انسان نسبت به همه نعمتها، حوادث و پیش آمدها در معرض امتحان و آزمایش و به عبارت دیگر یک سلسله تکالیف عبادى و اخلاقى قرار مىگیرد، که اگر به آن عبادات، یا حالات اخلاقى مانند صبر و استقامت و توکل قیام کند در حقیقت از عهده امتحان بر آمده و شایسته الطاف و فیوضات و مقامات معنوى، و پاداش دنیائى و اخروى خواهد شد، و اگر از انجام تکالیف عبادى، و تحقق حالات اخلاق امتناع ورزد، و اعراض نماید، و سستى و تنبلى و فرار از مسئولیت نشان دهد، از درک فیوضات محروم، و از رحمت الهی مطرود، و در امور زندگى دچار شکست مىشود.