علیه کاترین شکدم هیچ سندی وجود ندارد، خودش هم می‌گوید جاسوس نیستم؛ پس تمام
سالانه هزاران خبرنگار یا فعال سیاسی غربی به کشور می‌آیند، از شخصیت‌ها مصاحبه و گفت‌وگو می‌گیرند یا با رسانه‌های ایرانی گفت‌وگو می‌کنند و این گفت‌وگوها منتشر می‌شود. اینکه یک تبعه خارجی به ایران بیاید، گفت‌وگو بگیرد و یا برخی مواضع کشورمان را تایید کند، چه ایرادی دارد؟ یا حتی اگر بعدا زیر حرفش بزند و نظر خود را تغییر دهد یا مثلا بگوید من مسلمان نشده بودم. الزاما از آن می‌شود که فرد جاسوسی کرده یا موفق شده جاسوسی کند؟!
ثالثا دو معیار برای تشخیص جاسوس وجود دارد؛ یکی اعلام رسمی دستگاه‌های امنیتی، دوم انتشار محتوای جاسوسی توسط جاسوس یا سرویس جاسوسی متبوع او. درباره کاترین شکدم چنین ادعایی چه از سوی مراجع امنیتی کشورمان یا سرویس‌های جاسوسی متخاصم مطرح شده است؟!
روشن است که معیار جاسوس بودن یا نبودن یک فرد، شبکه بی‌بی‌سی نیست اما در مورد کاترین شکدم، نه دوست و نه دشمن سندی برای جاسوسی او ارائه نکرده‌اند و خود او در بی‌بی‌سی این ادعا را رد کرده است.
