سارا ای. مسیحا، از مرکز علوم بهداشتی دانشگاه تگزاس در هیوستون در دالاس و همکارانش با استفاده از دادههای «آنتیبادی کروناویروس تگزاس»، دوام پاسخهای ایمنی طبیعی خاص سارس-کو-۲ در کودکان را بررسی کردند.
به نقل از نیوز، در این تحقیق به شرکتکنندگان مجموعهای از سه آزمایش آنتیبادی سارس-کو-۲ طی ۶ تا هشت ماه (یا هر دو تا سه ماه)، از جمله سنجش ایمنی برای تشخیص آنتیبادیهای پروتئین نوکلئوکپسید سارس-کو-۲ پیشنهاد شد سپس دادهها برای نمونه ۲۱۸ شرکتکننده ۵ تا ۱۹ ساله (میانگین سنی ۱۲.۸ سال) وارد شد.
محققان دریافتند که ۹۶ درصد از افرادی که شواهدی مبنی بر وجود آنتیبادی نوکلئوکپسید در ارزیابی اولیه داشتند (۳۴.۴ درصد از نمونه) بیش از ۶ ماه بعد (میانگین ۷.۲ ماه) آنتیبادی داشتند.
تبدیل سرمی از وضعیت مثبت به منفی برای دو کودک بین اولین و دومین آزمایش آنتیبادی آنان و برای هیچ یک از کودکان بین آزمایش دوم و سوم آنان رخ نداد.
تبدیل سرمی از منفی به مثبت برای ۱۶ و ۹ کودک به ترتیب بین اولین و دومین آزمایش آنتیبادی و دومین و سومین آزمایش آنتیبادی آنان رخ داد. در طول سه نقطه زمانی اندازهگیری آنتیبادی، وجود آنتیبادیها بر اساس وضعیت یا شدت علائم، جنس، گروه سنی یا گروه شاخص توده بدن تفاوتی نداشت.
مسیحا در بیانیهای گفت: «در حالی که مطالعه ما در مورد اینکه مقداری از آنتیبادیهای طبیعی حداقل ۶ ماه در کودکان دوام میآورد، دلگرم کننده است اما هنوز آستانه حفاظت مطلق را نمیدانیم».
نتایج این تحقیق به صورت آنلاین در نشریه Pediatrics منتشرشده است.