست متعارف نتیجه بگیرند، تشدید شود.
این ژنرال چهار ستاره بیان داشت، پنتاگون باید این فرض اصلی که استفاده از تسلیحات هسته‌ای تقریبا غیر ممکن است را تغییر داده و به جایش اینکه "به کار گیری سلاح هسته‌ای یک امکان بسیار واقعی است" را فرض بگیرد.
ریچارد گفت، لازم است که رهبران دولت و ارتش خطرات جدید یک جنگ هسته‌ای را بهتر درک کنند و مفاهیم جدید بازدارندگی و در صورت لزوم استراتژی های جدید جنگیدن در جنگ هسته‌ای را تهیه کنند. استقرار قوای راهبردی پیشرفته از سوی چین و روسیه، اقدام بزرگتر از سوی آمریکا به منظور تقویت بازدارندگی در مواجهه با تهدیدات جدید را می‌طلبد. بازداشتن هر دو کشور در طی بحرانها یا نهایتا جنگ هسته‌ای به نحوی که قبلا مشاهده نشده در حال آزموده شدن است.
ریچارد اظهار کرد: تا زمانی که ما به عنوان وزارت دفاع، به این درک، اگر نگوییم پذیرش، در خصوص چیزی که با آن مواجهیم و کاری که نسبت به آن باید انجام شود نرسیم، ما ریسک کرده‌ایم که برنامه‌هایی غیر قابل اجرا تهیه و قابلیتهایی که نتایج مطلوب را رقم نمی‌زنند، تامین کنیم. وی افزود: در غیاب تغییر، ما بار دیگر در مسیر تدارک برای جنگی که ترجیح می دهیم، به جای جنگی که احتمالا با آن روبرو می شویم هستیم.
ریچارد اظهار کرد، در سالهای اخیر مسکو و پکن در قابلیتهای هسته‌ای و استراتژیک طراحی شده با هدف محدود ساختن اقدامات آمریکا، آزمودن ائتلافها و "جلو زدن از ما برای شامل ساختن استفاده از سلاح هسته‌ای" سرمایه گذاری کرده‌اند.
ریچارد در مصاحبه‌ای گفت، این مقاله که در ماه سپتامبر نوشته شده، هدفش برانگیختن رهبران نیروی دریایی آمریکا در خصوص محیط تهدیدات سریعا در حال تغییر و نحوه ارائه بهترین توصیه نظامی به رهبران غیر نظامی بوده است.
او به واشنگتن تایمز گفت: در این دوره جدید رقابت، این اولین بار در تاریخ کشور ما است که ما باید تا پایان این دهه باید با دو رقیب با توانمندی هسته‌ای مواجه شویم.
او اضافه کرد: ما فرض کرده‌ایم بازدارندگی راهبردی در آینده دوام خواهد یافت اما با تغییر محیط تهدید، این اتفاق ممکن است نیفتد. ما لازم است برای پاسخ به تهدیدات فرا دامنه‌ای با هدف تضمین امنیت کشور و همپیمانان ما از طریق تفکر جامع نگر درباره بازدارندگی هسته ای در قرن بیست و یکم آماده باشیم.
وی گفت: رقابت استراتژیک هسته‌ای باید به عنوان حفظ مزیت نسبی بر رقبا در ضمن جستجوی نقش مسلط برای آمریکا در نظر گرفته شود چند مفهوم و استراتژی باری رسیدگی به چالشهای جدید طراحی شده اند اما تعداد کمی از آنها به ارائه راه هایی در خصوص چگونگی ساختار بخشیدن به توازن با هدف حفظ برتری آمریکا پرداخته‌اند.
فرماندهی استراتژیک ارتش آمریکا شروع به تفکر مجدد در خصوص بازدارندگی و بازبینی در ارزیابی تحت عنوان "ریسک شکست در بازدارندگی استراتژیک" با هدف ارائه کمک، کرده است.
ریچارد همچنین گفت: ما باید با محیط استراتژیک امروز از طریق درک تهدیدات دشمنان ما و محاسبات آنها در تصمیم‌گیری انطباق پیدا کنیم. ما همچنین باید چالش رقابت ابرقدرتی با رقبای دارای توامندی هسته‌ای خود را بپذیریم.
او گفت: تا زمانی عدم رسیدن ما به درک کلی درباره اینکه تهدید چیست و باید درباره آن چه کار کرد، ما با ریسک شرمساری - یا بدتر – شرمساری به دست دشمنانمان را کرده‌ایم.
به گفته ریچارد، اقدام چین در تقویت قوای هسته‌ای پکن را در مسیر "رقیب استراتژیک" شدن برای ارتش آمریکا قرار داده است.
او گفت: نباید به اشتباه قوای پکن را در سطحی کمتر لحاظ کرد. چین همچون روسیه به شکلی تهاجمی در جهت به چالش کشیدن ارزشهای دموکراتیک و شکل دادن به نظم اقتصادی جهانی به نفع خودش عمل میکند. او هشدار داد، چین به رقم زدن جهش های تکنولوژیکی در قابلیتها در هر حوزه‌ای ادامه می‌د هد.
چارلز گفت: این کشور در زمینه سیستمهای تسلیحاتی متعارف به سرمایه گذاری منابع چشمگیر در سیستمهای موشکی پیشرفته و ما فوق صوت و همچنین توسعه قابلیتهای فضایی ضدفضایی ادامه می دهد.
او همچنین گفت: نیروهای دریایی و هوایی ارتش آزادیبخش خلق چین همچون روسها، به آزار نیروها و هواپیماهای آمریکا و کشورهای متحدش در حین عملیات در آبها و حریم هوایی بین المللی می‌پردازند.
این دریادار تاکید کرد، نیروهای استراتژیک چین همچنین قابلیتهای جدید در زمینه هشدار اولیه و فرماندهی و کنترل در ضمن بهبود آمادگی قوا کسب کرده‌اند. زرادخانه هسته‌ای چین نیز فراتر از برآوردهای اخیر در خصوص دو برابر شدن سایز آن در حال گسترش است.
ریچارد بیان داشت: انتظار می رود زرادخانه تسلیحات هسته ای چین در طی دهه آینده اگر که سه برابر یا چهار برابر نشود، دو برابر شود.
این دریادار اضافه کرد: هر چند چین از زمان دهه 1960 سیاست "عدم استفاده نخست" را حفظ کرده و رضایت داده به این که هرگز نخست از سلاح هسته‌ای استفاده نمی کند روند تقویت قابلیتهای پیشرفته آن باید باعث مکث ما شود. این سیاست می تواند در عرض یک چشم به هم زدن تغییر پیدا کند.
علاوه بر آن چین در حال ایجاد قوا و قابلیتها در ضمن "فعالیت به شیوه غیرمنطبق با استراتژی بازدارندگی حداقلی بوده که به آن طیف کاملی از گزینه‌ها شامل استفاده محدود (از تسلیحات هسته‌ای) و قابلیت حمله اول را می‌دهد".
ریچارد به منتقدانی که از گیر کردن پنتاگون در زمان جنگ سرد حرف می زنند تاخته و استدلال کرد، چالش واقعی این حقیقت است که "ما دیگر محیطمان را از دریچه استفاده بالقوه دشمن از سلاح هسته ای نمیبینیم."
دو دهه تاکید نظامی سنگیk بر مبارزه با تروریسم منجر به نادیده گرفتن خطرات فزاینده جنگ هسته ای شده است.
وی افزود: تجارب اخیر ما علیه دشمنان غیرمسلح به سلاح هسته ای به ما اجازه داد باور کنیم استفاده از سلاح هسته ای غیرممکن بوده و ارزش توجه کردن ندارد. ما در فرماندهی راهبردی ارتش آمریکا ارزیابی می‌کنیم که احتمال استفاده از سلاح هسته‌ای کم است اما غیرممکن نیست به ویژه در یک بحران و همچنان که دشمنان مسلح به سلاح هسته ای ما همچنان به تقویت قابلیتها و اعمال قدرتشان در عرصه جهانی ادامه می‌دهند.
ریچارد گفت، هر دو کشور روسیه و چین "شروع به چالش ایجاد کردن به صورت تهاجمی برای هنجارهای بین الملی و صلح جهانی با استفاده از ابزارهای قدرت و تهدیدات با زور به شیوه‌هایی که از زمان اوج جنگ سرد تا کنون دیده نشده و از برخی لحاظ به شیوه های بدون سابقه در زمان جنگ سرد همچون حملات سایبری و تهدیدات در فضا کرده‌اند".
او روسیه و چین را متهم به بهره برداری از همه گیری جهانی بیماری به منظور پیشبرد دستورهای ملی خود کرد.
وی افزود: این رفتارها بی ثبات کننده بوده و اگر که مهار نشوند ریسک بحران ابرقدرتی یا جنگ را افزایش می دهند. ما باید فعالانه رقابت کرده تا تهاجم آنها را مهار کنیم؛ تسلیم شدن به ابتکارات آنها خطر این تلقی از سوی آنها که آمریکا ناتوان یا نامتمایل در پاسخ است همراه بوده و این می تواند آنها را هر چه بیشتر جسور کند.
