آفتابنیوز : آفتاب - سهیلا طایی: در شرایطی که سالهاست عرصه چنان بر روحانیون خط امامی تنگ شده که حتی امام جماعت مسجدی کوچک برای آنان دشوار و سخت مینماید و بسیاری از آنان به ناچار مجبور به ترک مساجد و منابر خود شدهاند، حجتالاسلام و الموسلمین کیان ارثی نه یک مسجد بلکه دو مسجد را در تهران اداره میکند.
این عضو مجمع روحانیون مبارز علاوه بر این صندوق قرضالحسنهای دارد که بیش از دو دهه از تشکیل آن میگذرد. بدون شک رمز ماندگاری چنین شخصیتی را باید در دیدگاه تشکیلاتی وی جستجو کرد. شاید به همین دلیل هم است که در نخستین مراحل رسیدگی به صلاحیتها این روحانی خط امامی و نماینده سابق مردم در مجلس رد شد.
با این حال پس از آنکه وی مجددا در مراحل بعدی مورد تایید قرار گرفت وارد لیست انتخاباتی اکثر گروههای اصلاحطلب شد. از ائتلاف گرفته تا اعتماد ملی و اعتدال و توسعه نیز نام وی را در لیست خود جای دادند. وی که عصر روز (شنبه) مهمان آفتاب بود معتقد است چنانچه انتخابات آزادانه برگزار شود عده معدود باقیمانده از اصلاحطلبان وارد مجلس خواهند شد.
در ادامه گفتگویی اسدا... کیان ارثی با خبرنگار آفتاب را پیرامون انتخابات پیشرو و چگونگی حضور وی در این عرصه میخوانید:
اگر شما از اصفهان کاندید میشدید فکر نمیکنید به خاطر فضای خاص انتخابات در شهرستانها احتمال موفقیت حضرتعالی بیشتر بود؟ در خصوص شرکت در این دوره از انتخابات باید بگویم بخش عظیمی از کار تقدیر خداوندی بود.
در دوره های قبل مجلس 4 دوره نماینده فریدن بودیم و هر 4 سال دوره ششم رییس مجمع نمایندگان استان بودم و تعامل دوستان طوری بود که انتخابات نمی کردند و میگفتند: «همین یک درد و دل بس است برای قبیلهای» چرا که دستاندرکاران و مسئولین استان و توده مردم مرا میشناختند و همیشه ما را به عنوان کاندیدای خود دیده بودند. من احساس کردم سد معبر کردهام و تا وقتی من هستم دوستان دیگر که تحصیل کرده و رشد کر دهاند به خاطر حضور من در انتخابات شرکت نمی کنند. از طرف دیگر شرایط من هم طوری بود که نمیتوانستم تغییر گفتمان دهم یا حرفهای سیسال پیش را تکرار کنم. این بود که قصد کاندیدا شدن نداشتم اما با اصرار دوستان به سختی پذیرفتم که از تهران کاندیدا شوم چرا که هر چقدر دوستان معتدل در انتخابات شرکت کنند تعداد مشخصی روحانی در لیست خواهند بود و اگر از من سئوال کنند شما را در لیست بگذاریم یا دیگران را؟ من قطعا آنها را بر خود ترجیح میدهم چرا که باشخصیتهای محترم و کارآزمودهای روبرو هستیم.
در نهایت باید بگویم بنا بر این بود که از اصفهان کاندید شوم و با حسن استقبال همه گروهها هم مواجه شدم. اما آنهایی که قرار بود با هم در یک لیست باشیم حذف شدند، برای بنده هم انصراف دادن صحیح نبود و تصمیم گرفتم به تهران انتقال یابم .
یکی از دوستان گفت: چرا شما را در همه لیستها گذاشتهاند جواب دادم: اگر جناح راست از افراطیون نمیترسیدند آنها هم ما را در لیستشان قرار میدادند چرا که در جناح راست هم افراد کارشناس و صاحب فکر و دلسوز انقلاب داریم. لذا اصلا برآورد نکردهایم که اگر اصفهان باشم بیشتر رای میآورم یا تهران .
نظر شما درباره ورود کاندیداها به عرصه انتخابات چیست. این ورود به صحنه فردی باشد بهتر است یا حزبی؟
باید روزی شاهد این باشیم که همه نیروهای سیاسی و سازمان یافته و دارای معیارهای تعریف شده از طریق تشکیلات حذبی کاندیدا معرفی کنند که اگر جواب نداد مردم از حزب شاکی باشند و در انتخابات بعدی جواب منفی به آنها بدهند.
کاندیداهایی که به صورت فردی شعار میدهند، در صورتی که به شعارهایشان عمل نکنند، کسی نمیتواند آنها را مورد نکوهش قرار دهد چرا که میگویند ما ایدهآل و دیدگاه هایمان را گفتیم اما ابزار کافی برای بروز و ظهور این شعارها نداشتیم. البته رای آوردن برای چند لحظه شادیآور است، و رای نیاوردن چند روزی پکری به همراه دارد. اما آنهایی که سرو ته نمایندگی موجود را میدانند ناراحتی نمیکنند و به رقبا بد و بیراه نمیگویند.
شما از معدود چهرههای اصلاحطلبی هستید که در تمامی لیستهای منتصب به جریان اصلاحات یعنی ائتلاف و اعتماد ملی و دیگر لیستهای حاشیهای حضور دارید، روند اختلافی که بین جریانات اصلاحطلب آغاز شده را چگونه ارزیابی می کنید؟ از آنجایی که از یک لیست و از یک سرچشمه ارتزاق میشوند هر کس برای خود تلاش میکند چه برسد به لیستها و گروهها، به اعتقاد من چیزی که به لیستها وزن میدهد عملکرد مجموعهها در گذشته و حال است و در انتخابات توسط رای مردم جواب دریافت میکنند.
اگر بین اصلاحطلبان و جناح مقابل، مساوات و تعادل و رقابت سالمی باشد به راحتی میتوان پیشبینی کرد که نتیجه انتخابات چه میشود.
چنانچه اصلاحطلبان انگیزه حضور پای صندوقها را ایجاد کند حضور کاندیداهای دو طرف خیلی متفاوت نخواهد بود.
باتوجه به اینکه در لیست اعتدال و توسعه قرار دارید نظرتان درباره مشی این حزب چیست؟
شناختی که درباره دکتر نوبخت دارم ایشان را انسانی متین و وزین، خوش فکر، اهل مطالعه، معتقد و متعادل میشناسم . این حزب رشد سریع نداشته است اما به نظر من سالم پیش میرود و حزبی معقول و منطقی است و میتواند فراگیر شود و در دفاتر استانی حزب چند نفری که میشناسم انسانهای سالم، منطقی و خوشفکری هستند.
فکر میکنید جریان اصلاحطب در صورت تشکیل یک فراکسیون اقلیت قوی در مجلس هشتم چه برنامههایی را میتواند پیش ببرد؟ در جایی که تکلیف دو سوم کسریها مشخص است تعداد معدودی اصلاحطلب که صلاحیت گرفتهاند میتوانند به مجلس راه پیدا کنند. به نظرم اقلیت مجلس هشتم مناسبتر از اقلیت مجلس هفتم میتواند کار کند به این دلیل که اقلیت مجلس هفتم در شرایطی قرار گرفتند که هر کسی صاحبنظر و مطالعه و دقت نظر بود ، میخواست راهی غیر از آنچه که در مجلس پیشمیآمد بگوید اقتدار فراگیر آنها را بایکت میکرد.
اما الان همان اصولگرایان منطقی، با ظرفیت و دلسوزتر نسبت به انقلاب و نظام میتوانند اقلیت قویتری تشکیل دهند.
رابطه بین نتیجه انتخابات مجلس هشتم و انتخابات پیش روی ریاست جمهوری دهم را چگونه میبینید؟
چنانچه انتخابات پیش رو خوب و سالم برگزار شود به عنوان مثال اگر تعداد آرا را با سرلیست ها مشخص کنند خیلی چیزها مشخص میشود. گرچه بعضی اوقات افراد به سرلیست رای نمیدهند و افراد مورد علاقه خود را از اواسط لیست انتخاب میکنند.
چنانچه مشکلی پیش نیاید و مردم آزادانه رای دهند و همانگونه که رای داده شده اعلام شود میتوان از رای این دوره مردم انتخابات دهم ریاست جمهوری را پیشبینی کرد.
ترکیب اصلاحطلبان یا اصولگرایان چقدر میتواند در انتخابات ریاست جمهوری تاثیر بگذارد؟ به دلیل اینکه بسیاری از کاندیداهای اصلاحطلب که طبعا مورد علاقه تعداد زیادی از رای دهندگان بودهاند جایشان خالی است باید این احتمال را بدهیم که علاقمندان به آن افراد کمتر حضور پیدا کنند. در صورتی که کاندیداتوری ریاست جمهوری مطرح شود قبلا از همه به کاندیدای معینی دست پیدا کنند حضور این طور نخواهد بود.