توضیحات هیأت ایران درخصوص رای ممتنع به قطعنامه
هیأت جمهوری اسلامی ایران در مورد قطعنامه ارائه شده به یازدهمین نشست اضطراری فوق‌العاده مجمع عمومی سازمان ملل متحد در خصوص اوکراین توضیحاتی ارائه کرد.
گفتنی است مجمع عمومی سازمان ملل با تصویب قطعنامه‌ای از روسیه خواست جنگ در اوکراین را متوقف کرده و همه نیروهایش را از این کشور خارج کند. این قطعنامه با ۱۴۱ رای موافق، پنج رای مخالف و ۳۵ رای ممتنع به تصویب رسید.
براساس این گزارش، هیأت جمهوری اسلامی ایران در نشست مجمع عمومی با اعلام اینکه جمهوری اسلامی با نگرانی عمیق، منازعه جاری بین روسیه و اوکراین را دنبال می‌کند، اعلام کرد: جمهوری اسلامی ایران موضع اصولی خود در خصوص ضرورت حل و فصل صلح آمیز اختلافات، در انطباق با حقوق بین‌الملل را به صراحت اعلام کرده و ضرورت تطابق کامل اقدامات همه طرف‌ها با اصول عالیه مندرج در منشور ملل متحد و حقوق بین‌الملل و از جمله حقوق بین‌الملل بشردوستانه را مورد تأکید قرار می‌دهد. ما تأکید می‌کنیم که حاکمیت و تمامیت ارضی همه کشورها باید به طور کامل مورد احترام قرار گرفته و ایمنی و امنیت تمام غیرنظامیان تضمین شود.
در این توضیح آمده است: یافتن راه حل پایدار و درازمدت برای چنین بحران‌هایی نیازمند پرداختن به ریشه‌های آن است. ما این امر را که پیچیدگی موجود و شرایط شکننده حاکم بر منطقه اروپای شرقی با اقدامات تحریک‌آمیز آمریکا و ناتو تشدید شده است، مورد توجه قرار می‌دهیم. در این زمینه، دغدغه‌های امنیتی فدراسیون روسیه باید مورد توجه قرار گیرد.
در این توضیح عنوان شده است: جنگ و درگیری که موجب خسارت به جان مردم و زیرساخت‌های غیرنظامی باشد، در هر کجا که رخ دهد، پذیرفته شده نیست. جمهوری اسلامی ایران خواستار توقف فوری خشونت‌ها و کاهش تنش در منازعه جاری است. در این خصوص ایران بر ضرورت گفت‌وگو در خصوص دغدغه‌های مدنظر همه طرف ها به منظور رسیدن به نتایج پایدار تأکید می‌کند. سازمان ملل باید همواره و به ویژه در بررسی موضوعات مرتبط با صلح و امنیت بین‌المللی از اعمال استانداردهای دوگانه اجتناب کند. مایه تاسف که این سازمان و مخصوصا شورای امنیت به کرات نسبت به این امر بی توجه بوده و موجب بی اعتباری این نهاد شده است. نمونه شاخص آن نحوه برخورد شورای امنیت با منازعه جاری در یمن است.
هیأت ایرانی اعلام کرده است: ما معتقدیم که قطعنامه ارائه شده به مجمع عمومی فاقد عنصر بی‌طرفی و مکانیسم‌های واقع‌بینانه برای حل و فصل موضوع از طریق ابزارهای صلح‌آمیز است. مضافاً، همه اعضای سازمان ملل فرصت مشارکت در تدوین این قطعنامه را نداشته‌اند. لازم به تاکید است که مجمع عمومی در جایگاه تعیین وجود یک اقدام تجاوزکارانه نیست. علاوه بر ماده ۳۹ منشور، قطعنامه ۳۳۱۴ مجمع عمومی به تاریخ ۱۴ دسامبر ۱۹۷۴ این امر را به شورای امنیت محول کرده است.
در این توضیح آمده است: علاوه بر این، تشکیل نشست اضطراری مجمع عمومی که براساس قطعنامه ۳۷۷ مجمع صورت پذیرفته است نباید به عنوان پایان گفت‌وگو مدنظر قرار گیرد. این نشست باید محملی برای گفت‌وگوی عمیق بین اعضا و یافتن راه‌حل‌هایی دیپلماتیک برای حل و فصل صلح‌آمیز بحران ایجاد کند. دولت من به دعوت به یافتن راه‌حل صلح‌آمیز، جامع و پایدار برای این بحران و از جمله ایجاد آتش‌بس فوری و آغاز گفت‌وگو و همچنین فراهم آوردن کمک‌های بشردوستانه به مردم محتاج ادامه خواهد داد. براساس دلایل فوق الذکر هیأت جمهوری اسلامی ایران رای ممتنع به قطعنامه مطرح شده مندرج در سندL.1 داده است.
