آفتابنیوز : به نقل از لیست ورس، چشم انسان محدود است؛ اما به لطف شبیه سازیها و عکسهای واقعی، مردم اکنون میتوانند بهتر از هر زمان دیگری تصاویری از دنیای نامرئی را ببینند. با استفاده از این ابزارها میتوانیم به درخشانی مرموز اطراف گلها، یک اتم (بدون بزرگنمایی) و حتی سرعت نور نگاه کنیم. در این گزارش تصاویری را می بینید که از اجسام و اتفاقات نامرئی گرفته شده است.
هاله آنرومدا
وقتی اخترشناسها به آسمان شب نگاه میکنند، میتوانند چشمکهای زیادی را مشاهده کنند. اما چیز دیگری هم در آنجا وجود دارد که چشمان انسان نمیتواند آن را ببیند. هالههای کهکشانی، ابرهای گازی هستند که تقریبا مانند جو در هر کهکشان میپیچند. حباب نزدیکترین همسایه کهکشانی ما، آندرومدا، در سال ۲۰۲۰ نمایان شد. اگر این شبیه سازی یک چیز واقعی در طبیعت بود، کسی که شبانه بیرون میرفت میتوانست درخششی ۱۰۰ برابر بزرگتر از ماه را ببیند.
اما دلیل این شبیه سازی محققان به دلایلی غیر از زیباسازی افق در شب بوده است. از بین دو کهکشان راه شیری و آتدرومدا، مطالعه ابر کهکشان راه شیری سختتر است. هر اطلاعاتی که از آندرومدا جمع آوری شود میتواند سرنخی از هاله کهکشان ما در گذشته باشد و چگونگی تکامل آن در آینده را به دانشمندان ارائه دهد.
موج ضربهای یک انفجار
بیشتر ما دوست داریم مراکز دولتی و محرمانه را ببینیم؛ چرا که شایعات زیادی مربوط به بیگانگان و فناوریهای جدید در مورد این مکان ها مطرح میشود که یکی از این موارد را در اینجا معرفی میکنیم. آژانس تحقیق و توسعه دفاعی کانادا دارای یک دشت عظیم است که دور از مناطق شهری واقع شده و از آن برای آزمایش های انفجاری استفاده میشود. در سال ۲۰۱۵، این آژانس، آزمایش مواد منفجره انجام داد. شخصی که در این محل حضور داشت تصویری از گلوله آتشین انفجار گرفت و به طور غیر منتظرهای موج ضربه ای انفجار نیز در این عکس قابل رویت بود.
این اتفاق زمانی رخ میدهد که چیزی سریعتر از سرعت صوت حرکت میکند و باعث تغییر شدید فشار میشود. امواج ضربهای معمولاً فقط در آب مشاهده میشوند؛ اما تصویر سال ۲۰۱۵ موج ضربهای را در هوا شکار کرد. آنچه باعث استثنایی شدن بیشتر عکس میشود، وضوح آن است. شکل موج ضربهای که آتش انفجار را با حبابی احاطه کرده به وضوح قابل مشاهده بود.
شکل X در میدان مغناطیسی
کهکشان NGC ۴۲۱۷ ممکن است نام خسته کنندهای داشته باشد، اما وقتی در سال ۲۰۲۰ تصویری از میدان مغناطیسی آن منتشر شد، این کهکشان مارپیچی منتشر شد و به کتابهای گینس راه پیدا کرد. البته تقریباً هیچ چیز در مورد اینکه کهکشانها چگونه میدانهای مغناطیسی خود را ایجاد میکنند، نمیدانیم.
میدان مغناطیسی NGC ۴۲۱۷ عظیم بود و به ۲۲ هزار و پانصد سال نوری در فضا رسید و همچنین به شکل X بود. اما هیچ یک از این دو ویژگی جدید نیستند. کهکشانهای مارپیچی دیگری با میدان های X شکل وجود دارد که در هزاران سال نوری امتداد یافته است. با این حال، هنگامی که این تصویر گرفته شد، پدیدههای مرموزی را در داخل میدان مغناطیسی آشکار کرد که قبلاً هرگز دیده نشده بودند. برای مثال، حبابهای غول پیکر گازی که در اطراف کهکشان وجود داشتند نیز مغناطیسی بودند. یک میدان مغناطیسی دیگر وجود داشت که به سمت بالا چرخیده بود و عجیبترین کشف هم حلقههایی بود که به بیرون پرتاب میشدند.
امواج گرانشی
کسی شک ندارد که حیات وحش استرالیا عجیب و غریب است؛ اما ظاهرا، جنبه های نامرئی قاره نیز به همان اندازه عجیب هستند. در سال ۲۰۱۹، یک ماهواره هواشناسی چیزی را که بر فراز استرالیا موج میزد شکار کرد. با یک بررسی دقیقتر، این پدیده به عنوان امواج گرانشی شناخته شد. البته امواج گرانشی در جای دیگری هم رخ میدهد اما دیدن آنها بسیار نادر است. وقتی طوفان، هوای سرد را به جو سواحل شمال غربی وارد میکند، اتفاقات جالبی میافتد که معمولا نامرئی هستند. سردی، با گرمتر شدن هوا در منطقه تراکم کافی برای ایجاد ابرهای خمیده ایجاد میکند.
ماده تاریک
این ماده ۸۵ درصد جهان را پر کرده است. فضا به اندازه کافی برای خودش عجیب است، اما ماده تاریک یکی از مهمترین رازهای آن محسوب می شود. هیچ راهی نیست که به طور مستقیم به این ماده نگاه کرد، اما یک نظریه وجود دارد که ماده تاریک در اطراف کهکشانها هاله ایجاد میکند. اخیرا دانشمندان هر آنچه را که در این مورد میدانستند در یک شبیه سازی به نمایش گذاشتند. مرکز اخترفیزیک هاروارد و اسمیتسونیان، این آزمایش را بر اساس یک نظریه مشهور بنا کردند. این شبیه سازی ماده تاریکی را در مقیاسی با ۳۰ اندازه مختلف ایجاد کرد.
دنبال کننده پرنده در آسمان
مسیر حرکت پرندگان در آسمان چگونه خواهد بود؟ این سوالی است که برای مدت زیادی ذهن ژاوی بو، عکاس اسپانیایی را به خود در گیر کرده بود. او در تخیلاتش این موضوع را به تصویر کشید و متوجه شد شکلی مانند مار ایجاد میشود. چند سال بعد او راهی پیدا میکند تا مسیر آنها را در یک تصویر بگنجاند. او از یک دوربین تصویربرداری استفاده کرد تا از حرکت گونههای مختلف پرندگان در هوا عکس بگیرد. او سپس هر فریم از عکس را در یک تصویر قرار داد و آثار زیبایی ایجاد کرد.
درخشش گلها
در دنیای عکاسی، تکنیکی به نام UVIVF وجود دارد که باعث درخشش فلورسنت مواد میشود. در این روش از نور ماوراء بنفش استفاده میشود تا اجسام را وادار به شفافیت و بازتاب نورهای مهتابی کند. اصطلاحاً میگویند اجسام فلورسنت میشوند. در سال ۲۰۱۸، کریگ بروز، عکاس، از این تکنیک روی گلها استفاده کرد. تصاویر شبیه چیزی از دنیای دیگر بودند. عکسهای گلها نشان داد که گردهها درخشان هستند.
تم به دام افتاده
دانشمندان میگفتند که اتمها برای دیده شدن با چشم بسیار کوچک هستند، اما دیوید نادلینگر حاضر به باور آن نشد. این فیزیکدان میخواست بدون یک عینک خاص یا بزرگنمایی، به یک اتم نگاه کند. او در سال ۲۰۱۸ موفق شد. نادلینگر از این اتفاق عکس گرفت و در مسابقه معتبر علوم انگلیس به این تصویر جایزه برتر داده شد. نادلینگر قبل از ایجاد ثبات در داخل محفظه خلأ، اتم را با استفاده از دو سوزن، به فاصله ۲ میلی متر بین میدانهای الکتریکی به دام انداخت. او با استفاده از لیزر، اتم را به رنگ آبی درآورده و آن را با چشم غیر مسلح قابل مشاهده کرد.
یا اون اشتباه کرده و این مولکوله!