شیراز، شهر گل و بلبل، شهر فصلهای زیبا، شهری که به هوای معتدلش شهرت دارد و هرکه از زائر و گردشگر، قصد دارد به آن سفر کند، بهار و پاییزش را بیشتر میپسندد، شهری که باغهای قصرالدشت آن، دشتهای سبز و خرمش و نارنجها با شکوفههایی که عطر آنها آمیخته با بوی سحرانگیز شب بوهاست، هر رهگذری را مسحور میکند، حالا با مشکل کمبود آب آشامیدنی مناسب مواجه است! حکایت کم آبی یا صادقانهتر حکایت بی آبی استان فارس قصه جدیدی نیست، همه میدانند، اما باز هم چارهای برای آن اندیشیده نمیشود.
به نظر میرسد موضوع بیآبی و به عبارتی خشکسالی شیراز تا حدی پیش رود که به حکایت نوشداروی بعد از مرگ سهراب تبدیل شود. ضروری است استاندار فارس برای رهایی از بحران خشکسالی کاشت محصولات آب بر در استان را برای امسال ممنوع اعلام کند. کاهش بارندگیها در پاییز برای کل کشور و استان فارس محسوس است و این پدیده همواره بر منطقه ایران به دلیل واقع شدن در محدوده گرم و خشک تکرار میشود.
امروزه بحران خشکسالی به بزرگترین چالش و تهدید تبدیل شده است و اگر به ضرورت یافتن راهکارهای تاثیرگذار و عملیاتی کردن این راهکارها، توجه نداشته باشیم، در آیندهای نزدیک شاهد وضعیتی بسیار خطرناک و پیامدهایی فاجعهبار خواهیم بود؛ بحرانی که همه ابعاد زندگی را در برگرفته و حیات را به شکل جدی تهدید میکند.