امام خمينی(ره)، عكسی بالای ديوار يا انديشه‌ای زنده؟!
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب-سرویس سیاسی: امسال نوزدهمین سالگرد رحلت بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران است. به روال هر سال كه باشد در آیین‌های مذهبی و سیاسی، یاد امام گرامی داشته می شود و هرگروه یا فردی به فراخور اندیشه‌اش، گوشه‌ای از زندگی امام و گفته‌ها و مكتوباتش را مبنای قضاوت قرار خواهد داد.
به عبارت صحیح تر اگر خواسته باشیم وضعیت فعلی گفتمان امام را در جامعه ایرانی و حتی در سطح مدیران كشور بیان كنیم باید اذعان كنیم كه او هنوز در میان ما ناشناخته است.
اگر مبنای عمل سیاسی امام را اسلام خواهی و مردمگرایی بدانیم متاسفانه در این دو محور نزدیكی ما با اندیشه های بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی ایران چندان مطلوب نیست.
آیا اسلام خواهی آنگونه كه امام می طلبد و مابین فقه سنتی و فقه پویا تفاوت قائل است در عصر امام متوقف مانده است؟ كمتر فقیه یا صاحب فكری را می یابیم كه راهی را كه امام گشوده است ادامه دهد و یا دست به این امر خطیر بزند و مورد لعن و تكفیر قرار نگیرد!
بسیاری از گره‌های امروز حقوقی و سیاسی ما كه شاید با اندك تجدید نظرهای اصولی و فقهی قابل حل باشد، بعضاً از اولویت‌های ما خارج شده‌اند. مباحث حقوقی مربوط به زنان،دیه، حدود و تعزیرات و حتی تفاسیر گوناگون از مبانی كلامی ولایت فقیه از جمله اموری‌اند كه امام با جدیتی بی نظیر به آنها می پرداخت،اما امروز چقدر برای ما با اهمیت است؟
در بعد دیگر، شخصیت امام به مردمگرایی ایشان می‌رسیم .هرچند تلقیات سیاسی و حقوقی امام درباره رابطه حكومت و ملت در سه مرحله نجف، پاریس و تهران با هم یكسان نیست اما رابطه امام و ملت در طول 11 سال رهبری كشور الگویی دیگر را به روی زمامداران می گشاید.
امام در اغلب چالشهای سیاسی بین حاكمان طرف ملت می‌ایستد و منافع و حقوق ملت را بر هر چیز مقدم می شمارد.
هنگامی كه «میزان» را «رای ملت» می داند، هدفی جز احقاق حق فراموش شده ملت از مشروطه تا زمان حال ندارد و به همین دلیل است كه در نامه خود خطاب به اعضاء وقت شورای نگهبان به انتقاد از رویه ایشان در بررسی صلاحیت نامزدهای انتخاباتی می پردازد.
امام با وجود بیماری در سالهای پایانی زعامتش ناظر خاموش عملكرد دولتها نیست ودر مسائل مختلف اقتصادی و سیاسی همواره وضعیت اقشار آسیب پذیر و بیغوله نشین ها را به دولتمردان گوشزد می كند. گفتمان امام، گفتمان دولت محور نیست چراكه او در آخرین سخنرانی ها و پیامهایش نیز دین خود را به انقلاب كرده‌ها و شهید داده‌ها و مستضعفین، فاش تر از هر زمان دیگر متذكر می‌شود.
از مهمترین عوامل اثر بخشی گفتمان امام، سادگی و بی پیرایگی كلام اوست .امام با زبانی ساده و با گویش رایج محلی دلهای مردم را نشانه می گرفت وقلبهای میلیونها انسان را به عشق خویش ملتهب می ساخت.
با گذر سالیان كه بسیاری امام را اسطوره ای می خواهند تا عكسش بالای دیوار بماند ولی اندیشه هایش مسكوت باشد آوردن امام از آسمان اسطورگی به زمین تحلیل، بزرگترین عاملی است كه امام را بار دیگر در ذهن ملت زنده می سازد. فرزندان امام مهمترین نقش آفرینان این عرصه اند.امام به طرح و نقد گفتمانش زنده می ماند پس به تمثالش كه از بالای دیوار با چشمانی نافذ به ما می نگرد بسنده نكنیم!
با وجود بزرگداشتهایی كه هر سال بصورت رسمی و غیر رسمی به گرامی داشت یاد و نام امام (ره) برگزار می شود. به نظر می‌رسد اندیشه های این مرد بزرگ كه مبداء اثر در شكل گیری انقلاب اسلامی بوده است کمتر جایی برای طرح و تحلیل یافته است، گو اینكه ما به اسطورگی نامش بیش از اهداف و آرمانهایش علاقه مندیم.
آفتاب-سرویس سیاسی: امسال نوزدهمین سالگرد رحلت بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران است. به روال هر سال كه باشد در آیین‌های مذهبی و سیاسی، یاد امام گرامی داشته می شود و هرگروه یا فردی به فراخور اندیشه‌اش، گوشه‌ای از زندگی امام و گفته‌ها و مكتوباتش را مبنای قضاوت قرار خواهد داد. به عبارت صحیح تر اگر خواسته باشیم وضعیت فعلی گفتمان امام را در جامعه ایرانی و حتی در سطح مدیران كشور بیان كنیم باید اذعان كنیم كه او هنوز در میان ما ناشناخته است.
اگر مبنای عمل سیاسی امام را اسلام خواهی و مردمگرایی بدانیم متاسفانه در این دو محور نزدیكی ما با اندیشه های بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی ایران چندان مطلوب نیست.
آیا اسلام خواهی آنگونه كه امام می طلبد و مابین فقه سنتی و فقه پویا تفاوت قائل است در عصر امام متوقف مانده است؟ كمتر فقیه یا صاحب فكری را می یابیم كه راهی را كه امام گشوده است ادامه دهد و یا دست به این امر خطیر بزند و مورد لعن و تكفیر قرار نگیرد!
بسیاری از گره‌های امروز حقوقی و سیاسی ما كه شاید با اندك تجدید نظرهای اصولی و فقهی قابل حل باشد، بعضاً از اولویت‌های ما خارج شده‌اند. مباحث حقوقی مربوط به زنان،دیه، حدود و تعزیرات و حتی تفاسیر گوناگون از مبانی كلامی ولایت فقیه از جمله اموری‌اند كه امام با جدیتی بی نظیر به آنها می پرداخت،اما امروز چقدر برای ما با اهمیت است؟
در بعد دیگر، شخصیت امام به مردمگرایی ایشان می‌رسیم .هرچند تلقیات سیاسی و حقوقی امام درباره رابطه حكومت و ملت در سه مرحله نجف، پاریس و تهران با هم یكسان نیست اما رابطه امام و ملت در طول 11 سال رهبری كشور الگویی دیگر را به روی زمامداران می گشاید.
امام در اغلب چالشهای سیاسی بین حاكمان طرف ملت می‌ایستد و منافع و حقوق ملت را بر هر چیز مقدم می شمارد.
هنگامی كه «میزان» را «رای ملت» می داند، هدفی جز احقاق حق فراموش شده ملت از مشروطه تا زمان حال ندارد و به همین دلیل است كه در نامه خود خطاب به اعضاء وقت شورای نگهبان به انتقاد از رویه ایشان در بررسی صلاحیت نامزدهای انتخاباتی می پردازد.
امام با وجود بیماری در سالهای پایانی زعامتش ناظر خاموش عملكرد دولتها نیست ودر مسائل مختلف اقتصادی و سیاسی همواره وضعیت اقشار آسیب پذیر و بیغوله نشین ها را به دولتمردان گوشزد می كند. گفتمان امام، گفتمان دولت محور نیست چراكه او در آخرین سخنرانی ها و پیامهایش نیز دین خود را به انقلاب كرده‌ها و شهید داده‌ها و مستضعفین، فاش تر از هر زمان دیگر متذكر می‌شود.
از مهمترین عوامل اثر بخشی گفتمان امام، سادگی و بی پیرایگی كلام اوست .امام با زبانی ساده و با گویش رایج محلی دلهای مردم را نشانه می گرفت وقلبهای میلیونها انسان را به عشق خویش ملتهب می ساخت.
با گذر سالیان كه بسیاری امام را اسطوره ای می خواهند تا عكسش بالای دیوار بماند ولی اندیشه هایش مسكوت باشد آوردن امام از آسمان اسطورگی به زمین تحلیل، بزرگترین عاملی است كه امام را بار دیگر در ذهن ملت زنده می سازد. فرزندان امام مهمترین نقش آفرینان این عرصه اند.امام به طرح و نقد گفتمانش زنده می ماند پس به تمثالش كه از بالای دیوار با چشمانی نافذ به ما می نگرد بسنده نكنیم!
با وجود بزرگداشتهایی كه هر سال بصورت رسمی و غیر رسمی به گرامی داشت یاد و نام امام (ره) برگزار می شود. به نظر می‌رسد اندیشه های این مرد بزرگ كه مبداء اثر در شكل گیری انقلاب اسلامی بوده است کمتر جایی برای طرح و تحلیل یافته است، گو اینكه ما به اسطورگی نامش بیش از اهداف و آرمانهایش علاقه مندیم.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید