مزاحمت تلفنی عبارت است از اینکه فردی با استفاده از تلفن یا سایر وسایل مخابراتی، بدون جهت ضمن اشغال خط تلفن متعلق به اشخاص حقیقی یا حقوقی، موجبات اذیت و آزار و سلب آسایش طرف دیگر را فراهم کند.
بر اساس ماده ۶۴۱ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی، مزاحمت تلفنی علاوه بر اجرای مقررات خاص شرکت مخابرات، به حبس از یک تا ۶ ماه منجر خواهد شد. بر اساس قانون اصلاح تبصره ۲ ماده ۱۲ قانون تاسیس شرکت مخابرات ایران مصوب ۱۳۵۰، هرکس وسیله مخابراتی در اختیار خود را وسیله مزاحمت دیگری قرار دهد، یا به عمد و سوء نیت ارتباط دیگری را مختل کند، برای بار اول پس از کشف، ارتباط تلفنی او به مدت یک هفته همراه با اخطار کتبی قطع و تجدید ارتباط مستلزم هزینههای مربوط خواهد بود.
برای بار دوم پس از کشف، ارتباط تلفنی او بهمدت سه ماه همراه با اخطار کتبی قطع و تجدید ارتباط مستلزم تقاضای مشترک و پرداخت هزینههای مربوطه خواهد بود و برای بار سوم شرکت ارتباط تلفنی وی را بهطور دائم قطع و اقدام به جمعآوری منصوبات تلفن کرده و ودیعه مربوط به مشترک را پس از تسویه حساب مسترد خواهد کرد.