بکرزایی به طور طبیعی در پرندگان، مارمولکها، مارها، کوسهها و سایر ماهیها دیده شده است. اما اکنون دانشمندان چینی میگویند که به بکرزایی در موشها بدون استفاده از دیانای موش نر دست یافتهاند.
به گزارش دیلیمیل، "یانچانگ وی" (Yanchang Wei) و همکارانش در دانشگاه "شانگهای جیائو تانگ" (Shanghai Jiao Tong) نشان دادند که بکرزایی در پستانداران از طریق روش هدفمندی که در آن نشانههای متیلاسیون دیانای ویرایش میشود، امکانپذیر است.
دیانای متیلاسیون یک فرایند بیوشیمیایی است که در آن فعالیت ژن بدون تغییر توالی دیانای زمینهای تغییر داده میشود.
نویسندگان این مقاله رویکرد بازنویسی اپیژنتیک را بر روی هفت ناحیه کنترل در تخمک موش به کار بردند و با موفقیت فرآیند متیلاسیون دیانای را در یک نسخه از ژن اصلاح کردند.
به گفتهی محققان، انتقال تخمکهای اصلاح شده به موشهای ماده باعث ایجاد فرزندان کامل شد.
با این وجود تنها یک فرزند تا بزرگسالی زنده ماند و بنابراین باید تحقیقات بیشتری برای بهبود این فرآیند انجام شود.
نتایج به دست آمده نشان میدهد که از طریق تغییر شیمیایی دیانای میتوان به بکرزایی در پستانداران دست یافت.
بکرزایی نوعی تولید مثل است که در آن، یک موجود زنده کامل از تخمک لقاح نیافته به وجود میآید. این پدیده در تعداد زیادی از بیمهرگان و مهرهداران شامل گونههایی نظیر کرمهای لولهای، شکمپایان، سختپوستان، حشرات به خصوص زنبور عسل و زنبور بیعسل، ماهیها، دوزیستان و خزندگان نظیر بعضی مارها دیده میشود.