آفتابنیوز : آفتاب- مهندس احد صدر: بحران خشكسالی جدی شده است. مسئولان این مشكل را ناشی از كمی بارش می دانند. اما در این گفتار نویسنده به دنبال تذكار این نكته است كه اگر تصمیمات مدیران در ماههای بحرانی سرمای 86 علمی و كارشناسانه بود اثرات بروز خشكسالی تا این حد مردم و بویژه كشاورزان را نمی آزرد.
اوایل دی ماه 1386 سرمایی سخت تمام كشور را فراگرفت. راههای اصلی و فرعی بسته شد. گاز شهری در بسیاری از مناطق كشور قطع شد. ارتفاع برف در برخی از شهرها تا 2 متر رسید. بحران گاز به صنعت برق گسترش یافت و در یك كلمه دولت با چالشی سترگ در عرصه عمومی مواجه شد.
در شرایطی كه سرمای بی سابقه كه بر اساس آمارهای رسمی در 25 سال اخیر بی نظیر بود اغلب استانها بویژه استانهای شمالی را فراگرفته بود نیروگاههای گازی كشور دچار بحران كمبود گاز شدند. در حالی كه ذخیره استراتژیك سوخت مایع نیروگاهها چند ماه قبل با مجوز رئیس جمهوركاهش یافته بود و نیروگاهها مجبور به استفاده از شبكه سراسری گاز شده بودند. جهت كاهش اثرات كمبود گازناشی از برداشت نیروگاهها از شبكه سراسری و نیز تامین برق مورد نیاز كشور برخلاف رویه همه ساله (در زمستان) مجراهای آب بر نیروگاه در سدهای كشور گشوده شد تا توربین های آبی به تولید برق بپردازند و بدین ترتیب حجم بسیاری از آب مخزن سدها از دست رفت .
این در حالی بود كه با توجه به نقشه های پیش یابی، بروز كمی بارش در اسفند و فروردین حدس زده می شد. افزایش دما در ماه آخر سال 86 و فروردین 87 موجب شد حجم بسیاری از ذخیره برفی كشور و آب تالابها و رودخانه ها و مخازن سدها نیز به علت تبخیر سطحی از دست برود.
اكنون پس از یك زمستان سرد و پر بارش با بهاری خشك و تابستانی گرم روبه رو هستیم. بحران به حدی جدی است كه وزارت نیرو مردم را دعوت به صرفه جویی می كند و در مناطق شمالی از ساكنان بعضی از مناطق خواسته است تا امسال برنج نكارند چراكه قادر به تامین آب مورد نیاز آنها نخواهند بود. البته بودهاند شركتهایی از شركتهای تابعه وزارت نیرو كه در این بحران بی آبی به جای اینكه به وظیفه اصلی خود یعنی مدیریت عالمانه امور بپردازند مردم را به اقامه نماز باران دعوت كرده اند امری كه در جایگاه خود نیكوست ولی متولی دیگری خواهد داشت!
واقعیت آن است كه افكار عمومی بویژه در شهرها خشكسالی را باور ندارند چرا كه در گذر سالیان انتظار میرود تا مدیران كشور كه منتخب و نماینده ملت برای اداره سازوكارها هستند با تدبیر و نگاه علمی بحرانها را بررسی و مدیریت كنند. در این راستا و با توجه به عملكرد مسئولان در ماههای گذشته سوالاتی به ذهن متبادر می شود:
- اگر ذخیره استراتژیك سوخت مایع نیروگاههای كشور با دستور رئیس جمهور از یك ماه به 15 روز كاهش نمی یافت آیا بحران برق و به تبع آن بحران گاز در سال گذشته جدی می شد؟
- آیا در این صورت آن شرایط سخت با استفاده نیروگاهها از سوخت مایع و اختصاص كامل شبكه سراسری گاز به شهرها ودر نتیجه عدم رها سازی آب سدها جهت تولید برق نیروگاههای آبی قابل كنترل نبود؟
- آیا به جای تصمیمات سریع كه ناشی از فشار افكار عمومی و نارضایتی شهروندان در آن زمستان سرد بود ،امكان نداشت تا با پیش بینی ماههای خشك آینده گول سراب سرمای دیماه را نخورد؟
با دقت در این سوالات و مقایسه آن با عملكرد دستگاههای اجرایی ذیربط بدیهی به نظر میرسد كه بخشی قابل توجه از عوارض خشكسالی اخیر ناشی از بی اعتنایی به دیدگاههای كارشناسانه در اداره امور كشور است هرچند كاهش بارش در سه ماه اخیر نیز قابل تامل و جدی است !