روزنامه آمریکایی واشنگتن پست در سرمقاله خود آورده است: «ناوالنی که پلیس مخفی روسیه تابستان گذشته تلاش ناموفقی برای کشتن او با یک سلاح شیمیایی ممنوعه داشت، اکنون در یک کمپ بازداشت در حدود ۶۰ مایلی مسکو گرفتار است؛ جایی که به شرایط سختش شناخته میشود.
از زمان ورود ناوالنی به آنجا در فوریه گذشته، او به طور سیستماتیک با محرومیت از خواب و عدم دریافت خدمات درمانی مناسب بابت بیماریهای جدی خود از جمله دیسکهای بیرون زده در کمر و فتق و یک بیماری تنفسی که ناوالنی معتقد است ممکن است سل باشد، مواجه است. از هفته گذشته ناوالنی در اعتراض به درمانش در اعتصاب غذا به سر میبرد؛ وکلایش میگویند که وزن او ۳۰ پوند کاهش یافته و روزی دو پوند هم کاهش مییابد.
چرا ما میتوانیم تصور کنیم که پوتین در حال کشتن ناوالنی است؟ اول اینکه، چون او قبلا هم تلاش کرده بود، حقیقتی که از طرف ناوالنی و گروهی از بازرسان شخصی حین نقاهت پنج ماهه او در آلمان ثبت شد. دوم اینکه، چون این مخالف اکنون تهدید بسیار بیشتری علیه پوتین به شمار میرود تا قبل از آن موقع که مسموم شده بود. بازگشت شجاعانه او به روسیه در ماه ژانویه و بازداشت فوری او به اتهامات خلاف واقع، شماری از بزرگترین اعتراضات را به راه انداخت که روسیه در دو دهه حاکمیت پوتین شاهد بوده است.
ما همچنین میدانیم که کرملین قبلا هم دست به این کار زده بود. در سال ۲۰۰۹ سرگئی مگنیتسکی، یک وکیل روس که از کلاهبرداری بزرگ یک گروه از مقامهای دولتی ارشد پرده برداشت، در زندان مرد؛ درست بعد از آنکه همانند ناوالنی در زندان با بدرفتاری فاحش مواجه شد.
ویلیام برودر، تاجر غربی که مگنیتسکی را استخدام کرده بود، در دهه گذشته به دنبال اعمال عدالت در این پرونده بوده است، به ویژه از طریق تحریک ایالات متحده و دیگر دولتهای غربی برای تدوین قوانینی که تمام مسببان پرونده مگنیتسکی و همچنین دیگر ناقضان حقوق بشری را با تحریم مواجه میکند.
برودر آنچه بر سر ناوالنی میآید، یک "ترور تدریجی" مینامد، عفو بینالملل هم میگوید که این رژیم در حال ایجاد وضعیت "مرگ آهسته و تدریجی" است و در تلاش است تا آنچه رخ میدهد پنهان سازد.
هواداران ناوالنی برای آنکه توجهات را به پرونده او معطوف کنند، خطرات زیادی متحمل میشوند. روز سهشنبه ۹ تن از طرفداران او به ویژه چندین پزشک به محل بازداشت او رفتند تا درخواست کنند که مراقب درمانی بهتری برای ناوالنی فراهم شود. آنها بازداشت شده و بعد به یک هفته حبس محکوم شدند. در همین حال، بیش از ۳۵۰ هزار روس قول دادهاند در اعتراضات عمومی برای ناوالنی شرکت کنند، با اینکه خطر بازداشت یا حمله نیروهای امنیتی وجود دارد. سازماندهندگان میگویند که این اعتراضات زمانی برنامهریزی میشود که نیم میلیون ثبتنام کنند.
ایالات متحده و دولتهای غربی دیگر گامهایی در راستای حمایت از ناوالنی برداشتهاند، از جمله با تحریم مقامها و نهادهای همدست در مسمومیت و حبس او. اما اگر قرار باشد جان او نجات داده شود، اقدام بسیار قویتری نیاز است.
ویلیام برودر استدلال میکند که اهداف درست در واقع ۳۵ الیگارشی هستند که خود ناوالنی آنها را به عنوان حافظان ثروت شخصی هنگفت پوتین شناسایی کرده است. او توصیه میکند که با توقیف داراییها و ممنوعیت صدور ویزا برای این ثروتمندان و خانوادههای آنها کار را آغاز کنید و این کار را تا زمان آزادی ناوالنی ادامه دهید. این شبیه یک استراتژی است که شانس موفقیت دارد. اگر اینطور نشود، این یک شروع اساسی است که اگر توطئه قتل کرملین پیش برود، چه عواقبی باید داشته باشد.»