کیم پیش از این نیز گفته بود که کشورش به دلایل مختلفی از جمله شیوع ویروس کرونا، تحریمهای بینالمللی تحت رهبری ایالات متحده و سیلابهای تابستان گذشته با «بدترین وضعیت» روبرو شده؛ اما اولین بار است که او به طور علنی از قحطی مرگبار سخن میگوید.
ناظران خارجی تحولات کره شمالی بر این باورند که وضعیت کنونی این کشور، بزرگترین آزمون حکومتداری کیم ۳۷ ساله در ۹ سال اخیر است.
او در جریان این سخنرانی گفت: «موانع و دشواریهای زیادی پیشروی ماست. بنابراین اجرای تصمیمات کنگره حزب هشتم آسان نخواهد بود. من تصمیم گرفتهام تا از سازمانهای وابسته به حزب کارگران کره در همه سطوح از جمله کمیته مرکزی و دبیران در سراسر حزب بخواهم تا "راهپیمایی سخت" دیگری را برای تسکین آلام مردم، حتی به مقدار کم، به راه بیندازند.»
اصطلاح «راهپیمایی سخت» یا «پیشروی توأم با رنج» یک اصطلاح تبلیغاتی با بار مثبت است که کره شمالی از آن برای توصیف دوران قحطی دهه ۹ میلادی استفاده میکند. پیونگ یانگ اصرار دارد رنج قربانیان قحطی بزرگ دهه ۹۰ را تلاشی پیروزمندانه و حرکتی بهپیش برای حفظ استقلال این کشور توصیف کند.
در جریان قحطی که طی سالهای ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۸ میلادی در این کشور به دلیل قطع کمکهای اتحاد جماهیر شوروی پیشین و دههها سوء مدیریت و وقوع بلایای طبیعی روی داد، جمعیت قابل توجهی از مردم جان باختند. شمار دقیق قربانیان این قحطی روشن نیست و آمارها بین صدها هزار تا ۳ میلیون کشته متغیر است.
پیش از این کیم جونگ اون در جریان نشست ماه ژانویه کنگره حزب کارگران کره نیز به مقامات دستور داده بود تا برای ایجاد اقتصادی با وابستگی کمتر، همچنین برای اتکای کمتر به واردات و تولید کالاهای مصرفی بیشتر اقدام کنند.
چین بزرگترین شریک تجاری کره شمالی محسوب میشود و دادههای چین حاکی از آن است که در سال گذشته میلادی به دلیل بسته شدن مرزهای دو کشور به عنوان بخشی از سیاستهای مبارزه با همهگیری کرونا، تجارت کره شمالی با چین حدود ۸۰ درصد افت کرده است.
تحلیلگران بعید میدانند که این کشور بتواند با وجود ضعف مدیریتی گسترده، انزوای جهانی و تحریمهای بینالمللی به دلیل برنامههای هستهای و موشکی، مشکلات اقتصادی موجود را در زمانی کوتاه پشت سر بگذارد؛ با این وجود معتقدند که پکن نیز اجازه نخواهد داد که کره شمالی وارد دوره قحطی شود.
چین از این موضوع نگران است که آغاز قحطی باعث هجوم جمعیتی بزرگ از پناهجویان این کشور به سمت چین یا رو آوردن آنها به کره جنوبی، متحد کلیدی آمریکا در این منطقه شود.